DECYZJA

Na podstawie art.13 ust.4, pkt. 4 oraz art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i art.161 pkt.5 Wspólnotowego Kodeksu Celnego (rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r., ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z dnia 19 października 1992r., ze zm.), rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993r., ustanawiające przepisy w celu wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L. 253 z dnia 11 października 1993r. ze zm.), rozporządzenie Komisji (WE) nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003r., zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 343 z dnia 31 grudnia 2003r.)), a także art. 207§1, art. 233§1 pkt. 1 lit.a, art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r., Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r, nr 8, poz. 60, z poźn. zm.)-

Po rozpoznaniu zażalenia z dnia 14 września 2006r., wniesionego, przez Hurtowy Skup i Sprzedaż Towarów Eksport- Import Ewa S., XXX, ZZZZ Ł, NIP: 000-000-00-00, na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach nr PPE/443-26/06/RK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w przedmiocie dotyczącym eksportu towarów, w zakresie formy potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Dyrektor Izby Skarbowejutrzymuje w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

W dniu 10 lipca 2006r., Hurtowy Skup i Sprzedaż Towarów Eksport- Import Ewa S. wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w kwestii związanej z eksportem, dotyczącej formy potwierdzenia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. W przedmiotowym piśmie wnioskodawca podnosi, że będąc eksporterem pieczarek dokonuje ich dostawy na terytorium Rosji w ramach eksportu bezpośredniego. „...Tzn. upoważniony podmiot litewski dokonuje zgłoszenia wywozu w Litewskim Urzędzie Celnym „wyjścia”...”. W/w urząd celny wystawia dokument SAD potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty opatrzony pieczęcią „EKSPORTUOTA” oraz pieczęcią urzędu i datą. Podatnik stoi na stanowisku, że otrzymanie litewskiego dokumentu SAD jednoznacznie potwierdza dokonanie wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Zatem wskazany dokument SAD wraz z fakturą eksportową winien zezwalać mu na skorzystanie z uprawnień wynikających z art.41 ust.6 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w postaci możności zastosowania w eksporcie towarów, stawki podatku w wysokości 0%.

Postanowieniem z dnia 09 października 2006r., nr PPE/443-26/06RK, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łosicach nie podzielił stanowiska Hurtowego Skupu i Sprzedaży Towarów Eksport- Import Ewa S.

Podatnik w dniu 17 października 2006r., korzystając z przysługującego mu, środka odwoławczego, wniósł zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach z dnia 09 października 2006r., nr PPE/443-26/06/RK (data wpływu do urzędu skarbowego 18 października 2006r.). W zażaleniu tym strona zarzuca organowi podatkowemu błędną wykładnię przepisów prawa podatkowego, odnoszących się do sposobu dokumentowania wywozu towarów poza obszar Wspólnoty dla potrzeb podatku VAT. Uważa, iż stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika z nadinterpretacji przepisów prawa. Ponadto wskazuje na unormowania zawarte w art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.), które nie precyzują rodzaju dokumentu stanowiącego potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Zażalenie strony wraz z aktami sprawy zostało przekazane do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przy piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach z dnia 2 października 2006r., zawierającym stanowisko organu pierwszej instancji (data wpływu do kancelarii Ośrodka Zamiejscowego w Siedlcach Izby Skarbowej w Warszawie- 30 października 2006r.).

Postanowieniem z dnia 10 listopada 2006r., nr 1464/DSi-II/443-2/8/06/AW Dyrektor Izby Skarbowej wyznaczył stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego. Strona z tego prawa nie skorzystała.

Po przeprowadzeniu analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, co następuje:

Ustawa z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.) nie określa jaki dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 cyt. ustawy, jest właściwy do skutecznego potwierdzenia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej zagadnienia wyprowadzenia towarów poza terytorium Wspólnoty regulują stosowane wprost przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r., ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z dnia 19 października 1992r., ze zm.), rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993r., ustanawiającego przepisy w celu wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L. 253 z dnia 11 października 1993r. ze zm.), rozporządzenia Komisji (WE) nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003r., zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonywania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 343 z dnia 31 grudnia 2003r.).

Na podstawie art. 161 ust. 5 Wspólnotowego Kodeksu Celnego zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. W przypadku Polski pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno zostać dokonane we właściwym polskim urzędzie celnym (urzędzie celnym wywozu) z wykorzystaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2, 3.

W świetle postanowień art.13 ust. 4 pkt.4 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 z późn. zm.), Podatnik, dokonujący eksportu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty, winien posiadać legitymację w postaci dokumentu celnego potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju -(SAD). Wskazany obowiązek rodzi się w sytuacji, gdy, przedmiotowe towary „wychodzą” poza granicę Wspólnoty przez terytorium trzeciego państwa członkowskiego. W takim przypadku wywóz zostaje potwierdzony przez urząd celny tego państwa członkowskiego, ale na dokumencie potwierdzającym rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium Polski.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego nie wynika, aby towary (pieczarki) eksportowane do Rosji zostały zgłoszone w polskim, właściwym dla podatnika, urzędzie celnym do rozpoczęcia procedury ich wywozu poza terytorium Wspólnoty. Taki stan potwierdza posiadanie przez wnioskodawcę litewskiego, a nie polskiego dokumentu SAD.

W świetle powyżej wskazanych unormowań prawnych, które precyzują wymogi, jakie winien spełniać dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, organ odwoławczy stwierdza brak podstaw do zastosowania stawki podatku 0% w sytuacji przedstawionej przez podatnika.

Z uwagi na powyżej wskazane okoliczności faktyczne oraz prawne, orzeczono jak w sentencji decyzji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

W sytuacji uznania, niniejszej decyzji za niezgodą z prawem, stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, zgodnie z art.53§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r., prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r., nr 153, poz.1270 z późn. zm.). Skargę wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w trybie art.54§1 cyt. Ustawy, na adres Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Siedlcach, ul. Bpa. Świrskiego 45, 08-110 Siedlce.