Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-7/13-4/OS
z 10 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 3 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż posiłków stanowi dostawę towarów oraz w zakresie stawki VAT dla sprzedawanych przez Spółkę posiłków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż posiłków stanowi dostawę towarów oraz w zakresie stawki VAT dla sprzedawanych przez Spółkę posiłków.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pracownicy spółki (kucharze) przygotowują (gotują) do spożycia różne potrawy takie jak dania rybne (ryby smażone, duszone, zapiekane itp.), dania mięsne (kotlety, steki pieczenie, zrazy, rolady, drób pieczony, itd.), inne dania takie jak: bigos, leczo, lazanie, pierogi, naleśniki, pizza, surówki, sałatki, warzywa (smażone, gotowane, zapiekane), frytki, ziemniaki, makarony, kluski, sosy etc. Sprzedaż przygotowanych dań odbywa się w lokalu znajdującym się na terenie galerii handlowej w specjalnej strefie gastronomicznej „food court”. Sprzedaż dań odbywa się na „wagę” i polega na tym, że klient samodzielnie komponuje sobie posiłek z potraw znajdujących się w wystawionych ladach i witrynach gastronomicznych (bemarach). Klient w pierwszej kolejności na zasadzie samoobsługi wybiera sobie naczynie jednorazowo tj. talerz papierowy lub pojemnik zamykany (dedykowany do dań na wynos) i sam nakłada i komponuje sobie danie. Następnie, klient kładzie talerz lub pojemnik z daniem na wagę elektroniczną, gdzie następuje ważenie i ustalenie ceny dania poprzez przemnożenie ceny 2,98 za 10 dka i wagi dania wybranego przez klienta. Po ustaleniu ceny za danie klient dokonuje zapłaty w kasie i odchodzi z daniem. Klient w ramach zakupionego dania ma możliwość pobrania sobie sztućców jednorazowych, serwetek, przypraw (sól, pietrz. ketchup itp.). Klient sam wybiera miejsce, gdzie spożyje posiłek. Może to uczynić na terenie centrum handlowego przy lokalu w strefie „food court”, gdzie udostępnione są stoliki i krzesła, może również w zależności od preferencji spożyć posiłek w innym miejscu na terenie galerii lub zabrać go poza ten teren galerii handlowej. Spółka nie zatrudnia pracowników do obsługi kelnerskiej tj. do nakrywania stołów, do sprzątania stołów, do oferowania i podawania klientom dań. Spółka nie oferuje szatni, toalety i innych dodatkowych świadczeń. Spółka oferuje jedynie w witrynach gastronomicznych przygotowane potrawy, sukcesywnie w miarę ich sprzedaży przyrządza je na nowo i uzupełnia je w ladach. Klienci nabywają wyłącznie gotowe posiłki (dania), czemu nie towarzyszą jakiekolwiek dodatkowe usługi, jakich klient mógłby oczekiwać przykładowo w restauracjach.

Sprzedawane przez spółkę opisane powyżej dania gotowe i posiłki zgodnie z Polską Klasyfikacją Towarów i Usług (PKWiU) z 2008 r. mieszczą pod PKWiU 10.85.1- Gotowe posiłki i dania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy sprzedaż przez Spółkę posiłków (dań) na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, czy świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust 1 ustawy o VAT ?
2. Czy w sytuacji gdy dokonana przez Spółkę klasyfikacja statystyczna jest prawidłowa i sprzedawane przez Spółkę posiłki - gotowe dania, opisane we wniosku (przy założeniu, że ich sprzedaż należy uznać dla potrzeb VAT za dostawę towarów) mieszczą się w grupowaniach wskazanych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT to dostawa ich będzie opodatkowana podatkiem VAT w stawce 5% ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w sprawie istnieje pewna wątpliwość, czy sprzedaż oferowanych posiłków stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT czy ewentualnie sprzedaż ta jest świadczeniem usług gastronomicznych (restauracyjnych lub cateringowych). Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż posiłków na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a nie świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Rozporządzenie”), definiującego m.in. usługi restauracyjne dla potrzeb VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem, usługi restauracyjne oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi. W tym przypadku, dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”. Zgodnie z art. 6 ust 2 za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych C 497/09, C 499/09, C 501/C9 i C 502/09 z dnia 10 marca 2011 r. wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów. Podsumowując, TSUE orzekł między innymi, że „ art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego”.

W ocenie Wnioskodawcy stanowisko Trybunału znajduje bezpośrednie odwzorowanie w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku. Również w przypadku transakcji dokonywanych przez Spółkę, ich istotą jest nabycie przez klienta gotowego posiłku. Dodatkowe czynności związane z tym nabyciem, a więc wyłożenie dań do lad gastronomicznych (analogia wyłożenia towarów na półki), ważenie dań które klient sobie nałożył na talerz lub włożył do pojemnika, a następnie przyjęcie zapłaty są klasycznymi czynnościami pomocniczymi nierozerwalnie związanymi z dostawą towarów (sprzedaży gotowego posiłku) i nie powinny być identyfikowane jako usługi dodatkowe. Fakt, iż w ramach części wspólnej centrum handlowego udostępnione są miejsca, w którym klienci mogą spożyć zakupione posiłki, nie ma znaczenia dla klasyfikacji omawianych transakcji. Nie występuje tu bowiem ze strony Spółki żadne dodatkowe świadczenie na rzecz klienta np. obsługa kelnerska, szatnia, toalety. Wykonywane przez Spółkę czynności związane ze sprzedażą dań gotowych występują w minimalnym zakresie niezbędnym dla sprzedaży posiłku – dania (dokonania dostawy towarów) co oznacza, że mają charakter integralny z dostawą towarów.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy czynności przedstawione w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, lecz są dostawą towarów (dań gotowych), o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

W zakresie ustalenia właściwej stawki VAT na dostawę przez Spółkę gotowych posiłków i dań zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do Ustawy, stawka podatku VAT wynosi 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedawane potrawy (dania gotowe) w klasyfikacji PKWiU mieszczą się jako:

1. PKWiU 10.1 „Mięso i wyroby z mięsa, zakonserwowane”
2. PKWiU 10.20 „Ryby, skorupiaki i mięczaki, przetworzone i zakonserwowane”
3. PKWiU 10.3 „Owoce i warzywa przetworzone i zakonserwowane”
4. PKWiU 10.73.11 „Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne”
5. PKWiU 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania”
   
   

Wszystkie wskazane powyżej towary (zgodnie z ich odpowiednią klasyfikacją) zostały wymienione w Załączniku nr 10 do ustawy o VAT i tym samym dostawa przygotowywanych przez Wnioskodawcę gotowych posiłków i dań podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 5%.

W celu potwierdzenia dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej sprzedawanych dań gotowych, Wnioskodawca wystąpi do Urzędu Statystycznego o interpretację czy sprzedawane przez spółkę dania gotowe i potrawy mieszczą się w wskazanych powyżej klasyfikacjach PKWiU (od lit. a do lit. e).

Na zakończenie należy wskazać, iż w podobnej sprawie została wydana indywidualna interpretacja przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30.07.2012 r. znak: IPTPP4/443-302/12-4/OS potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z kolei w świetle przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to Wnioskodawca jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaką należy zastosować stawkę podatku VAT, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji ww. towaru wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pracownicy spółki (kucharze) przygotowują (gotują) do spożycia różne potrawy takie jak dania rybne (ryby smażone, duszone, zapiekane itp.), dania mięsne (kotlety, steki pieczenie, zrazy, rolady, drób pieczony, itd.), inne dania takie jak: bigos, leczo, lazanie, pierogi, naleśniki, pizza, surówki, sałatki, warzywa (smażone, gotowane, zapiekane), frytki, ziemniaki, makarony, kluski, sosy etc. Sprzedaż przygotowanych dań odbywa się w lokalu znajdującym się na terenie galerii handlowej w specjalnej strefie gastronomicznej „food court”. Sprzedaż dań odbywa się na „wagę” i polega na tym, że klient samodzielnie komponuje sobie posiłek z potraw znajdujących się w wystawionych ladach i witrynach gastronomicznych (bemarach). Klient w pierwszej kolejności na zasadzie samoobsługi wybiera sobie naczynie jednorazowo tj. talerz papierowy lub pojemnik zamykany (dedykowany do dań na wynos) i sam nakłada i komponuje sobie danie. Następnie, klient kładzie talerz lub pojemnik z daniem na wagę elektroniczną, gdzie następuje ważenie i ustalenie ceny dania poprzez przemnożenie ceny 2,98 za 10 dka i wagi dania wybranego przez klienta. Po ustaleniu ceny za danie klient dokonuje zapłaty w kasie i odchodzi z daniem. Klient w ramach zakupionego dania ma możliwość pobrania sobie sztućców jednorazowych, serwetek, przypraw. Klient sam wybiera miejsce, gdzie spożyje posiłek. Może to uczynić na terenie centrum handlowego przy lokalu w strefie „food court”, gdzie udostępnione są stoliki i krzesła, może również w zależności od preferencji spożyć posiłek w innym miejscu na terenie galerii lub zabrać go poza ten teren galerii handlowej. Spółka nie zatrudnia pracowników do obsługi kelnerskiej tj. do nakrywania stołów, do sprzątania stołów, do oferowania i podawania klientom dań. Spółka nie oferuje szatni, toalety i innych dodatkowych świadczeń. Spółka oferuje jedynie w witrynach gastronomicznych przygotowane potrawy, sukcesywnie w miarę ich sprzedaży przyrządza je na nowo i uzupełnia je w ladach. Klienci nabywają wyłącznie gotowe posiłki (dania), czemu nie towarzyszą jakiekolwiek dodatkowe usługi, jakich klient mógłby oczekiwać przykładowo w restauracjach. Sprzedawane przez spółkę opisane powyżej dania gotowe i posiłki zgodnie z Polską Klasyfikacją Towarów i Usług (PKWiU) z 2008 r. mieszczą pod PKWiU 10.85.1- Gotowe posiłki i dania.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2a ustawy – wynosi 5%.

W tym miejscu należy zauważyć, iż stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż oferowanych posiłków stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT .

Ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Pojęcie usługi restauracyjnej i cateringowej zostało zawarte w art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z którego wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”. Zgodnie z art. 6 ust 2: za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji.

Dodatkowo w punkcie 63 wyroku w sprawach połączonych C 497/09, C 499/09, C 501/09 i C 502/09 z dnia 10 marca 2011 r. TSUE wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie C 491/03 Hermann, Zb. Orz. s. 1 2025, pkt 22).

W pkt 14 ww. wyroku w sprawie Faaborg Gelting Linien Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Podsumowując, TSUE orzekł m.in.: „że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego”.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę posiłków należy traktować jako dostawę towarów i rozpatrzyć w kontekście opodatkowania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca oferuje w swoich lokalach posiłki, które klasyfikuje do następującego grupowania PKWiU 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania”

Przez PKWiU ex – zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Towar (grupa towarów)”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie według PKWiU oferowanych do sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przeanalizować załącznik nr 10 do ustawy, wskazujący opodatkowanie dostawy towarów stawką 5%, w którym pod poz. 28 znajdują się: Gotowe posiłki i dania (PKWiU ex l0.85.l), z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Zatem, jeśli towary będące przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę mieszczą się w podanym przez Wnioskodawcę grupowaniu PKWiU ex l0.85.l i nie będą to towary podlegające wyłączeniom wskazanym w załączniku, to dostawa tych towarów podlega opodatkowaniu stawką 5% podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.