Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością dokonuje nabycia usług frachtowych, których wykonawcami są różne podmioty zagraniczne podlegające w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Z tytułu nabycia usług frachtu Spółka otrzymuje faktury wystawione przez odrębny podmiot (dalej: X) – podmiot pośredniczący w transakcji nabycia omawianych usług. Płatności wynikające z faktur wystawionych przez X są realizowane przez Spółkę na konto X, które jest podane na fakturze. Na fakturach tych jako sprzedawca widnieje podmiot zagraniczny, jako wystawca faktury – X, a jako nabywca – Spółka. X przekazuje otrzymane od Spółki należności z tytułu nabycia usług frachtu na rzecz podmiotu zagranicznego pełniącego funkcję sprzedawcy omawianych usług. W związku z dokonywaniem wypłaty przez X na rzecz podmiotu zagranicznego X oblicza i pobiera (od otrzymanej od Spółki kwoty) podatek u źródła i przekazuje go do urzędu skarbowego.

W związku z opisanym stanem faktycznym Spółka stoi na stanowisku, iż to X pełni obowiązki płatnika, a nie Spółka.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela stanowiska Spółki i wyjaśnia:

Art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000r., poz. 654 ze zm.) stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych, ustala się w wysokości 10% tych przychodów. Jak wynika z art. 26 ust. 1 tej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Zdaniem Spółki nie ciążą na niej obowiązki płatnika wskazane powyżej, gdyż nie jest ona podmiotem dokonującym wypłaty. W ocenie Spółki dokonuje ona wypłaty na rzecz X, a nie na rzecz podmiotu zagranicznego. W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości, iż Spółka dokonuje zapłaty za usługi frachtu świadczone przez podmioty zagraniczne i że należność za te usługi przysługuje podmiotom zagranicznym. Należy zwrócić przy tym uwagę, iż zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wypłata, o której mowa w art. 26 ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek. W przedstawionej we wniosku sytuacji Spółka reguluje należność przysługującą podmiotowi zagranicznemu, a więc spełnione są przesłanki do uznania, że Spółka dokonuje wypłaty w rozumieniu tego przepisu. Sformułowanie “w jakiejkolwiek formie” dodatkowo potwierdza, iż dla uznania wykonania zobowiązania za wypłatę nie ma znaczenia sposób zapłaty, w tym także fakt czy zobowiązanie jest regulowane za pośrednictwem innego podmiotu. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wystawiając fakturę i przyjmując środki pieniężne należne podmiotowi zagranicznemu X działa w imieniu podmiotu zagranicznego, a więc faktycznym beneficjentem przekazywanych przez Spółkę środków jest podmiot zagraniczny. W związku z tym w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym obowiązki płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych ciążą na Spółce.

Należy zwrócić uwagę, iż pozyskanie certyfikatu rezydencji od podatnika nie należy do obowiązków płatnika – obowiązki płatnika uważa się za wypełnione również w przypadku gdy nie pozyska on od podatnika takiego dokumentu, pod warunkiem iż podatek zostanie pobrany zgodnie z polskimi przepisami, a więc w tym przypadku w wysokości 10% przychodu. Posiadanie certyfikatu rezydencji uprawnia płatnika do poboru podatku wg stawki i na zasadach określonych w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym niemniej do obowiązków nałożonych na płatników zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych należą obowiązki wskazane przez Spółkę, a więc szereg obowiązków określonych w przepisach art. 26 ust. 3-3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy te przytacza się poniżej:

Art. 26 ust. 3 tej ustawy - płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

1. art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
2. art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku

- sporządzone według ustalonego wzoru.

Art. 26 ust. 3a ustawy - płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w terminie przekazania kwoty pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b.

Art. 26 ust. 3b ustawy - na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3ust. 2, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2.

Art. 26 ust. 3b ustawy – w razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3a, płatnik przekazuje informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do dnia zaprzestania działalności.

Art. 26 ust. 3d ustawy - informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.

Reasumując, w przypadku regulowania zobowiązań z tytułu usług frachtu na rzecz zagranicznych osób prawnych za pośrednictwem innego podmiotu, obowiązki płatnika wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ciążą na Spółce, jako podmiocie dokonującym wypłaty w rozumieniu art. 26 ust. 7 ww. ustawy, a nie na pośredniku.