Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) � Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołania z dnia 4.07.2006 r. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 19.06.2006 r., znak: IS.I/2-4231/12/06, uchylającej z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 30.01.2006 r., znak: PUS.I/423/1/06, w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, utrzymuje w mocy decyzję własną z dnia 19.06.2006 r., znak: IS.I/2-4231112106.

Pismem z dnia 2.01.2006 r. spółka akcyjna R. zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Z opisanego stanu faktycznego wynikało, że spółka zakupiła maszynę drukarską K., którą - z uwagi na małą wydajność - amortyzowała według 5-procentowej stawki. Obecnie wydajność ww. maszyny wzrosła, stąd też spółka uznała, że "ustalona wcześniej amortyzacja była za niska i powinna wynosić 20 %". W tak przedstawionym stanie faktycznym spółka złożyła zapytanie, czy może podwyższyć stawkę amortyzacyjną od stycznia 2006 r. i czy koszt zwiększonej amortyzacji będzie kosztem uzyskania przychodów. Przedstawiając swoje stanowisko spółka wskazała, iż w jej ocenie - z uwagi na to że: maszyna została zakupiona jako używana, zwiększyła się jej wydajność i szybciej się zużywa - przyspieszenie amortyzacji poprzez zwiększenie stawki amortyzacyjnej będzie prawidłowe. Z kolei koszt amortyzacji będzie kosztem uzyskania przychodów w rachunku podatkowym.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po dokonaniu oceny stanowiska zawartego w ww. wniosku, postanowieniem z dnia 30.01.2006 r., znak: PUS.I/423/1/06, uznał, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko spółki jest prawidłowe. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał zapis art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) odnoszący się do zasad i terminu wprowadzania obniżonych stawek, do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, dokonując weryfikacji ww. postanowienia stwierdził, że złożony przez R. spółka akcyjna wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie zawiera braki formalne, polegające na niewyczerpującym przedstawieniu przez wnioskodawcę stanu faktycznego. Wniosek spółki nie zawierał bowiem w swej treści informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawnopodatkowej zakreślonego stanu faktycznego. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie - po uprzednim wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie wzruszenia postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie (postanowienie z dnia 12.05.2006 r., znak: IS.I/2-4231/12/06) - decyzją z dnia 19.06.2006 r. uchylił z urzędu ww. postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 30.01.2006 r., znak: PUS.I/423/1/06, w sprawie interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Od przedmiotowej decyzji spółka odwołała się wnosząc o jej zmianę i udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Zaskarżonej decyzji spółka zarzuca naruszenie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, a mianowicie:

• art. 14b § 5 pkt 2, stanowiącego, iż organ odwoławczy zmienia albo uchyla postanowienie z urzędu w drodze decyzji, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości; w postanowieniu Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 30.01.2006 r., znak: PUS.I/423/1/06, zdaniem odwołującej, "nie wystąpiły takie sytuacje",
• art. 121, zgodnie z którym postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych; organy podatkowe w toku prowadzonego postępowania zobowiązane są do udzielania niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego, pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania; organ podatkowy wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wzruszenia postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, nie informując strony o przyczynach wszczęcia tego postępowania,
• art. 122 stanowiącego, że wtoku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego; jeżeli zatem organ, który wydał zaskarżoną decyzję, powziął wątpliwości co do przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, winien podjąć działania celem wyjaśnienia tej kwestii,
• art. 125, w myśl którego organ podatkowy winien działać w sprawie wnikliwie i szybko; w tym przypadku Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonał wszczęcia postępowania w sprawie wzruszenia postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 30.01.2006 r. w dniu 12.05.2006 r.

Nadto w odwołaniu oraz w toku prowadzonego postępowania odwoławczego spółka - celem uzupełnienia stanu faktycznego podlegającego analizie w przedmiotowej sprawie wskazała, że maszyna, amortyzacji której dotyczy wniosek o interpretację, została zakupiona jako używana. Spółka amortyzowała ww. środek trwały (wprowadzony po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych) przy zastosowaniu indywidualnej 5-procentowej stawki amortyzacyjnej (art. 16j ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Uwzględniając powyższe, spółka - żądając zmiany zaskarżonej decyzji - wniosła o wyjaśnienie, czy od stycznia 2006 r. może podwyższyć stawkę amortyzacyjną do 20 %, oraz czy dokonane odpisy amortyzacyjne według ww. stawki stanowią koszt uzyskania przychodów w rachunku podatkowym.

Organ odwoławczy po przeanalizowaniu akt sprawy stwierdził, co następuje:

Stosownie do swej właściwości, w świetle postanowień art. 14a § 1 ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach (...). Zgodnie z zapisem art. 14a § 2 ordynacji podatkowej, podatnik - składając wniosek - jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Przedstawienie stanu faktycznego w sposób wyczerpujący, w rozumieniu przepisu art. 14a § 2 ordynacji podatkowej, to opisanie go w taki sposób, by można było prawidłowo ocenić przedmiot wątpliwości interpretacyjnych przedstawionych do analizy organowi podatkowemu. Przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny wyznacza bowiem granice, w jakich interpretacja będzie mogła być udzielona, a w konsekwencji, wywoła określone w ustawie skutki prawne. Wniosek niezawierający w swej treści szczegółowego opisu stanu faktycznego nie spełnia wymogu formalnego zapisanego w art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Jeżeli wniosek nie odpowiada ww. wymogom ustawowym, organ podatkowy na podstawie art. 14a § 5 w związku z art. 169 § 1 ordynacji podatkowej (który ma zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego) wzywa podatnika do usunięcia ww. braku formalnego podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku.

W rozpatrywanej sprawie, pomimo, że wniosek R. z dnia 2.01.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji nie zawierał szczegółowego opisu stanu faktycznego (spółka nie wskazała, z jakiej metody amortyzacji wynika zastosowana 5-procentowa stawka amortyzacji), to organ podatkowy, nie (wzywając spółki do usunięcia braku formalnego podania, rozpatrzył przedmiotowe podanie, uznając stanowisko spółki za prawidłowe. Skoro w zaistniałym stanie faktycznym Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie był z mocy ustawy zobowiązany do zastosowania trybu zapisanego w art. 169 § 1 ordynacji podatkowej, to orzekając o możliwości podwyższenia przez spółkę stawki amortyzacyjnej do 20 % i zaliczenia dokonanych odpisów do kosztów uzyskania przychodów z pominięciem wskazanego powyżej trybu, rażąco naruszył prawo. W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zasadnie uznał, że przedmiotowe postanowienie zostało wydane z naruszeniem przepisów prawa i musi zostać wyeliminowane z obroty prawnego.

Odnosząc się z kolei do zarzutów odwołania, a w szczególności zarzutu naruszenia przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie zasad ogólnych postępowania podatkowego, wyrażonych wart. 121 i 122 ordynacji podatkowej, stwierdzić należy, że zasady ogólne postępowania zawarte w dziale IV rozdział I ordynacji podatkowej odnoszą się do postępowania podatkowego. Postępowanie w trybie art. 14 ordynacji podatkowej nie jest postępowaniem podatkowym. Nie można przy tym zarzucić organowi odwoławczemu w niniejszej sprawie braku działania na podstawie przepisów prawa czy też działania w sposób niebudzący zaufania. Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w wydanym postanowieniu oparł interpretację na przepisie art. 161 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podczas gdy w sprawie zastosowanie winny mieć przepisy "art. 16j" ww. ustawy, bowiem jak wskazuje odwołująca w odwołaniu, zastosowano do zakupionej maszyny indywidualną stawkę amortyzacyjną 5 %, stosownie do zapisu "art. 16j ust. 1c" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stąd też działanie organu odwoławczego w drodze decyzji będącej przedmiotem odwołania, w której wskazano na odmienne zasady amortyzacji określone w art. 16i i 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu wyeliminowania postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, było ze wszech miar zasadne. W konsekwencji zarzut naruszenia powyższych zasad pozbawiony jest podstaw prawnych. W prowadzonym z urzędu przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, postępowaniu w sprawie weryfikacji prawidłowości wydanej przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie ma również zastosowania tryb związany z ustalaniem stanu faktycznego występującego w sprawie poprzez zebranie dodatkowego materiału dowodowego. Organ ten ocenia bowiem interpretację wyłącznie na podstawie stanu faktycznego opisanego przez podatnika we wniosku, złożonym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wskazać także należy, że przepisy art. 14 ordynacji podatkowej nie zakreślają terminu, w jakim organ odwoławczy winien uchylić bądź zmienić z urzędu postanowienie naczelnika urzędu skarbowego stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z kontekstu zapisu art. 14b § 2 ordynacji podatkowej wynika, że w każdym terminie interpretacja może zostać uchylona lub zmieniona, przy czym stosownie do przepisu art. 14b § 5 ordynacji podatkowej, zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi; jeżeli natomiast uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - od rozliczenia podatku za rok podatkowy następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi.