INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27.11.2007 r. (data wpływu 29.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskująca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą – praktykę stomatologiczną (PKWiU 85.13), zwolnioną z podatku VAT. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dnia 7 listopada 2003 nabyła na współwłasność w #189; lokal użytkowy wraz ze związanym z własnością lokalu udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu i we współwłasność części wspólnych budynku, za cenę powiększoną o podatek VAT, przy czym nabycia dokonała jako osoba fizyczna, a nie przedsiębiorca. Następnie wprowadziła zakupiony lokal do ewidencji środków trwałych w wartości brutto nie mogąc odliczyć VAT-u naliczonego przy zakupie. Spółka, która sprzedała ww. lokal nabyła go na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności oraz sprzedaży w dniu 17 lipca 2001 roku. Wnioskująca w lipcu 2008 r. planuje kupić inny większy lokal, do którego przeprowadzi własny gabinet i jednocześnie planuje rozszerzenie działalności o wynajem gabinetów dla lekarzy, która to działalność jest objęta podatkiem VAT.

W związku z planami kupna nowego lokalu w kwietniu 2008 r. chce sprzedać swoją część lokalu zakupionego w 2003 r., w którym obecnie prowadzi gabinet.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedawanego lokalu trzeba zapłacić VAT...

Zdaniem wnioskodawcy

Sprzedawany lokal jest na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przedmiotowo zwolniony z podatku VAT. Przy zakupie ww. lokalu nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego, jako że nabycie nie nastąpiło w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Późniejsze wpisanie zakupionego lokalu do ewidencji środków trwałych również nie uprawniało do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie. W ocenie wnioskującej spełniona została przesłanka, że w stosunku do lokalu, który zamierza sprzedać, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W związku z powyższym planowana sprzedaż lokalu będzie zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do dostawy towarów używanych, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków i użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych (art. 43 ust. 6 ustawy).

Ze złożonego wniosku wynika, iż lokal, który ma zostać sprzedany spełnia warunki niezbędne do uznania go za towar używany, gdyż wnioskującej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz upłynęło minimum 5 lat od końca roku, w którym budynek został wybudowany.

W świetle powyższego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego należy stwierdzić, iż sprzedaż przez wnioskującą przedmiotowego lokalu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.