W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka zamierza udzielić pożyczki swojemu udziałowcowi Spółce z siedzibą w Isselburgu (Niemcy). Umowa zostanie zawarta na terenie Niemiec, a następnie środki zostaną przekazane przelewem bankowym na rachunek pożyczkobiorcy.

W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka stawia następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczka udzielona przez „polską spółkę” spółce mającej siedzibę na terenie Niemiec będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskującej Spółki analiza zakresu przedmiotowego czynności cywilnoprawnych objętych opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych tj. art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy wskazuje, iż umowa pożyczki co do zasady podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto Spółka powołując się na treść przepisu art. 1 ust. 4 ustawy, który stanowi, iż czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, jeżeli ich przedmiotem są :

1.rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczpospolitej,

2.rzeczy znajdujące sie za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,wskazała, iż w oparciu o powyższy przepis Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opolu w postanowieniu z dnia 13.01.2006r. w analogicznej sprawie stwierdził, iż jeżeli jeżeli umowa zostaje wykonana poza granicami kraju, to na mocy polskiej ustawy nie istnieje obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stwierdza, iż w jej przekonaniu obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej w przedmiotowej sprawie w ogóle nie powstanie. Decydujące znaczenie będzie miało miejsce wykonania umowy pożyczki. I choć jej przedmiot (środki pieniężne) w momencie dokonania czynności cywilnoprawnej znajdują się na terenie Polski, to wykonanie umowy następuje w kraju siedziby spółki pożyczkobiorcy tj. w Niemczech.

W przypadku braku aprobaty organu podatkowego dla powyższego stanowiska, Spółka wniosła o zastosowanie w sprawie przepisu art. 2 ust. 4 ustawy o PCC. Zgodnie z tym przepisem podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Decydujące znaczenie będzie zatem miało ustalenie czy chociażby jedna ze stron pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia z tegoż podatku.

Udzielanie pożyczek w opinii Spółki stanowi usługę finansową zakwalifikowaną do usług pośrednictwa finansowego, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 (załącznik 4 poz. 3) zwolnione są z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Nie ma przy tym znaczenia czy czynności te są wykonywane przez bank lub inną instytucję finansową, czy też przez podatnika nie zajmującego się zasadniczo działalnością.

W konsekwencji Wnioskująca Spółka stwierdza, iż czynność umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie jest zwolniona z opodatkowania nim. W tej sytuacji zdaniem Strony zastosowanie znajduje zapis art. 2 ust. 4 ustawy PCC, zgodnie z którym czynność cywilnoprawna pożyczki jako zwolniona od podatku od towarów i usług nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na poparcie powyższego stanowiska Spółka przywołała postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 07.06.2006r., Nr DM/436-0010/06/KN.

Analiza obowiązujących przepisów prawa podatkowego wskazuje co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ( tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 68 poz. 450) poddaje regulacjom wymienionego aktu prawnego enumeratywnie wymienione w nim zdarzenia cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki - lit. b.

Stosownie zaś do zapisu ust. 4 pkt 1 tego przepisu, podatkowi podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Umowa pożyczki w myśl art. 720 Kodeksu cywilnego polega na zobowiązaniu się dającego pożyczkę do przeniesienia na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorącego do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku. Jest to więc czynność cywilnoprawna, która dochodzi do skutku przez samo zgodne porozumienie stron. Tak więc z chwilą zgodnego oświadczenia stron dochodzi do zawarcia umowy, w tym też momencie w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy powstaje obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 720 k.c. wynika, iż przedmiotem umowy pożyczki mogą być pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku, co zdaniem tutejszego Organu oznacza, iż w świetle przywołanego art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki podlega podatkowi, jeżeli w dacie zawarcia jej przedmiot, w konkretnej sprawie pieniądze, znajdował się w Polsce.

Dla powstania obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych bez znaczenia jest zatem fakt wydania przedmiotu pożyczki, czyli przekazania pieniędzy na rachunek pożyczkobiorcy za granicą, jest to bowiem tylko wyraz wywiązania się z postanowień umownych. Umowa pożyczki podlega zatem podatkowi od czynności cywilnoprawnych niezależnie od wydania pieniędzy.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w dacie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne będą znajdować na terenie Polski, dopiero po jej zawarciu zostaną przekazane przelewem bankowym za granicę na rachunek pożyczkobiorcy, czyli Spółki niemieckiej.

Biorąc pod uwagę poczynione powyżej ustalenia stwierdzić należy, iż przedmiotowa umowa pożyczki podlega podatkowi w Polsce – art. 1 ust. 4 pkt 1 w/w ustawy i bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, iż zawarto ją na terenie Niemiec.

Ponadto Wnioskująca Spółka w złożonym wniosku powołała się na regulację zawartą w przepisie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż: nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a) opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b) zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umowy spółki i jej zmiany,

-umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przy czym przez podatek od towarów i usług stosownie do przepisu art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, rozumie się podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późń. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Za państwo członkowskie w myśl art. 1a pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uważa się m .in. państwo członkowskie Unii Europejskiej. Nie ulega wątpliwości, iż Niemcy są państwem członkowskim Unii Europejskiej.

W niniejszej sprawie Spółka w uzasadnieniu wniosku wskazała, iż czynność prawna, jaką jest umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako usługa pośrednictwa finansowego, która to jednocześnie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (załącznik 4 poz. 3) jest zwolniona z tego podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 2 pkt 1 tej ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższych zapisów wynika więc, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają jedynie usługi wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy, jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Z kolei w myśl art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Stosownie do art. 27 ust 4 pkt 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług finansowych, z wyjątkiem nie mającym zastosowania w niniejszej sprawie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż dla celów podatku od towarów i usług, usługa świadczona przez Spółkę jest usługą, której miejsce świadczenia, jak również opodatkowania bądź zwolnienia z podatku znajduje się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (w tym przypadku w Niemczech). Oznacza to więc, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie dojdzie do wykonania czynności podlegającej pod regulację polskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji więc warunkiem niezbędnym do objęcia niniejszej czynności tj. umowy pożyczki zakresem regulacji zawartej w treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnej jest ustalenie czy niniejsza umowa podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w Niemczech, ewentualnie stanowi tam czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej.

Jeżeli więc przedmiotowa umowa pożyczki podlega w Niemczech opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej lub też jest zwolniona z opodatkowania tym podatkiem to wówczas zastosowanie znajdzie zwolnienie zawarte w omawianym na wstępie przepisie art. 2 pkt 4 w/w ustawy i przedmiotowa umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku umowa ta zostanie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Dodatkowo wskazać należy, iż w myśl postanowień przepisu art. 4 pkt 7 i art. 5 ust. 1 w/w ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007r.) obowiązek podatkowy i obowiązek zapłaty tego podatku przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę, czyli w konkretnej sprawie na Spółce niemieckiej.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż stanowisko wyrażone przez Spółkę w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.