Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-13/07-3/AP
Data
2007.10.02
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
małżonek
środek trwały
wartość początkowa środka trwałego
wspólność majątkowa
wspólność ustawowa
współwłasność
Istota interpretacji
Zapytanie dotyczy ustalenia wartości początkowej środka trwałego w sytuacji, gdy Wnioskodawca oraz jego małżonka prowadzą odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą i posiadają na prawach majątkowej wspólności ustawowej niezabudowaną nieruchomość gruntową, na której Wnioskodawca wraz z małżonką zamierzają zbudować zakład usługowy. W zasadzie działalność gospodarczą będzie prowadzić zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka.
Wniosek ORD-IN
783 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2007 r. (data wpływu 19 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 lipca 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.
Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył dwóch zdarzeń przyszłych: w podatku od towarów i usług oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast wynikająca z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa opłata została uiszczona w kwocie 75 zł, tj. w wysokości odpowiadającej jednemu zdarzeniu przyszłemu.
W związku z tym, pismem z dnia 31 lipca 2007 r. nr ILPP1/443-57/07-2/SJ, działając na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa oraz § 2 i § 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, wystosowano wezwanie do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie, którego zdarzenia przyszłego dotyczy uiszczona kwota, bądź o uzupełnienie brakującej wpłaty.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 sierpnia 2007 r., w tym dniu dokonano brakującej wpłaty.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca oraz jego małżonka prowadzą odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą. Każdy z przedsiębiorców jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanym podatkiem wg stawki liniowej 19%. Na prawach majątkowej wspólności ustawowej małżonkowie są właścicielami niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która jak dotąd w żaden sposób nie była związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ani jego małżonki.
Nieruchomość tę Wnioskodawca wraz z małżonką zamierzają przeznaczyć na budowę zakładu usługowego, w którym działalność gospodarczą będzie prowadzić zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
W jakiej proporcji wydatki na realizację inwestycji będą stanowiły wartości początkowe poszczególnych środków trwałych u każdego z małżonków...
Zdaniem Wnioskodawcy wartością początkową poszczególnych środków trwałych związanych z tą inwestycją (gruntu, wybudowanych budynków, placu manewrowego) u każdego z małżonków będzie równowartość 50% odpowiednio ceny nabycia lub kosztu wytworzenia każdego ze środków trwałych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Treść art. 22a ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Przepis art. 22g ust. 1 ww. ustawy określa, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: 1) w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia, 1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia, 3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, 4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu, 5) w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.
Natomiast treść art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
Mając zatem na uwadze ww. przepisy, jeśli Wnioskodawca oraz jego małżonka prowadzą odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą, a na prawach majątkowej wspólności ustawowej małżonkowie są właścicielami nieruchomości, na której zostanie wybudowany zakład wykorzystywany przez oboje małżonków na cele związane z prowadzonymi przez nich oddzielnymi firmami, to każdy z nich ma prawo do zaliczania w koszty swych działalności odpisów amortyzacyjnych – pod warunkiem wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych, proporcjonalnie do posiadanego udziału, tj. po 50%.
Wykorzystując środki trwałe stanowiące współwłasność małżeńską w ramach prowadzonych odrębnie działalności gospodarczych, małżonkowie winni byli ustalić wartość początkową tych składników majątku w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział każdego z małżonków w ich własności (po 50%).
Współwłasność bowiem – skoro nie została wyłączona ani zniesiona prawomocnym wyrokiem sądu bądź umową majątkową małżeńską – rodzi prawo korzystania z rzeczy na równych zasadach przez każdego z małżonków w tym pobierania pożytków i innych przychodów oraz ponoszenia wydatków i ciężarów związanych z rzeczą wspólną.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnośnie zawartych we wniosku pozostałych pytań, dotyczących podatku od towarów i usług, wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
|