Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii z dnia 16 grudnia 1976 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Zjednoczonego Królestwa za nieprawidłowe w części określającej moment zmiany miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, zaś za prawidłowe w pozostałej części.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, Podatnik wyjechał do Zjednoczonego Królestwa z zamiarem stałego tam pobytu w dniu 27.02.2004 r. Od 01.03.2004 r. jest pełnoetatowym pracownikiem University College London. Podatnik stwierdza, iż z tym pracodawcą związał swoją karierę zawodową i zawarł z nim umowę o pracę na czas nieokreślony.

Podatnik oświadcza, iż posiada brytyjski certyfikat rezydencji podatkowej. Stwierdza, iż jest członkiem brytyjskich towarzystw naukowych i zawodowych. W Zjednoczonym Królestwie korzysta z brytyjskiej służby zdrowia, opłaca składki emerytalne, płaci podatki: dochodowe oraz lokalne.

W dniu 14.04.2004 r. dołączyła do Podatnika żona. Dziecko, które wkrótce ma przyjść na świat będzie razem z rodzicami przebywało w Zjednoczonym Królestwie, gdzie będzie uczęszczało do przedszkola a następnie do szkoły.

Podatnik informuje, iż nie posiada na terytorium Polski mieszkania ani innych nieruchomości, nie osiąga żadnych dochodów w Polsce. Zdaniem Podatnika przeniósł on swój ośrodek interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa.

Podatnik zwrócił się z pytaniem, czy od dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i w związku z tym nie jest zobowiązany do wykazywania i opodatkowywania w Polsce dochodów osiągniętych w Zjednoczonym Królestwie.

W ocenie Podatnika, podlega on w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dnia swego wyjazdu.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, zważono co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a cytowanej ustawy, wskazane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie” zawarta jest w art. 4 ust. 1 umowy między Polską a Zjednoczonym Królestwem w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązujących w 2006 r. pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane. Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy uznać, iż od momentu przyjazdu żony Podatnika do Zjednoczonego Królestwa, Podatnika wiążą ściślejsze związki osobiste i gospodarcze ze Zjednoczonym Królestwem - mieszka tam wspólnie z rodziną, uzyskuje dochody z tytułu pracy najemnej, posiada certyfikat rezydencji podatkowej. Oznacza to, iż Podatnik od momentu przyjazdu jego żony do Zjednoczonego Królestwa, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z powyższego wynika, iż dochody uzyskane przez Podatnika na terytorium Zjednoczonego Królestwa od dnia przyjazdu żony Podatnika do Zjednoczonego Królestwa, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie do dnia zmiany rezydencji podatkowej, Podatnik podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, czyli podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.