INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dofinansowania studiów podyplomowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dofinansowania kursu języka angielskiego oraz studiów podyplomowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W związku z realizacją umowy nr … z dnia 29 maja 2007 r., pomiędzy Wnioskodawcą a pracodawcą (urzędem centralnej administracji rządowej), u którego jest zatrudniony na czas nie określony, o pokrycie kosztów związanych z dokształcaniem i nauką w Szkole Języków Obcych w celu nauki języka angielskiego w formie pozaszkolnej bez skierowania przez pracodawcę, pracodawca potrącił Wnioskodawcy zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych i składki na ZUS z wynagrodzenia określonego w umowie (§ 2 pkt 1 ww. umowy) z kwoty 1680 zł (dofinansowanie 80% do całego kosztu nauki) i wypłacił kwotę 1129,63 zł, stwierdzając, że art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176), w powiązaniu z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472) nie dotyczy tej formy dofinansowania i należy z omawianej kwoty (1680 zł) pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ZUS. Powyższe składki zostały odprowadzone do organu podatkowego i ZUS-u. Na złożone zapytanie Ministerstwo Finansów nie udzieliło pracodawcy jednoznacznego stanowiska w omawianej sprawie, informując o możliwości skorzystania z interpretacji poprzez organ skarbowy, ale pracodawca stwierdził, że należy jednak potrącić wyżej omawiane składki.

Pracodawca zamierza dofinansować Wnioskodawcy studia podyplomowe na … bez skierowania, ale na podstawie zawieranej umowy zgodnie z procedurą dotyczącą dofinansowań do podnoszenia kwalifikacji. Ale z kwoty dofinansowania planuje potrącić zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych i składki na ZUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy powyższa sytuacja jest zgodna z aktualnym stanem prawnym i czy pracodawca ma prawo pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w świetle art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w powiązaniu z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych w przypadku Wnioskodawcy, gdy ma obowiązującą umowę na pokrycie kosztów związanych z dokształcaniem i nauką pomiędzy pracodawcą a Wnioskodawcą...
2. Jeśli zachodzi sytuacja jak wyżej, ale dotycząca nauki na studiach podyplomowych to czy pracodawca ma prawo pobrać zaliczkę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych tak jak w przypadku Wnioskodawcy...
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176), w powiązaniu z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472), w związku z tym, że dofinansowanie obowiązujące pracodawcę i Wnioskodawcę zgodnie z dwustronną umową nr … z dnia 29 maja 2007 r., pomiędzy Wnioskodawcą a pracodawcą to zapisy z ustawy i rozporządzenia mówią wyraźnie, że dofinansowanie do nauki jest wolne od podatku dochodowego „Wolne od podatku dochodowego są: wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych” i nie powinny być pobrane Wnioskodawcy składki na zaliczkę podatku dochodowego od osób fizycznych i na ZUS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 12 ust. 1 stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Z wyżej cytowanych przepisów, jednoznacznie wynika, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać na podstawie zawartej umowy bądź wypłaty mającej związek z faktem wykonywania przez niego pracy.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszących kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. W omawianym zakresie podstawowe regulacje prawne mają oparcie w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472 ze zm.).

Przepisy powyższego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych. Jeśli finansowanie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika wynika z ww. przepisów, to podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że w ww. rozporządzeniu zakres świadczeń przysługujących pracownikom został zróżnicowany w zależności od formy kształcenia (szkolnej bądź pozaszkolnej) oraz od faktu, czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez tego skierowania.

W kwestii przyporządkowania studiów podyplomowych do odpowiedniej formy kształcenia należy stwierdzić, iż do dnia 13 marca 2006 r. w myśl przepisu § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993 r. za podstawowe formy kształcenia, doskonalenia, a także doskonalenia w formach pozaszkolnych uznawano studia podyplomowe, kursy i seminaria. Przepis ten został uchylony Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216), które weszło w życie z dniem 14 marca 2006 r.

W stanie prawnym obowiązującym od tego dnia studia podyplomowe organizowane przez szkoły należy uznać za kształcenie w formach szkolnych. Zgodnie z § 3 rozporządzenia z 12 października 1993 r., kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) stanowi, że studia podyplomowe są – obok studiów, studiów doktoranckich oraz kursów dokształcających – jedną z form zajęć, które mogą być prowadzone przez uczelnie wyższe. Ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym definiuje studia podyplomowe, jako inną niż studia wyższe i studia doktoranckie formę kształcenia przeznaczoną dla osób legitymujących się dyplomem ukończenia studiów wyższych (art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy).

Nadto, w przypadku pracownika podejmującego naukę w szkole bez skierowania zakładu pracy zakres świadczeń bądź uprawnień, jakie mogą mu być przyznane przez pracodawcę z tego tytułu, reguluje przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, który stanowi, iż takiemu pracownikowi może być udzielony bezpłatny urlop i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia pomiędzy zakładem pracy i pracownikiem. Dodatkowo zakład pracy może też pokryć pracownikowi koszty związane z nauką, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-3 cytowanego rozporządzenia, tj.:

1. koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,
2. koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,
3. opłaty za naukę, pobierane przez szkołę.
   
   

W związku z powyższym, kwota otrzymana przez pracownika w związku z częściowym dofinansowaniem przez pracodawcę kosztów związanych z nauką w szkole wyższej korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w świetle obowiązujących przepisów, pracodawca nie powinien pobierać zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od dofinansowania dokształcania pracownika na studiach podyplomowych, które są szkolną formą dokształcania.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Spółkę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.