Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:
• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) w związku z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)
uznaje za prawidłowe stanowisko wyrażone we wniosku z dnia 29.06.2007 r. w sprawie zastosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń z ZFŚS - "wczasów pod gruszą", zapomogi (nie korzystającej ze zwolnienia z podatku) oraz wartości bonów towarowych - otrzymanych przez pracownika, który przebywa na urlopie wychowawczym i nie uzyskuje od pracodawcy innych przychodów.

W dniu 02.07.2007 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż w czerwcu 2007 roku pracownicy przebywającej na urlopie wychowawczym Przedszkole wypłaciło z rachunku Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych tzw. "wczasy pod gruszą". Od tego świadczenia Przedszkole naliczyło podatek dochodowy w wysokości 19% bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ Przedszkole ma wątpliwości, czy prawidłowo naliczyło podatek wystąpiło z zapytaniem, czy należy zastosować koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń z ZFŚS - "wczasów pod gruszą", zapomogi (nie korzystającej ze zwolnienia z podatku), wartości bonów towarowych - otrzymanych przez pracownika, który przebywa na urlopie wychowawczym i nie uzyskuje od pracodawcy innych przychodów ?

Zdaniem Przedszkola - jako płatnika - przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od w/w świadczeń należy uwzględnić koszty uzyskania przychodów, gdyż świadczenia te stanowią przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rodzaje źródeł przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a wśród nich m.in. stosunek pracy i stosunki pokrewne (pkt 1). Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, w myśl postanowień art. 12 ust. 1 w/w ustawy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jak stanowi art. 31 w/w ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Zgodnie z definicją zawartą w art. 32 ust. 2 w/w ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1588), przepis art. 22 ust. 2 nie ma zastosowania do obliczenia dochodu uzyskanego w roku 2007. Do obliczenia dochodu za ten rok ma zastosowanie art. 8 ust. 2 tej ustawy, który określa koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy w wysokości 108 zł. 50 gr. miesięcznie, zaś gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę w wysokości 135 zł. 63 gr. miesięcznie.

Zgodnie z ogólną zasadą stosowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy, wyrażoną w w/w przepisach, zakład pracy obowiązany jest odliczyć miesięczną kwotę kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy, w sytuacji gdy wypłaca przychody określone w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego, aby dokonać rozstrzygnięcia, czy przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy w odniesieniu do określonych wypłat i świadczeń stosuje się koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy należy ustalić, czy przychody te stanowią przychód ze stosunku pracy. Decydującym warunkiem zakwalifikowania określonego przychodu do przychodu ze stosunku pracy, jest osiągnięcie przychodu z tytułu istniejącego stosunku pracy. Natomiast nie ma przy tym znaczenia faktyczne świadczenie pracy. Tym samym, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które podatnik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą. Ponadto, z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika wprost, iż do tych przychodów zalicza się wszelkie wypłaty i świadczenia uzyskane od pracodawcy bez względu na źródło ich finansowania. Zatem, otrzymane przez pracownika świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych stanowią przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w/w ustawy. Jeżeli nie są one zwolnione z opodatkowania, to zakład pracy jest obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 w/w ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Przedszkole ma wątpliwości, czy powinno uwzględnić koszty uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń z ZFŚS - "wczasów pod gruszą", zapomogi (nie korzystającej ze zwolnienia z podatku), wartości bonów towarowych - otrzymanych przez pracownika, który przebywa na urlopie wychowawczym i nie uzyskuje od pracodawcy innych przychodów. W świetle powyższych ustaleń, otrzymane przez pracownika świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, których podstawą jest stosunek pracy, należy zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy. Jednocześnie bez znaczenia dla ich kwalifikacji pozostaje fakt, iż zostały one wypłacone pracownikowi, który przebywa na urlopie wychowawczym i nie uzyskuje od pracodawcy innych przychodów. Oznacza to, że Przedszkole - jako płatnik - przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych tj. "wczasów pod gruszą", zapomogi (nie korzystającej ze zwolnienia z podatku) oraz wartości bonów towarowych powinno zastosować koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku pracy - w tym również w sytuacji, gdy świadczenia te otrzymuje pracownik, który przebywa na urlopie wychowawczym i nie uzyskuje od pracodawcy innych przychodów. A zatem, stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.