Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie art. 12 Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółki X Sp. z o.o. przedstawione we wniosku, dotyczące swobody wyboru przez podatnika miejsca opodatkowania należności licencyjnych, wypłacanych przez podmiot polski rezydentowi Republiki Federalnej Niemiec.

Uzasadnienie

Jak wynika z wniosku, wątpliwości Spółki X Sp. z o.o. budzi przepis art. 12 ust. 1 i 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zgodnie z treścią ust. 1 wymienionego przepisu, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacone osobie mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w państwie, w którym powstają zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 umowy).

W ocenie Spółki, skoro w obu przywołanych ustępach art. 12 umowy posłużono się partykułą "mogą", zatem stronom przysługuje swoboda wyboru miejsca opodatkowania należności licencyjnych. Interpretacja taka jest zgodna, jak uważa Spółka, ze znaczeniem słowa "może", przedstawionym w Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. Dr M. Szymczaka, zgodnie z którym partykuła "może" oznacza między innymi możliwość wyboru.

Niemniej jednak, znana jest też Spółce interpretacja, w myśl której partykuła "może", użyta w art. 12 ust. 2 umowy znaczy tyle, co musi. Taka interpretacja oznaczałaby, że należności licencyjne należy opodatkować w miejscu ich powstawania, czyli na terytorium Polski.

Mając zatem na uwadze treść wniosku Spółki oraz obowiązujące przepisy, Minister Finansów uznał, iż stanowisko Spółki X Sp. z o.o. przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wyjaśniając wątpliwości interpretacyjne Spółki, dotyczące stosowania postanowień polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy zauważyć, iż określenie "mogą być opodatkowane" oznacza prawo danego państwa, będącego stroną takiej umowy międzynarodowej do opodatkowania określonych dochodów, nie zaś prawo podatnika do "wyboru" miejsca opodatkowania jego dochodów. Gdyby np. dla należności licencyjnych polska ustawa podatkowa przewidywała stawkę niższą niż 5% lub zwolnienie ich z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce, to należałoby zastosować przepis ustawy. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określają bowiem jedynie maksymalną stawkę opodatkowania tych dochodów, nie przesądzając jednak czy ostatecznie w danym kraju określone dochody będą opodatkowane, pozostawiając tę kwestię ustawodawstwu wewnętrznemu.

Zatem, w przypadku należności licencyjnych powstających w Polsce i wypłacanych przez polski podmiot odbiorcy takich należności w Niemczech zastosowanie będą miały przepisy art. 3, art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. - dalej: updop), jak również postanowienia umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy updop, podatnicy jeśli nie mają na terytorium Polski siedziby ani zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Stosownie zatem do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy updop od przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, z tytułu m.in. praw autorskich lub praw pokrewnych pobiera się podatek w wysokości 20% przychodów. Zgodnie z art. 21 ust. 2 przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Przychód w postaci należności licencyjnych wypłacanych przez spółkę polską na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Niemczech podlega więc opodatkowaniu na zasadach określonych w umowie zawartej między Polską a Niemcami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy należności licencyjne powstające w Polsce a wypłacane podmiotowi mającemu siedzibę w Niemczech mogą być opodatkowane w Niemczech. Jednakże stosownie do art. 12 ust. 2 umowy, takie należności mogą być również opodatkowane w państwie źródła z zastrzeżeniem, iż jeżeli podmiot uzyskujący należności jest osobą do nich uprawnioną, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Jednakże, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy updop zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy możliwe jest pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

W związku z powyższym Minister Finansów uznaje jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.