Ze złożonego wniosku z dnia 08.06.2007r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 08.06.2007 r.) uzupełnionego pismem z dnia 25.06.2007 r. wynika następujący stan faktyczny:

Parafia jest wydawcą czasopisma parafialnego „Z Krasnego Wzgórza” będącego miesięcznikiem. Postanowieniem sądu czasopismo jest wpisane do Rejestru Dzienników i Czasopism Sądu Okręgowego. Po rejestracji w sądzie na wniosek wydawcy został czasopismu przyznany przez Narodowy Ośrodek ISSN w Warszawie Międzynarodowy Standardowy Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN). Konsekwencją przyznania nr ISSN na mocy odrębnych przepisów jest przekazywanie kolejnych numerów czasopisma uprawnionym bibliotekom.

Miesięcznik przeznaczony jest do użytku wewnętrznego, ukazuje się jako informator religijny i utrzymuje się z dobrowolnych ofiar. Parafia nie czerpie żadnych korzyści materialnych z wydawania czasopisma. Ze względu na koszty druku czasopisma w kosztach tych partycypują sponsorzy, którzy przekazują na ten cel (sporadycznie lub regularnie) środki w postaci darowizn mieszczące się w kwotach od 20 do 100 zł.

W zamian za okazaną pomoc Redakcja zamieszcza w czasopiśmie informacje o sponsorach, podając nazwę firmy jej adres czy też zachętę do skorzystania z ofert sponsorującej firmy.

W opinii wnioskodawcy wydawanie przez Parafię czasopisma w celach kultowych, oświatowo-wychowawczych oraz kulturalnych nie jest działalnością gospodarczą a współfinansowanie czasopisma przez sponsorów (darowizny) są przychodami wynikającymi z tytułu działalności niegospodarczej i zgodnie z art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989r o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 1 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz podatkowe grupy kapitałowe.

Z uregulowań zawartych w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) wynika, że parafia jako terytorialna jednostka organizacyjna Kościoła posiada osobowość prawną, w związku z czym jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ww ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno - opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie; budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno – opiekuńcze.

Przedmiotowe zwolnienia z podatku dochodowego dochodów kościołów przeznaczonych na cele związane z ich podstawową działalnością wynikają z przepisów regulujących status poszczególnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz z ustawy z dnia 15 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 231, poz. 1965). Zgodnie z art. 13 ust. 1 tej ustawy majątek i przychody takich podmiotów podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach. Stosownie do art. 13 ust. 2 tej ustawy osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione z opodatkowania z tytułu przychodów ze swej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe. Przepis ust. 5 tegoż artykułu gwarantuje też, że dochody z działalności gospodarczej osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub innym roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno – opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwacje zabytków oraz inwestycje sakralne i inwestycje kościelne, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

Zgodnie z art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej kościelne osoby prawne są zwolnione z opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Ponadto zgodnie z art. 46 ust. 1 ww ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej dla zapewnienia warunków rozwoju kultury chrześcijańskiej kościelne osoby prawne mają prawo wydawania prasy, książek i innych druków oraz zakładania i posiadania wydawnictw, katolickiej agencji informacyjnej, zakładów poligraficznych, z zachowaniem obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa.

Przepis art. 47 ww ustawy uprawnia kościelne osoby prawne do organizowania własnego kolportażu prasy lub do korzystania z pośrednictwa innej sieci kolportażu.

W powołanym art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostało uregulowane zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane takie środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia.

Przywileje podatkowe wynikające z tego przepisu będą więc dotyczyły tylko dochodów kościelnej osoby prawnej z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła, czy związku wyznaniowego.

Pojęcie niegospodarczej działalności oraz niegospodarczej działalności statutowej nie zostało zdefiniowane w wyżej powołanych ustawach tj.: ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, ustawie o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W celu dokonania oceny charakteru danej działalności należy ustalić zakres oraz cel wykonywanej działalności.

Za działalność statutową, zgodnie z unormowaniem § 1 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 137, poz. 1539 z późn. zm.), uznaje się działalność jednostki niemającą charakteru działalności gospodarczej, określoną przepisami prawa i jej statutem.

Zgodnie z art. 3 ust. 9 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa za działalność gospodarczą , rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej , w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców.

W rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin złóż a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Reasumując, wydawanie przez Parafię religijnego czasopisma mającego charakter informatora religijnego nie ma charakteru zarobkowego - nie jest więc działalnością gospodarczą w rozumieniu ww przepisów.

Uwzględniając powyższe, dochody Parafii z dobrowolnych ofiar (darowizn) podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Należy jednak podkreślić, że stosownie do uregulowań prawnych zawartych w art. 18 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w przypadku otrzymywania przez Parafię darowizn, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Parafia ma obowiązek w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1:

1) przekazać urzędowi skarbowemu informacje o kwocie ogółem otrzymanych darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze sferą działalności pożytku publicznego, o której mowa w art. 4 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, wraz z wyszczególnieniem darowizn pochodzących od osób prawnych z podaniem nazwy i adresu darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny przekracza 15.000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł,

2) udostępnić do publicznej wiadomości poprzez publikacje w Internecie, środkach masowego przekazu lub wyłożenie dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1, i w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Z obowiązku tego zwolnione są podmioty, których dochód za dany rok podatkowy nie przekracza kwoty 20 000 zł.

Odpowiedzi udzielono z uwzględnieniem stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia