Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kętrzynie na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), postanawia uznać stanowisko Wnioskodawcy zawarte w piśmie z 11.05.2007 r., jako nieprawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż "T." Sp. z o. o. prowadzi działalność w zakresie:
- najmu lokali mieszkalnych we własnych budynkach,
- najmu garaży przy budynkach mieszkalnych,
- zarządzania na zlecenie zasobem gminy (mienie komunalne),
- zarządzania wspólnotami mieszkaniowymi.

Sprzedaż powyższych usług przez Wnioskodawcę jest ustalana w oparciu o powierzchnie użytkowe lokali mieszkalnych i usługowych. Cena sprzedaży jest przypisana na 1 m².

Od 01.01.2007 r. od niektórych z powyższych działalności nie związanych z zasobami mieszkaniowymi Wnioskodawca musi obliczać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przyporządkowanie kosztów prowadzenia tych działalności jako kosztów bezpośrednich nie stanowi problemu.

Wątpliwości Wnioskodawcy powstają co do sposobu przyporządkowania kosztów pośrednich (kosztów ogólnych zarządu i ogólnozakładowych) na poszczególne rodzaje działalności, tj. na działalność zwolnioną i opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób prawnych. Czy koszty pośrednie można rozdzielić również na poszczególne działalności według powierzchni branej do sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie sprzedaży usług liczonej od powierzchni lokali mieszkalnych i usługowych również powinny być przyporządkowane tym działalnościom według powierzchni lokali.

Tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będą zatem jedynie dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Na podstawie art. 9 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami (tj. przepisami ustawy o rachunkowości), w sposób zapewniający określenie dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Mając powyższe na uwadze, wymagane jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością, z której dochody zwolnione są od podatku dochodowego na podstawie wskazanego wyżej art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów nie podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo wolnych od podatku oraz kosztów uzyskania dotyczących tych przychodów.

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Powyższą zasadę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania.

Wskazanych we wniosku kosztów pośrednich (koszty zarządu i ogólnozakładowe) nie można jednoznacznie przyporządkować do działalności opodatkowanej bądź zwolnionej z opodatkowania prowadzonych przez Wnioskodawcę. Taka sytuacja stanowi podstawę do ustalenia kosztów uzyskania przychodów zgodnie z zasadami wymienionymi w art. 15 ust. 2 i 2a cytowanej wyżej ustawy.

Reasumując, zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie przedstawiona przez Wnioskodawcę metoda rozliczania kosztów pośrednich na poszczególne działalności (opodatkowane i zwolnione) w oparciu o powierzchnię zarządzanych zasobów jest nieprawidłowa dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem nie odpowiada zapisom art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto tutejszy organ informuje, iż:
- interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kętrzynie w terminie 7 dni od daty doręczenia – art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie – art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.