INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym zabudowanych nieruchomości gruntowych. Budynki stojące na gruntach będących przedmiotem użytkowania wieczystego Wnioskodawcy stanowią, co do zasady, z punktu widzenia przepisów prawa cywilnego własność Wnioskodawcy. Istnieją jednak również sytuacje, w których budynek wzniesiony na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy nie stanowi własności Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza dokonać następujących transakcji dotyczących przysługujących mu praw użytkowania wieczystego:

- zbyć prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem, stanowiącym własność Wnioskodawcy ( w takim przypadku transakcja będzie się składać z przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności znajdujących się na nim budynków),- zbyć prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem, nie stanowiącym z punktu widzenia prawa cywilnego własności Wnioskodawcy (w takim przypadku przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego nie będzie towarzyszyć przeniesienie prawa własności budynków, lecz budynki jako część składowa gruntu będą objęte zbywanym prawem użytkowania wieczystego).

Opisane wyżej transakcje mogą być powiązane ze zwrotem przez Wnioskodawcę nakładów poniesionych na wybudowanie budynków znajdujących się na gruncie objętym zbywanym prawem użytkowania wieczystego. W szczególności Wnioskodawca może dokonać zwrotu nakładów na rzecz podmiotu, który wzniósł budynek i jednocześnie nabywa od Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność budynku.

Przedstawione wyżej transakcje mogą być dokonywane na podstawie art. 231 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), t.j. wskutek zaspokajania roszczenia podmiotu, który wzniósł budynek stojący na gruncie objętym prawem użytkowania wieczystego – o przeniesienie na niego prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Budynki stojące na gruntach objętych użytkowaniem wieczystym spełniają definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT. Dodatkowo do budynków tych nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo, szczególną sytuacją mogącą wystąpić w przypadku opisanych powyżej transakcji jest stan faktyczny, w którym część budynków znajdujących się na gruncie objętym zbywanym prawem użytkowania wieczystego spełnia definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT a Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia VAT naliczonego przy ich nabyciu natomiast inne budynki znajdujące się na tym gruncie nie spełniają definicji towaru używanego lub tez przy ich nabyciu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja polegająca na zbyciu przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem...

• spełniającym definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT
• przy nabyciu, którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT,
• stanowiącym z punktu prawa cywilnego własność Wnioskodawcypodlegać powinna zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z § 8 ust.1 pkt rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu powinno podlegać zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy budynków trwale z gruntem związanych, jeżeli budynki te są zwolnione od podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa budynków podlega zwolnieniu od podatku VAT pod warunkiem, że w stosunku do tych budynków nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz budynki te spełniają definicję towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli stojący na gruncie objętym zbywanym prawem użytkowania wieczystego budynek spełnia definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT oraz przy jego nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (bo np. budynek został nabyty i wybudowany przed 1993 r.), to do planowanej transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego i zbycia prawa własności budynku, powinien mieć zastosowanie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia z podatku VAT dostawę obiektów budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Z kolei budynki przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy, jednak pod pewnymi warunkami.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl ust. 2 art. 43 za towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Jednak art. 43 ust. 6 ww. ustawy wprowadza wyłączenia z cyt. powyżej zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Mianowicie zwolnienia tego nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, tj. budynków, budowli i ich części, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawca budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawca gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Ponadto zgodnie z przepisem §8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem. Przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego, a przy jego nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek stanowi własność Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż do przedmiotowych budynków nie znajdzie zastosowania cytowany wyżej przepis art. 43 ust. 6 ww. ustawy. Jeżeli zatem w odniesieniu do budynku zostały spełnione przesłanki zawarte w powołanych wyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 1 oraz nie ma zastosowania ust. 6, to do przedmiotowej dostawy – w odniesieniu zarówno do budynku, jak i prawa wieczystego użytkowania gruntu – będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia wykonawczego.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowo zauważyć należy, iż w sytuacji gdyby warunki, o których mowa wyżej (t.j. w art. 43 ust.6) nie zostałyby spełnione łącznie to przedmiotowa dostawa zarówno budynków jak i prawa wieczystego użytkowania nie mogłaby korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej:

• opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem, nie stanowiącym własności Wnioskodawcy.
• opodatkowania zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem, nie stanowiącym własności Wnioskodawcy, gdy transakcja związana jest ze zwrotem nakładów poniesionych na wybudowanie tego budynku, w szczególności na rzecz podmiotu, który wzniósł budynek.
• opodatkowanie zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem spełniającym definicję towaru używanego, nie stanowiącym własności Wnioskodawcy, gdy jest dokonywana na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego (w celu zaspokojenia roszczenia o przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu wobec podmiotu, który wzniósł budynek).
• zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami, z których jedynie część budynków spełnia definicję towarów używanych
  
  

zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.