P o s t a n o w i e n i e

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawieart. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki, z dnia 15.01.2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 25.01.2007 r.), uzupełniony pismem z dnia 5.03.2007 r. (data nadania 6.03.2007 r.) oraz pismem przesłanym w formie faxu 20.03.2007 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka zwróciła się z wnioskiem o interpretację art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 wraz ze zm.) - zwanej dalej ustawą o pdop. Zapytanie Spółki dotyczy kwestii czy artykuły spożywcze takie jak: kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, woda mineralna zakupione na potrzeby biura i pracowników są kosztem uzyskania przychodu. W uzupełnieniu wniosku Spółka poinformowała, że wydatki na w/w produkty są wydatkami, które Spółka jako pracodawca, obowiązana jest ponosić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz wydanymi na jej podstawie przepisami wykonawczymi a także, iż wymienione artykuły spożywcze nie są przeznaczone na poczęstunek dla kontrahentów.

Zdaniem Spółki powyższe wydatki, ponoszone przez Spółkę zgodnie z § 112 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanowiska Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Tak więc podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wszelkie wydatki, jeżeli wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływ tych wydatków na wysokość przychodów, pod warunkiem, że wydatki te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

W myśl art. 232 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatne, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepisy wykonawcze do powołanego przepisu stanowią regulacje rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279 z 2006 r.). Rozporządzenie to określa rodzaje posiłków i napojów oraz wymagania jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Drugim aktem wykonawczym, normującym m.in. kwestię zaopatrzenia pracowników w artykuły spożywcze jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz. 1650), wydane na podstawie art. 237/15§ 1 Kodeksu pracy. Zgodnie z § 112 w/w rozporządzenia pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Rozporządzenie nie precyzuje jednak, jakiego rodzaju mają to być napoje. Można więc uznać, iż ustawodawca pozostawił to w gestii pracodawcy, pod warunkiem, że woda i napoje będą dostępne w ilościach zaspokajających potrzeby pracownika w ciągu całej zmiany roboczej.

Zatem wydatki na artykuły spożywcze takie jak kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, woda mineralna, przeznaczone dla pracowników w miejscu pracy - które to wydatki Spółka ma obowiązek ponosić jako pracodawca - podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na fakt, iż stanowią one wydatki pośrednie na rzecz pracowników i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop. W przedmiotowej sprawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop nie będzie miał zastosowania gdyż wskazane we wniosku koszty nie mogą być uznane za koszty reprezentacji, o których mowa w powołanym przepisie.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 powołanej ustawy.