POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań – Nowe Miasto ocenia jako nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11.01.2006r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

UZASADNIENIE W dniu 14.07.2006r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek z dnia 11.01.2006r., uzupełniony pismem z dnia 09.10.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w kwestii: „czy po dokonaniu zmiany przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy spółka będzie mogła nadal dokonywać odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną i amortyzować pojazd aż do zrównania odpisów z wartością zakupu netto, biorąc pod uwagę, że dotychczas zostało zamortyzowane ponad 20.000,00 euro co zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 4 updof wg odpowiedniego przelicznika stanowi limit odpisów dla samochodów osobowych. Czy też po dniu zmiany przeznaczenia samochodu należy kierować się powyższym limitem zapisanym w ustawie.”

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że podatnik jest wspólnikiem spółki jawnej, która w m-cu IX/2004r. zakupiła samochód ciężarowy, od którego zgodnie z obowiązującymi przepisami o VAT odliczyła podatek naliczony VAT (wymieniony samochód spełniał wymogi wzoru Lisaka). Przedmiotowy samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany metodą degresywną. Według przepisów znowelizowanej ustawy o VAT z dnia 21.04.2005r. w/w samochód nie spełnia już kryteriów samochodu ciężarowego.Obecnie spółka zamierza dokonać zmiany przeznaczenia samochodu ciężarowego na osobowy.

Zdaniem podatnika „zmiana statusu samochodu z ciężarowego na osobowy pozbawi możliwości korzystania w dalszym ciągu z degresywnej metody amortyzacji, ponieważ przedmiotowy samochód nie będzie spełniał łącznie dwóch warunków przewidzianych w definicji samochodów osobowych - art. 22k ust. 1 oraz art. 23 ust.3a updof ze względu na fakt, że posiada on świadectwo homologacji jako samochód ciężarowy (dopuszczalna ładowność samochodu 703 kg). Spółka dopiero po dniu przekształcenia samochodu z ciężarowego na osobowy powinna dokonać zmiany z amortyzacji degresywnej na liniową i od tego momentu kierować się limitem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 updof i zaliczyć w koszty jeszcze jedynie równowartość 20.000,00 euro (wg kursu NBP z dnia zakupu) licząc od momentu zmiany statusu pojazdu”.

Odnosząc się do pytania podatnika wskazać należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22k ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) nazwanej dalej: “updof”, metoda degresywna amortyzacji może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a updof . Samochodem osobowym w rozumieniu tego przepisu jest każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Jak zatem wynika z przepisu art. 23 ust. 3a wymienionej ustawy samochód osobowy to taki samochód, który spełnia łącznie dwa warunki: nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe,jego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Zatem, skoro ładowność samochodu przekracza 500 kg (w rozpatrywanej sprawie 703 kg.) oraz samochód posiada homologację samochodu ciężarowego to samochód ten nie może być uznany za samochód osobowy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana statusu samochodu z ciężarowego na osobowy w związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług jako okoliczność związana ze stosowaniem przepisów regulujących zasady rozliczania odrębnego tytułu podatkowego nie wywiera wpływu na przyjęte przez podatnika reguły amortyzacji pojazdu (metoda degresywna) wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo zauważyć należy, iż przepis art. 22h ust. 2 updof nakazuje stosować wybraną metodę amortyzacji do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Ponadto wskazuje się, iż powołany przez podatnika przepis art. 23 ust. 1 pkt 4 updof ma zastosowanie wyłącznie w przypadku odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego tzn. samochodu spełniającego kryteria określone w uprzednio przytoczonym art. 23 ust. 3a updof.W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 4 nie uważa się bowiem za koszty uzyskania przychodów dokonywanych odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu osobowego przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Reasumując, samochód, o którym mowa we wniosku podatnika, nie spełnia kryteriów uznania go za samochód osobowy w rozumieniu art. 23 ust.3a updof, wobec czego nie ma w niniejszej sprawie zastosowania zastrzeżenie wynikające z przepisu art.23 ust.1 pkt 4 updof, iż nadwyżka odpisów amortyzacyjnych nad określony w ustawie limit nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.W świetle powołanych wyżej przepisów brak jest również podstaw do dokonania zmiany przyjętych przez podatnika zasad amortyzacji wspomnianego samochodu.

Mając na uwadze powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań- Nowe Miasto uznał, iż stanowisko podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak na wstępie.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez stronę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.