INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012r. (data wpływu 10 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie:

• braku obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe (pytanie nr 1) – jest nieprawidłowe;
• braku obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o rachunkach technicznych, których właścicielami są inne banki (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe oraz obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o rachunkach technicznych, których właścicielami są inne banki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (Spółka) prowadzi swoje rozliczenia finansowe m. in. za pomocą bankowego rachunku rozliczeniowego w Banku X S.A. (rachunek rozliczeniowy). Na rachunku rozliczeniowym są gromadzone środki finansowe Spółki uzyskane w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Spółka posiada także rachunki rozliczeniowe w innych bankach (rachunki bieżące).

W związku z posiadaniem wolnych środków na rachunku rozliczeniowym, Spółka lokuje te środki w ten sposób, że:

1. zakłada lokaty terminowe, które są księgowane na wydzielonych rachunkach w banku X S.A. Z dniem zapadalności lokaty, środki na niej zgromadzone wracają na rachunek rozliczeniowy Spółki. Oznacza to, że zarówno wypływ środków z rachunku rozliczeniowego na rachunek lokaty, jak i ich późniejszy wpływ z rachunku lokaty terminowej na rachunek rozliczeniowy, są ewidencjonowane w historii operacji przeprowadzonych na rachunku rozliczeniowym;
2. przekazuje środki z rachunku rozliczeniowego w Banku X S.A. na rachunki bieżące posiadane w innych bankach, z przeznaczeniem na negocjowane lokaty terminowe, które księgowane są na oddzielnych kontach. Z dniem zapadalności terminu lokaty, środki pieniężne są przelewane na rachunek bieżący Spółki w banku, w którym została założona lokata. Oznacza to, że zarówno wypływ środków z rachunku bieżącego na rachunek lokaty, jak i ich późniejszy wpływ z rachunku lokaty terminowej na rachunek bieżący, są ewidencjonowane w historii operacji przeprowadzonych na rachunku bieżącym;
3. przekazuje środki pieniężne z rachunku rozliczeniowego poprzez rachunki techniczne w innych bankach (tj. w bankach, w których Spółka nie posiada rachunków rozliczeniowych lub bieżących), których właścicielem nie jest Spółka lecz bank, na rachunki lokat terminowych w tych innych bankach. Z dniem zapadalności terminu lokaty, środki pieniężne są przelewane — zgodnie z umową — na rachunek rozliczeniowy Spółki.
   
   

Spółka składa na bieżąco zgłoszenia aktualizujące NIP-2 do naczelnika urzędu skarbowego w celu zgłoszenia otwarcia i zamknięcia rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe Spółki opisane wyżej pod lit. a-c. Spółka nie dokonuje natomiast zgłoszenia rachunków technicznych, których nie jest właścicielem, o których jest mowa w wariancie wskazanym pod lit. c) powyżej. Spółka na bieżąco składa także zgłoszenia aktualizujące o swoich rachunkach rozliczeniowych i bieżących.W skali roku Spółka zakłada ponad sto lokat terminowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma obowiązek składania zgłoszeń aktualizujących NIP-2 w celu zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe, w przypadku, gdy lokaty te są zakładane za pomocą rachunku rozliczeniowego i rachunków bieżących (warianty opisane pod lit. a-c w części G wniosku)...
2. Czy Spółka ma obowiązek składania zgłoszeń aktualizujących NIP-2 w celu zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o rachunkach technicznych, których właścicielem są inne banki i które służą do przekazywania środków na rachunki lokat terminowych w tych innych bankach (wariant opisany pod lit. c w części G wniosku)...
   
   

Ad 1.

W opinii Spółki, nie ma ona obowiązku składania zgłoszeń aktualizujących NIP-2 w celu zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe, w przypadku, gdy lokaty te są zakładane za pomocą rachunku rozliczeniowego i rachunków bieżących. Przemawiają za tym następujące argumenty.

Obowiązek informacyjny w postaci zgłaszania rachunków bankowych ma na celu zapewnienie organom możliwości kontroli przepływów finansowych, jakie odbywają się za pośrednictwem tych rachunków, dokonywania zajęć egzekucyjnych / zabezpieczających wierzytelności z rachunku bankowego. Zgłoszone powinny być więc te z rachunków, które podatnik wykorzystuje w swojej bieżącej działalności. Natomiast rachunków „pomocniczych”, akcesoryjnych względem rachunku głównego, nie ma potrzeby zgłaszać, gdyż są one „widoczne” z perspektywy rachunku głównego. Organy dokonując analizy operacji wykonywanych na rachunkach rozliczeniowych (głównych), w tym bieżących, podatnika mają pełną informację o zakładanych i likwidowanych rachunkach m. in. lokat bankowych. Istotne jest że środki lokowane na lokatach terminowych przekazywane są na nie z rachunku rozliczeniowego / bieżącego, zaś w dacie zapadalności lokaty wracają na rachunek rozliczeniowy / bieżący. Oznacza to, że analizując historię rachunku rozliczeniowego / bieżącego można bez trudu uzyskać informację na temat założonych i zlikwidowanych lokat terminowych.

Dodatkowo, w przypadku np. wszczęcia egzekucji administracyjnej wobec podatnika, na mocy art. 80 i 81 ustawy z dnia 17.06.1966 r, o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego obejmuje wszystkie numery rachunków bankowych zobowiązanego znajdujących się w danym banku i to bez potrzeby wskazywania ich przez organ egzekucyjny, jak również wszystkie kwoty, które wpłynęły na rachunki bankowe, a które nie znajdowały się na nich w momencie dokonania zajęcia. Także więc i z tej perspektywy, brak jest racjonalnych powodów, które uzasadniałyby konieczność zgłaszania naczelnikowi urzędu skarbowego danych o otwartych i zamkniętych lokatach terminowych.

Należy zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Otóż obowiązek aktualizowania przez podatników danych objętych zgłoszeniem NIP-2, w tym co do wykazu rachunków bankowych, wynika z art. 9 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 3 ustawy NIP. Przepisy te nakładają obowiązek zgłaszania zmian danych, które pierwotnie zostały zgłoszone w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Nie powinno być wątpliwości, że w zgłoszeniu identyfikacyjnym podatnik składa informacje o numerach rachunków bankowych rozliczeniowych, w tym bieżących, które będą wykorzystywane przy prowadzonej przez podatnika działalności. Tak więc zmiany dotyczące numerów rachunków bankowych, które należy aktualizować na mocy ww. przepisów, muszą siłą rzeczy ograniczać się do tych rodzajów rachunków bankowych, które pierwotnie były wymienione w zgłoszeniu identyfikacyjnym składanym przez podatnika. Skoro więc podatnik nie zgłasza w zgłoszeniu identyfikacyjnym informacji na temat rachunków lokat terminowych, to nie ma także obowiązku zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu aktualizującym NIP-2 o zakładanych oraz zamykanych rachunkach lokat terminowych. Przepisy wymagają jedynie od podatnika, żeby informował naczelnika urzędu skarbowego o wszystkich zmianach jakie zaszły w danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym, w tym również dotyczących pierwotnie zgłoszonych rachunków rozliczeniowych i bieżących.

Mając na uwadze, że zgłoszenie przez Spółkę w zgłoszeniu aktualizującym pełnych danych na temat zmian zachodzących w wykazie rachunków rozliczeniowych / bieżących zapewni organom skarbowym pełną transparentność co do zakładanych przez Spółkę i zamykanych rachunków lokat terminowych, a takie że Skarb Państwa jest należycie chroniony już przez sam fakt zgłaszania zmian co do rachunków rozliczeniowych / bieżących, brak jest zdaniem Spółki podstaw do nakładania na nią obowiązku informowania o zakładanych i likwidowanych przez nią numerach rachunków związanych z lokatami terminowymi.

Przyjęcie odmiennego stanowiska, od prezentowanego przez Spółkę, oznaczałoby, że Spółka zmuszona będzie do zgłaszania naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszeń aktualizujących, w których — w skali roku — będzie wykazywała ponad sto numerów rachunków bankowych związanych z założeniem lokat terminowych, oraz podobną liczbę rachunków dotyczącą ich zamknięcia.

Ad 2.

Spółka nie ma obowiązku składania zgłoszeń aktualizujących NIP-2 w celu zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o rachunkach technicznych, których właścicielem są inne banki i które służą tylko do przekazywania środków na rachunki lokat terminowych w tych innych bankach.

Swoje stanowisko Spółka motywuje tym, że w omawianym przypadku właścicielem rachunku technicznego jest inny bank. Spółka musi wpłacić na ten rachunek techniczny innego banku pieniądze, gdyż jest to warunek założenia lokaty terminowej w tym innym banku. Podkreślić jednak należy, że wpłata przez Spółkę środków na rachunek techniczny innego banku nie zmienia ani na chwilę statusu tego rachunku jako będącego własnością innego banku.

Stąd też uwzględniając fakt, że na podstawie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 3 ustawy NIP należy zgłaszać i aktualizować dane dotyczące rachunków bankowych, to nie powinno być wątpliwości, że obowiązek ten dotyczy własnych rachunków bankowych podatnika, a nie cudzych. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku składania zgłoszenia aktualizującego w zakresie ww. rachunków technicznych będących własnością innego banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe (pytanie nr 1);
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych dotyczących informacji o rachunkach technicznych, których właścicielami są inne banki (pytanie nr 2).
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. 2004r. Dz. U. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o NIP”, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (…).

Ponadto w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o NIP podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

Natomiast art. 9 ust. 6 ustawy o NIP stanowi, iż do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się:

1. odpowiednio przepisy art. 5 ust. 4a;
2. wzory formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 5 ust. 5 albo formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej.
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej wyrażonej w art. 5 ust. 5 ww. ustawy o NIP, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i formularzy zgłoszeń aktualizacyjnych, z wyjątkiem zgłoszeń osób fizycznych będących przedsiębiorcami, biorąc pod uwagę kompletność przekazywanych danych niezbędnych do ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, Minister Finansów w dniu 27 grudnia 2011r. wydał rozporządzenie w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych (Dz. U. Nr 298, poz. 1765).

Jak stanowi § 1 pkt 1 i pkt 4 lit. a) ww. rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie określa wzory formularzy zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia oraz wzory formularzy załączników do zgłoszenia NIP-7 i NIP-2: informacji o rachunkach (NIP-B), stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), zwanej dalej „kc” definiuje umowę rachunku bankowego oraz określa obowiązki i uprawnienia stron umowy (art. 725-733), i tak: przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych (art. 725 kc). Bank może obracać czasowo wolne środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym z obowiązkiem ich zwrotu w całości lub w części na każde żądanie, chyba że umowa uzależnia obowiązek zwrotu od wypowiedzenia (art. 726 kc).

Zasady prowadzenia przez banki rachunków bankowych uregulowane zostały w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (j. t. z 2002 r. Dz. U. Nr 72, poz. 665 ze zm.), zwanej „ustawą”. Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy banki mogą prowadzić w szczególności następujące rodzaje rachunków bankowych:

1. rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze,
2. rachunki lokat terminowych,
3. rachunki oszczędnościowe, rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe oraz rachunki terminowych lokat oszczędnościowych,
4. rachunki powiernicze.
   
   

Natomiast w myśl art. 49 ust. 2 ustawy rachunki rozliczeniowe oraz rachunki lokat terminowych mogą być prowadzone wyłącznie dla:

1. osób prawnych,
2. jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną,
3. osób fizycznych prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym dla osób będących przedsiębiorcami.
   
   

Rachunek bankowy w myśl przepisów prawa bankowego to narzędzie służące do rejestracji obrotów i stanów środków pieniężnych wniesionych do banku przez jego klienta. Banki mogą prowadzić rachunki: rozliczeniowe, lokat terminowych, powiernicze, oszczędnościowe, oszczędnościowo-rozliczeniowe oraz terminowych lokat oszczędnościowych. Zastrzega się jednak, że konta rozliczeniowe oraz lokat terminowych mogą być prowadzone wyłącznie dla osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, ale mających zdolność prawną, oraz osób fizycznych prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym przedsiębiorców. Wynika to z powołanego wyżej art. 49 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że firmy i osoby prowadzące działalność gospodarczą mają obowiązek podać urzędowi skarbowemu rachunki bankowe, na których gromadzą swoje środki i które służą im do dokonywania rozliczeń. Podatnik winien więc zgłosić zakładane depozyty - o ile mają one charakter rachunków lokat terminowych. Obowiązek ten wynika wprost z powołanego wyżej art. 5 ust. 3 ustawy o NIP.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi swoje rozliczenia finansowe m. in. za pomocą bankowego rachunku rozliczeniowego. Na rachunku rozliczeniowym są gromadzone środki finansowe Spółki uzyskane w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Spółka posiada także rachunki rozliczeniowe w innych bankach (rachunki bieżące). Wnioskodawca posiadając wolne środki zakłada lokaty terminowe, które są księgowane na wydzielonych rachunkach bankowych. Z dniem zapadalności lokaty, środki na niej zgromadzone wracają na rachunek rozliczeniowy Spółki. Ponadto Wnioskodawca przekazuje środki z rachunku rozliczeniowego na rachunki bieżące posiadane w innych bankach, z przeznaczeniem na negocjowane lokaty terminowe, które księgowane są na oddzielnych kontach. Z dniem zapadalności terminu lokaty, środki pieniężne są przelewane na rachunek bieżący Spółki w banku, w którym została założona lokata. Ponadto Wnioskodawca przekazuje środki pieniężne z rachunku rozliczeniowego poprzez rachunki techniczne w celu utworzenia lokaty terminowej w innym banku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych zawierających informacje o otwarciu i zamknięciu rachunków, na których znajdują się lokaty terminowe zakładane za pomocą rachunku rozliczeniowego oraz rachunków bieżących.

Biorąc po uwagę przestawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że skoro przedmiotowe lokaty terminowe mają charakter rachunków lokat terminowych, o których mowa w powołanym wyżej art. 49 ust. 1 ustawy prawo bankowe, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek dokonywania zgłoszeń aktualizacyjnych NIP-2 poszczególnych numerów rachunków bankowych przyporządkowanych lokatom terminowym zarówno w sytuacji ich otwarcia jak i zamknięcia. Bez znaczenia na gruncie ustawy o NIP jest fakt, że rachunki lokat terminowych mają akcesoryjny charakter względem rachunku rozliczeniowego czy bieżącego.

Wnioskodawca ma obowiązek podać urzędowi skarbowemu wykaz rachunków bankowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Informacje o kontach zalicza się bowiem w jego przypadku do danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym. Stanowi o tym wprost art. 5 ust. 3 ustawy o NIP. Zatem błędne jest stwierdzenie Zainteresowanego, że skoro podatnik nie zgłasza w zgłoszeniu identyfikacyjnym informacji na temat rachunków lokat terminowych, to nie ma także obowiązku zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu aktualizującym NIP-2 o zakładanych oraz zamykanych rachunkach lokat terminowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odmiennie rzecz wygląda w przypadku rachunków technicznych. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca przekazuje środki pieniężne z rachunku rozliczeniowego poprzez rachunki techniczne w innych bankach (tj. w bankach, w których Spółka nie posiada rachunków rozliczeniowych lub bieżących), których właścicielem nie jest Spółka lecz bank, na rachunki lokat terminowych w tych innych bankach. Z dniem zapadalności terminu lokaty, środki pieniężne są przelewane — zgodnie z umową — na rachunek rozliczeniowy Spółki.

Odpowiadając na pytanie nr 2 należy przeanalizować treść przepisu art. 5 ust. 3 ustawy o NIP zawierającym wykaz danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym podatników niebędących osobami fizycznymi. Z wykładni tego przepisu wynika, że wykaz danych, które należy podać odnosi się tylko i wyłącznie do podatnika dokonującego zgłoszenia. Zatem również wykazy rachunków bankowych, które objęte są tym zgłoszeniem muszą odnosić się do podatnika, który za pomocą tych rachunków będzie prowadził działalność gospodarczą. Z treści wniosku wynika, że właścicielem rachunku technicznego nie jest Spółka lecz bank. Rachunek ten będzie służył do otwarcia lokaty terminowej w tym banku.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy jest zdania, że Wnioskodawca w myśl art. 9 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 3 ustawy o NIP nie ma obowiązku składania zgłoszeń aktualizujących NIP-2 w celu zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o rachunkach technicznych, których właścicielem są inne banki i które służą tylko do przekazywania środków na rachunki lokat terminowych w tych innych bankach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.