POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzenia Pana wniosku z dnia 27.06.2007 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego: 02.07.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącej posiadania statusu tzw.”małego podatnika” o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz korzystania z uprawnień wynikających z art. 22k ust. 7 tej ustawy stwierdza, iż przedstawione stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki jawnej posiadającym 25 % udziałów w przychodach i kosztach spółki. Pan przychód brutto za 2006 r. wyniósł 1.544.662 zł. Nie posiada Pan udziałów w innych spółkach, i nie prowadzi Pan też działalności jednoosobowej. Spółka nabyła wagę elektroniczną za kwotę 4000 zł netto. Zgodnie z art. 22 k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przyjmując wagę do użytkowania i wpisując ją do środków trwałych.

W związku z powyższym skierował Pan zapytanie dotyczące posiadania statusu tzw. ”małego podatnika” o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz korzystania z uprawnień wynikających z art. 22 k ust. 7 tejże ustawy.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie uważa Pan, że każdy ze wspólników posiada status małego podatnika i może korzystać z uprawnień wynikają z art. 22 k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana zdaniem w 2007 r. status małego podatnika posiadają ci podatnicy, u których w 2006 r. przychody wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyły kwoty 3.180.000 zł, będącej równowartością kwoty 800 000 euro wyrażonej w złotych. Stosownie do regulacji art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych nie są spółki osobowe, a ich wspólnicy.

Tak więc zdaniem Pana skoro przychód każdego ze wspólników nie przekroczył kwoty 3.180.000 zł to powinni oni zostać uznani za małych podatników i korzystać z premii amortyzacyjnej, na mocy art. 22 k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku jak również obowiązujący stan prawny tut. organ podatkowy udziela następującej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w powyższej sprawie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Pan jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. W 2006 r. przychód brutto spółki wyniósł 6.178.650 zł z czego na Pana przypadł przychód w wysokości 1.544.662 zł (zgodnie z 25% udziałem w spółce).

W art. 7 w/w ustawy Ordynacja podatkowa zawarta jest definicja podatnika, zgodnie z którą jest nim osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w zdaniu poprzednim.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt. 20 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2007 r. wartość limitu to przychód ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2006 r., który nie przekroczył kwoty 3.180.000 zł.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towaru i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) sprzedaż rozumie się jako - odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 22k ust. 7 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Wymieniony w zdaniu poprzednim ust.11 stanowi, że „Przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki nie mającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólnota majątkowa”.

Przy określeniu limitu nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których jest mowa w art. 22 f ust. 3 tejże ustawy.

Uwzględniając zatem powyższe uregulowania należy stwierdzić, że w odniesieniu do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej zarówno limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych (w wysokości 50.000 euro) jak również limit przychodów ze sprzedaży (w wysokości 800.000 euro) określony w definicji małego podatnika odnosi się nie do jej poszczególnych wspólników ale do całej spółki.

Reasumując, przychody spółki jawnej przekroczyły limit. 3.180.000 zł co skutkuje tym, że warunki zakreślone w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniające do zastosowania tzw. jednorazowej amortyzacji nie zostały spełnione.

Mając na uwadze zarówno stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy uznać, że stanowisko zajęte przez Pana w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

W myśl art. 14a § 1 i § 4 w/w ustawy Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę - zgodnie z art. 14a §2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie natomiast z art. 14b § 1 i § 2 w/w ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 w/w ustawy Ordynacja podatkowa służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.