P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 10.04.2006 r. (wpłynęło do tut. Urzędu dnia 13.04.2006 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Przedmiotem działalność Spółki jest, oprócz działalności finansowej, działalność turystyczna. Działalność turystyczna polega między innymi na rezerwacji i zakupie usług hotelowych, biletów lotniczych oraz kolejowych, wynajmie samochodów, przewodników itp. Spółka niejednokrotnie dokonuje zakupu takich usług we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie odsprzedaje te usługi finalnym klientom. Problemem jest pozyskanie faktur za wyświadczone usługi zagraniczne, zwłaszcza usługi hotelarskie. W wielu przypadkach Spółka posiada potwierdzenia rezerwacji, potwierdzenia przyjęcia zamówienia, jednakże nie może uzyskać faktur. Powyższe powoduje, że Spółka ewidencjonuje przychody dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, do których nie posiada kosztów z uwagi na brak faktur za zakupione usługi. W obecnym stanie wydatki w postaci zapłaty za usługę hotelową nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki, co powoduje, że Spółka opodatkowuje przychody, które de facto nie są jej dochodem. Dochodem Spółki winna być w efekcie tylko prowizja zrealizowana na tej transakcji (przychód ze sprzedaży pomniejszony o koszt zakupu).

Czy wobec powyższego Podatnik może dokumentować zakupy usług zagranicznych innymi dokumentami niż rachunki czy faktury?

Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych "kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów...".

Celem i podstawą działania Spółki jest zamiar osiągnięcia przychodu. Jedynym kryterium warunkującym możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jakim posługuje się ustawodawca, jest związek przychodu z kosztem.

Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że nieprawidłowo wyłącza wydatki poniesione na zakup usług (usługi hotelowe, opłaty rejestracyjne na konferencje i kongresy, wynajem samochodów), na które usługodawcy nie wystawili faktur. Innymi dokumentami potwierdzającymi związek przychodu z kosztem, a tym samym potwierdzającymi zasadność poniesionego kosztu, mogłyby być potwierdzenia rezerwacji, wyciągi bankowe dokumentujące zapłatę za usługi, potwierdzone zamówienia, korespondencja z usługodawcą w postaci wiadomości e-maliowych dotyczących uzasadnionych warunków i szczegółów transakcji, zawierających informacje o terminie i warunkach realizacji danej usługi.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym zauważa, co następuje:

Generalnie aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 powyższej ustawy.

Aby podatnik mógł określony wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną działalnością, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Odrębnymi przepisami, o których mowa wyżej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), która w art. 20 określa, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej.

Natomiast art. 21 tej ustawy określa, że dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:

- określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,

- określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,

- opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,

- datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,

- podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów.

Poświadczenie transakcji dowodem zewnętrznym, który nie spełnia wymogów określonych w przepisach ustawy o rachunkowości, nie pozbawia podatnika możliwości zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W takim wypadku zdarzenie takie powinno zostać udokumentowane dodatkowym dowodem zastępczym, w którym zawarte zostaną brakujące elementy, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy o rachunkowości.

Wobec powyższego, pomimo że, jak twierdzi Spółka, poniesione przez nią wydatki mają związek przyczynowo-skutkowy z uzyskanym przychodem, to zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinny one być udokumentowane w prawidłowy sposób zgodnie z odrębnymi przepisami. Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki, które potwierdzone są dowodami spełniającymi powyższe wymagania określone w art. 21 ustawy o rachunkowości.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Spółka posiada tylko potwierdzenia rezerwacji, potwierdzenia przyjęcia zamówienia, korespondencję z usługodawcą w postaci wiadomości e-maliowych oraz wyciągi bankowe dokumentujące zapłatę za usługi, natomiast nie posiada faktury za wykonane usługi. Należy zauważyć, że skoro Podatnik nie posiada dowodów księgowych w rozumieniu przepisów art. 21 ustawy o rachunkowości w związku z przepisem szczególnym art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącym dokumentowania m.in. wydatków jako kosztów uzyskania przychodów, to nie jest możliwe wykazanie związku tego wydatku z osiąganym przychodem (skoro Podatnik nie może zgodnie z wymaganym prawem udowodnić i udokumentować poniesienia tego kosztu).

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie Spółce służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł (ustawa z dnia 9 wrzenia 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532).