DECYZJA

Na podstawie art. 14b §5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 2 pkt 11, art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 15 ust. 1 i ust. 2, art. 27 ust. 1 i ust. 2 pkt 3 lit. „d” ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.), postanawiam: -zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 30.06.2006r., znak: PP/443-56/06, stanowiące interpretację co do zakresu stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dotyczących miejsca opodatkowania świadczonych usług związanych z hodowlą ryb w akwenach śródlądowych uznając, że zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego w zakresie w jakim stwierdza, że w sprawie miejsca opodatkowania usług będzie miała zastosowanie zasada ogólna określona w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest nieprawidłowa i rażąco narusza prawo.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 18.04.2006r., uzupełnionym pismem z dnia 12.06.2006r., pełnomocnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Pani, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje na rzecz kontrahenta szwedzkiego usługi pomocnicze związane z hodowlą ryb w akwenach śródlądowych. Od przedmiotowych usług wykonywanych wyłącznie na terenie Szwecji, podatniczka odprowadza w Polsce 3% VAT. Zdaniem strony, w sytuacji, gdy obie strony (usługodawca i usługobiorca), posiadają unijne numery NIP, obowiązek podatkowy ciąży na kontrahencie szwedzkim. W wyniku rozpoznania wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał postanowienie z dnia 30.06.2006r., Nr PP/443-56/06 w sprawie interpretacji zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego uznając, iż zawarte we wniosku stanowisko strony jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu w/w postanowienia wskazano, że w przedstawionym stanie faktycznym, wykonywanych przez stronę usług, polegających m.in. na dokarmianiu ryb, nie można zaliczyć do usług na ruchomym majątku rzeczowym, dla których stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. „d” ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, gdyż nie polegają one na wytworzeniu lub przetworzeniu towarów z materiałów powierzonych. Dla określenia miejsca świadczenia usług w rozpatrywanym przypadku ma zatem zastosowanie ogólna zasada określona przepisami art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm), zgodnie z którą miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania. Dokonana przez Naczelnika US ocena przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w zakresie w jakim stwierdza, iż wykonywane przez stronę usługi polegające m.in. na dokarmianiu ryb nie podlegają zaliczeniu do usług na ruchomym majątku rzeczowym w związku z czym wskazanie miejsca ich świadczenia powinno następować zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy o PTU, jest nieprawidłowa i w konsekwencji rażąco narusza prawo. Stosownie do art. 14b §5, pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006r., organ odwoławczy z urzędu w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli postanowienie to rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów. Zmiana lub uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy – począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi. Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 „d” wyżej powołanej ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług wykonywanych na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28 ustawy. Wymienione zastrzeżenie nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ dotyczy ono usług transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich. Ponadto w przypadku usług o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. „c” i „d” zastrzeżenie, o którym mowa dotyczy usług świadczonych dla nabywcy , który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane. Przepisy cytowanej ustawy VAT nie definiują pojęcia „ruchomy majątek rzeczowy”. Nawiązując do zdefiniowanego w prawie terminu „nieruchomości”, wynikającego z art. 46 Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn.zm.), w konsekwencji uznać należy, że to co nie jest nieruchomością, a jest w rozumieniu art. 45 k.c. „rzeczą”, stanowi rzecz ruchomą. Zgodnie z art. 45 kodeksu cywilnego „rzeczami” są tylko przedmioty materialne, stanowiące przedmiot wyodrębniony oraz mogące samodzielnie występować w obrocie. W ocenie organu odwoławczego powyższą definicję – wobec jej niezdefiniowania w prawie podatkowym - można pomocniczo zastosować dla potrzeb interpretacji ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do pojęcia „rzeczowego majątku ruchomego”.Z przedstawionego przez stronę w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik świadczy na rzecz kontrahenta szwedzkiego usługi pomocnicze związane z hodowlą ryb w akwenach śródlądowych, położonych w Szwecji (UE). Posiłkując się na potrzeby podatku od towarów i usług definicją „rzeczowego majątku ruchomego”, podkreślenia wymaga, iż jeśli przedmiotowe usługi wykonywane są przez podatnika polskiego w śródlądowych akwenach zamkniętych, położonych na terenie Szwecji, stanowiących własność, bądź użytkowanych przez podatnika szwedzkiego na podstawie umów dających podstawę rozporządzania majątkiem ruchomym, który podał wykonującemu te usługi numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, to mieszczą się one w kategorii usług, o których mowa w art. 27 ust.2 pkt 3 lit. „d” ustawy o VAT. Miejscem ich wykonywania pozostaje Szwecja. W związku z tym podatek od towarów i usług w całości obciąża usługodawcę i strona nie ma obowiązku jego zapłaty w Polsce. Końcowo wskazuję, że niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o stan faktyczny zawarty w złożonym wniosku oraz przepisy obowiązujące w dniu wydania decyzji.

Na decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej (adres do korespondencji jak wyżej) w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.