INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia obrotu o kwoty udzielonych bonifikat - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zmniejszenia obrotu o kwoty udzielonych bonifikat.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – apteka ogólnodostępna. Dokonuje Pani sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz firm. Do części towarów (w tym leków refundowanych) udziela Pani bonifikat, które nie pomniejszają obrotu stanowiącego podstawę naliczenia podatku VAT. Na kasie fiskalnej wprowadzona jest sprzedaż tak jakby bonifikat nie było.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielanie bonifikat pomniejsza obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującym stanem prawnym bonifikaty obniżają obrót podlegający opodatkowaniu i fakt otrzymywania dopłat do leków nie ma w tej sytuacji znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl postanowień art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „bonifikata”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka ustalonej ceny sprzedaży towarów, robót lub usług, przyznawana już po dokonaniu transakcji, zwykle na skutek reklamacji odbiorcy; opust, rabat („Współczesny słownik języka polskiego”, "L" sp. z o. o., rok wydania 2007). Ponadto jak wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z 14 kwietnia 1994 r. nr PO 4/AK-722-122-94 „…Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie...”.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania można wyróżnić dwa rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - nie mające wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat; tym samym nie ma potrzeby wykazywać odrębnie na fakturze VAT lub paragonie fiskalnym dokumentującym transakcję sprzedaży kwoty udzielonego rabatu
;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania na dokumencie sprzedaży
.

Jak wskazała Pani we wniosku, dokonując sprzedaży towarów udziela Pani „bonifikat, które nie pomniejszają obrotu stanowiącego podstawę naliczenia podatku VAT. Inaczej mówiąc na kasie fiskalnej wprowadzona jest sprzedaż tak jakby bonifikat nie było”. Wynika z tego, że mamy w tym przypadku do czynienia z rabatem udzielonym w momencie dokonania sprzedaży, a nie z rabatem potransakcyjnym. W związku z powyższym zastosowanie będzie mieć art. 29 ust. 1 ustawy. Zatem tut. organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że udzielone bonifikaty, które nie zostały udokumentowane (uwidocznione) na paragonach fiskalnych drukowanych przez kasę rejestrującą, mogą stanowić podstawę obniżenia obrotu z tytułu sprzedaży leków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.