Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 16.12.1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów z działalności prowadzonej na terytorium Zjednoczonego Królestwa.

UZASADNIENIE

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w pismach Podatniczki, Pani X prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w zakresie usług ortodontycznych i stomatologicznych jako osoba fizyczna, nieprzerwanie od 1991 r. i od stycznia 2005 r. płaci podatek dochodowy od osób fizycznych według jednolitej 19% stawki, rozliczając się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od 1 stycznia do 31 marca 2006 r. Podatniczka pracowała na kontrakcie w Zjednoczonym Królestwie, mając status osoby samozatrudnionej. W Zjednoczonym Królestwie świadczyła usługi ortodontyczne. Była zarejestrowana w brytyjskim urzędzie podatkowym. Zgodnie z obowiązującym tam prawem należny podatek ma zamiar odprowadzić w 2007 r.

Zdaniem Podatniczki, dochody osiągnięte w Zjednoczonym Królestwie nie wpływają na sposób i wysokość opodatkowania w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Minister Finansów zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy zawartej między Polską a Zjednoczonym Królestwem o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przepis art. 5 ust. 1 ww. umowy stanowi, iż określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

Istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie ma ustalenie, czy świadczenie usług ortodontycznych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, które należy traktować jako świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej, miało miejsce w formie zakładu.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż prowadzona przez Podatniczkę działalność na terytorium Zjednoczonego Królestwa nie stanowi zakładu w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z Komentarzem do art. 5 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, z faktu, iż placówka musi być stała wynika, że zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego. Wykonywanie zatem usług ortodontycznych na terytorium Zjednoczonego Królestwa przez okres trzech miesięcy nie posiada znamion stałej placówki.

W konsekwencji, zyski z tej działalności podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce w myśl art. 7 ust. 1 umowy zawartej między Polską a Zjednoczonym Królestwem o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także art. 3 ust. 1 w związku z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.