P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 , § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatków poniesionych na zakup kawy, herbaty, cukru, wody mineralnej w związku z obsługą klientów, uznaje stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 26 lutego 2007r. wpłynął wniosek Spółki (uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych na zakup kawy, herbaty, cukru i wody mineralnej w związku z obsługą klientów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi i będzie w przyszłości ponosić wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru, wody mineralnej. Powyższe wydatki związane są z obsługą klientów dokonujących zakupów w prowadzonej hurtowni. Pisze, że zakup materiałów budowlanych wymaga uzgodnień z klientem, przedstawienia oferty, nogocjowania warunków transakcji.

Wątpliwości Spółki dotyczą interpretacji zapisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie: Czy pod pojęciem wydatków poniesionych na zakup żywności i napojów należy rozumieć zakup kawy, herbaty, cukru i wody mineralnej oraz czy zakup kawy, herbaty, cukru i wody mineralnej jest kosztem związanym z prowadzoną dzialalnością gospodarczą jako poczęstunek nie będący reprezentacją , ponieważ nie ma charakteru okazałego i wystawnego?

Zdaniem Spółki wydatki poniesione na zakup kawy, herbaty, cukru i wody mineralnej stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ jest to zwyczajowo przyjęta uprzejmość w stosunku do oczekującego klienta , nie mająca charakteru wystawnego ani okazałego, nie jest to poczęstunek w restauracji czy kawiarni.

Naczelnik Urzędu Skarbowego uwzględniając obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie podziela stanowiska Podatnika w wyżej przedstawionej sprawie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłasznego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W świetle powołanego przepisu kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które jednocześnie nie zostały wymienione w katalogu wyłączeń w art. 16 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zapis w szczególności oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo wymieniono niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia reprezentacji, nie określają też rodzaju wydatków, które mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów związanych z reprezentacją. Reprezentacja w znaczeniu języka potocznego to: grupa osob, instytucja występująca w czyimś imieniu, reprezentująca czyjeś interesy, przedstawicielstwo, okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy przyjąć, że reprezentacja to przedstawienie, wyobrażenie, wizerunek firmy, występowanie wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. W określeniu reprezentacja mieści się takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji “obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego towarów, produktów lub usług. Czyli reprezentacja ma za zadanie promocję gospodarczą danego podmiotu poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu.

Mimo braku ustawowej definicji pojęcia “reprezentacja” orzecznictwo wypracowało dość jednolite granice możliwego znaczenia tego pojęcia. W praktyce podatkowej opartej na interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe za typowe koszty reprezentacji uznaje się:
- koszty związane z przyjmowaniem i utrzymaniem delegacji lub kontrahentów krajowych i zagranicznych oraz koszty uczestnictwa podatnika w przyjęciach i imprezach organizowanych na rzecz tych delegacji lub kontrahentów, w tym np. koszty hoteli, zakwaterowania, przejazdów, przyjęć, a także kieszonkowe dla gości,
- wydatki na usługi gastronomiczne związane z poczęstunkiem uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń organizowanych z okazji świąt branżowych, państwowych i firmowych,
- wydatki na kawę, herbatę, napoje, alkohol służące podjęciu kontrahentów,
- wydatki na upominki dla kontrahentów, nagrody rzeczowe służące reprezentacji, koszty produktów zużyte na degustacje,
-koszty firmowego wystroju pomieszczeń (m.in. zawierajacego logo i inne znaki firmowe).
Czyli wydatki na reprezentację to wydatki, jakie podatnik ponosi w celu wywołania jak najkorzystniejszego wrażenia. Wydatki na reprezentację pośrednio promują podmiot gospodarczy poprzez stworzenie pozytywnego wizerunku firmy. Reprezentacja może mieć charakter działań polegających na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które są związane z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

W odniesieniu do całokształtu działalności podatnika, do reprezentacji można zaliczyć te działania, które mają na celu utrwalenie dobrego wizerunku firmy np. związane z przyjmowaniem kontrahentów.

Zatem pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Ponadto Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 06.05.1998 r. (sygn. akt S.A. /Sz 1412/97 ) określa, że “pojęcie reprezentacji nie musi sie odnosić do okazałości, wystawności, a odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów, kontrahentów”. W związku z powyższym przekazanie nabytych do spożycia artykułów spożywczych typu kawa, herbata, cukier, napoje w czasie spotkań z kontrahentami stanowi wydatki na potrzeby reprezentacji jako element utrwalający dobry wizerunek firmy i dbałość o klienta.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wydatki na zakup artykułów spożywczych tj. kawa, herbata, cukier, woda mineralna są kosztami ponoszonymi na rzecz klientów.

Uwzględniając powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup kawy, herbaty, cukru i wody mineralnej w związku z przyjmowaniem kontrahentów, stanowią żywność i napoje, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wynika to z faktu, że wydatki związane z przyjmowaniem, obsługą, poczęstunkiem kontrahentów podatnika stanowią wydatki o charakterze reprezentacyjnym.

Uwzględniając powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione przez Spółkę na zakup arykułów spożywczych typu kawa, herbata, cukru i wody mineralnej, jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
W związku z powyższym postanowiono jak na wstępie.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Zgodnie z art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w trybie określonym w art. 14 b § 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.