POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie różnice kursowe od własnych środków pieniężnych ? wycena waluty otrzymanej z tytułu dopisania odsetek do rachunku dewizowego w banku w Wielkiej Brytanii

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W zakresie podstawowego zakresu przyszłej działalności eksploatacyjnej Spółki znajduje się obsługa głębinowego terminalu kontenerowego. W celu wykonywania swoich zadań statutowych Spółka rozpoczęła realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego, którego efektem będzie terminal kontenerowy. Proces inwestycyjny, który jest w fazie przygotowania, będzie trwał co najmniej dwa lata i wymagać będzie nakładów inwestycyjnych rzędu 170 mln USD. Przewiduje się, że do dnia zakończenia budowy terminalu Spółka nie rozpocznie prowadzenia podstawowej działalności operacyjnej.

Budowa terminalu kontenerowego jest finansowania środkami własnymi, a także środkami z kredytu inwestycyjnego, z którego w przeważającej części będą pochodzić środki finansowe na dalsze nakłady inwestycyjne. Kredytu inwestycyjnego udzielił Spółce bank w walucie Euro. Środki kredytu w całości zostały przelane na rachunek bankowy w Euro założony przez Spółkę w banku w Wielkiej Brytanii.

Z rachunku dewizowego w Euro w banku w Wielkiej Brytanii Spółka będzie dokonywać płatności na rzecz kontrahentów zagranicznych, a także podmiotu polskiego, w stosunku do którego Spółka posiada pozwolenie dewizowe NBP. Do rachunku dewizowego będą także dopisywane odsetki w związku z posiadanymi na nim środkami pieniężnymi.

Spółka ma wątpliwości, w jaki sposób ustalić różnice kursowe od własnych środków zgromadzonych na rachunku dewizowym w banku w Wielkiej Brytanii w przypadku odsetek dopisanych do rachunku.

Zdaniem Spółki w przypadku odsetek dopisanych do rachunku dewizowego posiadanego za granicą, wobec braku możliwości ustalenia kursu banku zagranicznego, z którego usług jednostka skorzystała, należy dla potrzeb rozliczenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych, przyjmować kurs kupna banku krajowego, w którym Spółka posiada rachunek bieżący.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Dla celów podatkowych różnice kursowe powstałe od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych zostały zdefiniowane w art. 12 ust. 2a oraz art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy z dnia 15.02.1992r. przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Jak stanowi art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15.02.1992r. koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

W świetle powołanych przepisów jednostka posiadająca własny rachunek walutowy, czy to w kraju czy za granicą, obowiązana jest do wyliczania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walutach obcych tylko w przypadku faktycznego otrzymania przychodu i przy faktycznej zapłacie zobowiązania. Takim zdarzeniem może być sprzedaż bankowi waluty zgromadzonej na rachunku dewizowym, czy spłata zobowiązania w walucie obcej ze środków zgromadzonych na rachunku dewizowym.

W przypadku dopisania odsetek do rachunku dewizowego środki w walucie obcej nie są rozchodowane, stąd też nie powstają różnice kursowe, o których mowa w art. 12 ust. 2a i 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla potrzeb wyceny rozchodu waluty obcej zgromadzonej na rachunku dewizowym ustawodawca dokonał podziału środków będących w dyspozycji podatnika na tzw. nabyte i otrzymane, co jest o tyle istotne dla obliczania różnic kursowych, że dla każdej z tych sytuacji ustawa nakazuje stosować różne kursy ?wejścia?. Ważne jest zatem ustalenie, kiedy mamy do czynienia z ?nabyciem?, a kiedy z ?otrzymaniem? waluty. Z sytuacją nabycia mamy do czynienia wówczas, gdy Podatnik kupuje walutę w banku; natomiast pozostałe sytuacje, w wyniku których środki walutowe znajdują się na rachunku bankowym podatnika, stanowią ?otrzymanie? waluty.

W przypadku, gdy wpływ waluty na rachunek dewizowy nastąpił z tytułu dopisania odsetek do rachunku dewizowego, to do wyceny waluty Spółka winna przyjąć kurs kupna walut z dnia ich otrzymania. Co do zasady przy ustalaniu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych Podatnik powinien stosować kursy ogłaszane przez bank, z którego usług korzysta.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje odrębnych uregulowań w zakresie wyceny walut obcych wpłaconych na rachunek bankowy za granicą, jak również nie wyjaśnia jaki kurs należy przyjąć do wyceny w sytuacji, gdy bank zagraniczny nie ogłasza kursów waluty w odniesieniu do złotego.

Mając na uwadze powyższe, a także fakt, iż w przypadku różnic kursowych od własnych środków pieniężnych ustawodawca nie posługuje się kursem średnim NBP a konsekwentnie używa kursów banków komercyjnych (odpowiednio kursu kupna lub sprzedaży), w ocenie tut. Organu podatkowego nie będzie błędem, jeżeli Podatnik do wyceny odsetek dopisanych do rachunku dewizowego będzie przyjmował kurs kupna swojego banku w Polsce.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego zgodzić się należy ze stanowiskiem Podatnika, iż w przypadku odsetek dopisanych do rachunku dewizowego posiadanego za granicą, wobec braku możliwości ustalenia kursu banku, z którego usług jednostka skorzystała (dla potrzeb rozliczenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w przypadku rozchodu waluty z rachunku dewizowego) należy przyjmować kurs kupna banku krajowego, w którym Spółka posiada rachunek bieżący.