Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 4 ust. 1 i art. 7 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 15 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami) - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 8.05.2007 r., znak DF/4305/2007 (wpływ do tut. Urzędu w dniu 9.05.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej uznania, czy wydatki na przekazywane swoim kontrahentom upominki o charakterze reklamowym (portfele, smycze, koszulki, czapeczki, scyzoryki, długopisy, pióra, butelki alkoholu) z wytłoczonym logo, nazwą, sloganem reklamowym Spółki, stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki postanawia uznać że, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko Spółki zawarte we wniosku

• jest prawidłowe w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na przekazywane kontrahentom upominki (portfele, smycze, koszulki, czapeczki, scyzoryki, długopisy, pióra) z wytłoczonym logo, nazwą, sloganem reklamowym Spółki,
• jest nieprawidłowe w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na prezenty reklamowe butelek alkoholu z naklejoną etykietą z nazwą i logo Spółki.

Pismem z dnia 8.05.2007 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji, dotyczącej uznania czy wydatki na przekazywane swoim kontrahentom upominki o charakterze reklamowym stanowią koszt uzyskania przychodów. Przedstawiając stan faktyczny Spółka podaje, że w ramach prowadzonej działalności przekazuje swoim klientom upominki o charakterze reklamowym. Przekazywane prezenty mają bezsporne cechy reklamowe takie jak nazwa, logo, adres firmy czy też hasło reklamowe: „sprawdzony partner w energetyce” na przekazywanym prezencie lub jego opakowaniu. Spółka w ten sposób przekazuje portfele, smycze, koszulki, czapeczki, scyzoryki, długopisy, pióra z wytłoczonym logo, nazwą, sloganem reklamowym Spółki itp. Prezenty te nie przekraczają zwykle wartości 100 zł. Spółka zamierza przekazywać jako prezenty reklamowe również butelki alkoholu z naklejoną etykietą z nazwą i logo Spółki. Spółka koszty przekazywanych prezentów o charakterze reklamowym uznaje za koszt uzyskania przychodów.

Według Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym os osób prawnych za koszty uzyskania przychodu należy rozumieć koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka uważa, że zgodnie z przedstawioną definicją kosztu uzyskania przychodów prezenty, upominki dla kontrahentów o charakterze reklamowym mieszczą się w tej definicji. Jednocześnie art. 16 ust 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłącza z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności koszty poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych. Zgodnie z tym wyłączeniem nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, gdzie reprezentacja oznacza okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia związanym ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Reprezentacja to stwarzanie i utrwalanie dobrego wizerunku firmy, czyli działania mające na celu wywarcie na kontrahentach jak najlepszego wrażenia. Spółka podaje przy tym również definicję reklamy cytowaną z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 23.04.1996 r. (PO 3-MD-722-131/96) ... „rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług” ...

Zdaniem Spółki, prezenty o charakterze reklamowym z wytłoczonym, wymalowanym lub w inny sposób trwale zaznaczonym logo i nazwą firmy czy też sloganem reklamowym Spółki, których jednostkowa wartość nie przekracza 100 zł nie są reprezentacją, ale wydatkiem na reklamę firmy, który można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Trudno uznać za okazałość i wytworność zarówno przekazanie jak i otrzymanie drobnego upominku. Trudno również oczekiwać, iż przekazanie skromnego prezentu reklamowego będzie działaniem mającym na celu wywarcie jak najlepszego wrażenia na kontrahencie. Według Spółki rolą takiego upominku jest działanie reklamowe. Wydatkiem reprezentacyjnym jest przekazywanie drogich, wytwornych czy też wyszukanych prezentów, które Spółka w ramach swojej działalności również ponosi. Spółka podaje, że prowadzi działalność o charakterze usługowym w związku z czym nie ma możliwości przekazywania produkowanych lub sprzedawanych przez siebie przedmiotów. Powołując się na wyżej przytoczoną definicję reklamy uważa, że prezenty reklamowe, które w sposób rzetelny niosą informację o Spółce jednocześnie zachęcają do korzystania z jej usług.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wyjaśnienie czy wydatki na przekazywane swoim kontrahentom upominki o charakterze reklamowym stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Odnosząc się do powyższego, tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 pkt 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15.02.1992 r. (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust. 1. Ze wskazanego przepisu wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (mogło przynieść) przychody także w przyszłości.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1.01.2007 r. brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 28 wskazanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na to, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęć reprezentacja, należy stosować wykładnie językową. Według słownika języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczuka (PWN, Warszawa 2002), „reprezentacja” to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną, a „reklama” to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenia kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi.

W świetle ww. pojęć należy stwierdzić, że nie każdy wydatek na prezent zakupiony i wręczony kontrahentowi należy uznać za wydatek związany z reklamą, a tym samym za koszt uzyskania przychodu. Według oceny tut. organu podatkowego, zakup wskazanych we wniosku produktów (zwyczajowo wręczanych jako upominki) o wartości nie przekraczającej zwykle wartości 100 zł każdy (portfele, smycze, koszulki, czapeczki, scyzoryki, długopisy, pióra) z wytłoczonym logo, nazwą, sloganem reklamowym Spółki itp.), przeznaczonych na prezenty dla kontrahentów nie wyczerpuje przywołanej powyżej definicji reprezentacji. Zatem, wydatki na zakup prezentów (portfele, smycze, koszulki, czapeczki, scyzoryki, długopisy, pióra) z wytłoczonym logo, nazwą, sloganem reklamowym Spółki itp., przeznaczonych dla kontrahentów mogą być uznane, w opisanym stanie faktycznym, za wydatki o charakterze reklamowym, a w konsekwencji mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wskazano wyżej, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Nadto, zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie sądowym poglądem, wydatki firm na nabycie alkoholu należy ocenić negatywnie. Powyższe znajduje odzwierciedlenie np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21.11.1997 r., sygn. akt I SA/Gd 359/96, LEX nr 32659), zgodnie z którym ... „wydatki na alkohol nie są związane bezpośrednio z uzyskaniem przychodów, a ich jednoznacznie negatywna ocena przesądza o tym, że nie można ich w koszty działalności zaliczyć”... W uzasadnieniu tego wyroku Sąd stwierdził, iż ... „powoływanie się na rzekome prawo zwyczajowe, które ma polegać na tym, że ułatwia prowadzenie działalności handlowej – czy w ogóle gospodarczej – poczęstunek alkoholowy, nie może odnieść skutku. Propagowanie zwyczaju, który jest etycznie naganny w żadnym przypadku nie mógłby być stosowany na dobro strony na taki zwyczaj się powołującej”... Powyższe przesądza o tym, że wydatków na zakup alkoholu nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym, stanowisko Spółki jest nieprawidłowe w zakresie dotyczącym zaliczania w koszty uzyskania przychodów zakupu alkoholu, jest natomiast prawidłowe w pozostałym zakresie.