Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 3 i 15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 z późn. zm), po rozpatrzeniu wniosku O. Spółka z o.o., z dnia 03.07.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 07.07.2006 r.) - o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko wnioskodawcy nie jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje sprzedaż wysyłkową za granicę i faktury wystawia w walucie obcej – EUR. Dostawę (paczka z fakturą) i pobranie należności w EUR realizuje przewoźnik na podstawie umowy. Wpłaty dokonuje przewoźnik na konto Spółki w PLN, zgodnie z zasadami rozliczeń pieniężnych EUR na PLN ustalonymi w umowie. Stosowany jest kurs wymiany z dnia nadania przesyłki, aż do zamknięcia dowodów przewozowych i przekazania należności na konto spółki. Z takiego określenia warunków umowy powstają „różnice” między kursem walutowym z daty wystawienia faktury – zarachowania przychodu ze sprzedaży i kursem przyjętym do przeliczeń wpływu należności na rachunek Spółki z dnia nadania paczki.

Zapytanie Spółki brzmi: „Jaka jest treść podatkowa powstałych w ten sposób różnic. Czy dodatnie różnice są przychodem podatkowym, a ujemne kosztem uzyskania przychodów?”

Spółka stoi na stanowisku, iż nie są to różnice kursowe, bo wpłata należności określonej w EUR nastąpiła w PLN. Są to różnice będące jedynie pochodną różnic w kursach dewizowych i stanowią element ryzyka finansowego Spółki. Strony umówiły się na warunki wymiany walutowej. Zdaniem Spółki w dacie realizacji dodatnia różnica stanowi przychód do opodatkowania na zasadach ogólnych art. 12 ust. 1 pkt 1, a ujemna koszt uzyskania przychodów, jako że nie jest wymieniona w art. 16 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanowiska Podatnika tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Przepisy art. 15 ust. 1 w/w ustawy regulują natomiast kwestię kosztów uzyskania przychodów, między innymi ponoszonych w walutach obcych. I tak kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

W myśl w/w przepisów, powstanie różnic kursowych uzależnione jest od charakteru transakcji, z której różnice te wynikają. Zatem jeżeli transakcja dotyczy przychodów, również i powstałe różnice kursowe będą korygować przychody. Różnice kursowe związane z przychodami, powstają na skutek sprzedaży towarów i usług za waluty obce, w wyniku różnych kursów tych walut między dniem uzyskania przychodu przez podatnika (wystawienia faktury), a dniem faktycznego otrzymania (wpływu waluty na konto w banku) zapłaty od nabywcy towarów lub usług.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Spółka słusznie wywodzi, że w przypadku gdy płatności za fakturę dokonywane są w PLN różnice kursowe nie powstają. Niezależnie jednak od powyższego, zdaniem tut. organu powstałe różnice pomiędzy przychodem należnym wynikającym z faktury przeliczonej na PLN, a faktyczną zapłatą, należy odnieść - zarówno na plus jak i minus - do tych przychodów Spółki których one dotyczą.

Tak więc jeżeli otrzymana w złotych kwota faktycznie uzyskanego przychodu jest wyższa niż wcześniej wyliczona w złotych kwota przychodu należnego (wyrażona w EUR) o wartość tej różnicy Spółka powinna zwiększyć swoje przychody w dacie otrzymania zapłaty. Natomiast jeżeli otrzymana w złotych kwota faktycznie uzyskanego przychodu jest niższa niż wcześniej wyliczona w złotych kwota przychodu należnego (wyrażona w EUR) o wartość tej różnicy Spółka powinna zmniejszyć swoje przychody.

Wobec powyższego, organ podatkowy nie może zgodzić się ze stanowiskiem Podatnika, iż w dacie realizacji dodatnia różnica stanowi przychód do opodatkowania na zasadach ogólnych art. 12 ust. 1 pkt 1, a ujemna koszt uzyskania przychodów jako, że nie jest wymieniona w art.16 ust. 1 ustawy.