INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 30 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 maja 1982 r. Wnioskodawca otrzymał od rodziców gospodarstwo rolne. W skład gospodarstwa wchodziła działka rolna. Działka ta została ujęta w studium zagospodarowania przestrzennego Gminy jako grunt pod budownictwo. W roku 2006 Zainteresowany dokonał podziału nieruchomości na trzy mniejsze działki oraz wystąpił do Burmistrza Gminy T. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla poszczególnych działek.

Pierwszą działkę Wnioskodawca sprzedał 4 lipca 2007 r., drugą – 24 września 2007 r. Zainteresowany ma zamiar sprzedać również trzecią działkę.

Od 1 maja 2004 r. Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek budowlanych, jak również nie posiada innych gruntów pod zabudowę. Zainteresowany nie wykonywał żadnych czynności związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, a kupujący sami zgłosili się z propozycją kupna.

Sprzedawane działki nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, ani też do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek opłacić podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży posiadanych trzech działek...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku VAT z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek, gdyż zbycie trzech działek, wydzielonych z uprzednio otrzymanego w formie darowizny gruntu, nie może zostać zakwalifikowane jako prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie, w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Działalnością gospodarczą dla celów podatku VAT jest przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie – ciągły (stały). Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym (wyrok ETS sygn. C-230/94). Dokonanie określonych czynności incydentalnie (tzn. sprzedaż majątku osobistego) poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie podmiotu za podatnika względem tych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wykonywane przez podatnika w rozumieniu art. 15 powyższej ustawy.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zgodnie z zapisem art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Za „towary” w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż działek budowlanych jest dostawą towarów i na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonywany był w celu odsprzedaży.

Wnioskodawca w 1982 r. nabył działkę rolną w formie darowizny od rodziców. Podział tej nieruchomości na 3 mniejsze działki miał miejsce w 2006 r. w związku z ujęciem w studium zagospodarowania przestrzennego nieruchomości jako gruntu pod budownictwo. Sprzedawany grunt nie był wykorzystywany w działalności rolniczej, ani też w innej działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości – darowizna od rodziców – należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), a Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, to sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.