INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 09 listopada 2007 r. (data wpływu 12.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wysokości stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wysokości stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pani świadczyć usługi transportowe dwoma samochodami towarowymi (zaliczone zgodnie z PKWiU do grupowania 60.24). Jeden z samochodów będzie o ładowności 1,6 tony, natomiast drugi 0,9 tony. Wspomnianą działalność zamierza Pani rozliczać zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka ryczałtu będzie Panią obowiązywała przy świadczeniu wspomnianych powyżej usług...

Zdaniem Wnioskodawcy art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych mówi o przewozie ładunków taborem samochodowym. Jak wynika z definicji Słownika Poprawnej Polszczyzny pod redakcją Witolda Doroszewskiego PWN 1980 r. – tabor jest to ogół środków transportowych określonej instytucji np. tabor samochodowy, kolejowy itp.

Ponieważ w przepisie brak jest mowy o ładowności „pojazdu”, a jedynie o ładowności „taboru”, to w Pani ocenie celem ustawodawcy nie było uzależnianie stawki ryczałtu od ładowności pojedyńczego samochodu, a jedynie taboru tj. kilku samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zawiera wykaz stawek ryczałtu, możliwych do zastosowania w stosunku do osiąganych przychodów. Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych od przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy wynosi 8,5%.

W art. 4 ust. 1 ustawy pojęcie „działalności usługowej” zdefiniowane zostało, jako pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 – definiującym działalność gastronomiczną i pkt 3 definiującym działalność usługową w zakresie handlu.

Powołane powyżej przepisy na mocy § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2004 r. Nr 89, poz. 844 ze zm.) stosuje się do dnia 31.12.2007 roku do celów:

1. podatku od towarów i usług,
2. poboru akcyzy i obowiązku oznaczenia znakami akcyzy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3. opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej.

Usługi transportowe sklasyfikowane zostały w PKWiU w sekcji I – jako usługi transportowe, magazynowe oraz łączności, w dziale 60 – usługi transportu lądowego i rurociągowego. Dział ten obejmuje m.in. usługi transportu pasażerskiego i towarowego, rozkładowego lub nierozkładowego drogą lądową z wykorzystaniem różnych środków lokomocji takich jak: kolej, metro oraz różne jednostki transportu drogowego (samochody, autokary, autobusy, tramwaje i trolejbusy). Symbolem 60.24 PKWiU objęte zostały usługi drogowego transportu, bez sprecyzowania rodzaju i ładowności pojazdu , przy pomocy którego można świadczyć usługi sklasyfikowane pod tym symbolem. W grupowaniu tym mieszczą się zarówno samochody osobowe, ciężarowe, ciągniki itp.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

W powołanych powyżej przepisach ustawodawca rozgraniczył opodatkowanie usług transportowych w zależności od ładowności taboru, czyli określonego pojazdu, albowiem co do zasady wszelka działalność usługowa (poza wymienionymi w ustawie wyjątkami) opodatkowana jest stawką 8,5% podatku zryczałtowanego, natomiast przewóz ładunków samochodami o ładowności powyżej 2 ton opodatkowany jest według 5,5% stawki podatku zryczałtowanego.

Użyty w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy zwrot „tabor samochodowy” należy zinterpretować odnosząc się do przepisów zawartych w dziale 60 PKWiU. Skoro w grupowaniu 60.24 ustawodawca przedstawił rożnego rodzaju pojazdy, to należy uznać, że w przepisach ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne słowo „tabor samochodowy” odnosi się do pewnej grupy różnych pojazdów samochodowych np. ciężarowych, ciągników siodłowych, ciągników kołowych itp.

Użyte sformułowanie „tabor samochodowy” zamieszczone zostało w cytowanym powyżej przepisie po to aby uniknąć konieczności wykazywania każdego z nich z osobna i w żadnym wypadku nie należy tego zapisu interpretować jako sumy ładowności poszczególnych środków transportu, będących w posiadaniu danego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, przy świadczeniu przez Panią wspomnianych powyżej usług obowiązuje Panią 8,5% stawka ryczałtu ewidencjonowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruniu.