INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej do działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1998 r. Spółka z o.o. pod firmą B podwyższyła kapitał zakładowy. Podwyższenie kapitału nastąpiło poprzez utworzenie nowych udziałów i objęcie ich przez W, który wniósł do spółki wkład niepieniężny w postaci prawa własności nieruchomości, w skład którego wchodziło prawo własności gruntu oraz prawo własności budynku położonego na tym gruncie (aport). Za wskazany wkład niepieniężny W objął wyżej wskazane udziały. Budynek został wybudowany w roku 1954. Nieruchomość była przez Spółkę B wykorzystywana w celu wykonywania czynności opodatkowanych poprzez wynajmowanie lokali znajdujących się w budynku osobom trzecim. Część budynku przeznaczona była na siedzibę spółki. Wymieniona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została przekształcona w 1998 r. w spółkę akcyjną która jako podatnik obecnie występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji. Po zmianie formy prawnej działalności z spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną podatnik w dalszym ciągu wykorzystywał nieruchomość w celu wykonywania czynności opodatkowanych poprzez wynajem lokali znajdujących się w budynku na rzecz osób trzecich. Lokale nie były wykorzystywane jako lokale mieszkaniowe i budynek również nie stanowił nigdy budynku mieszkalnego.

Lokale były wykorzystywane przez najemców na prowadzenie działalności gospodarczej. Lokale w tym celu wynajmowane są w dalszym ciągu. Podatnik poniósł nakłady na ulepszenie budynku w wysokości 40% wartości zabudowanej nieruchomości w stosunku do jej wartości początkowej w ewidencji środków trwałych. Podatnik znajduje się w trakcie postępowania likwidacyjnego.

Obecnie jedynym akcjonariuszem Spółki B w likwidacji jest W, będący wojewódzkim funduszem celowym powołany na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

Podatnikowi nie przysługiwało prawo pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z wniesieniem nieruchomości jako wkład niepieniężny do spółki podatnika zarówno w chwili wnoszenia nieruchomości jako wkład pieniężny do podatnika działającego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jak i w związku z przekształceniem zmieniającym formę prawną działalności podatnika na spółkę akcyjną.

Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy postanowiło, że w ramach podziału majątku pomiędzy akcjonariuszy (w tym przypadku jednego akcjonariusza) w wyniku prowadzonego postępowania likwidacyjnego część majątku tj. nieruchomość zabudowana budynkiem administracyjnym zostanie upłynniona poprzez sprzedaż w drodze przetargu, a pozostała część majątku tj. ruchomości, w tym (środki trwałe) jak np. urządzenia biurowe wyposażenie budynku zostanie przekazana jedynemu akcjonariuszowi nieodpłatnie po zakończeniu procesu likwidacji, z zachowaniem terminów określonych przepisami prawa.

Podatnikowi przy nabywaniu ruchomości, które zamierza przekazać akcjonariuszowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w całości lub w części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości w skład której wchodzi prawo własności gruntu oraz własność posadowionego na tym gruncie budynku administracyjnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy też jest zwolniona z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych. Budynki i budowle lub ich części uważa się za towary używane, jeżeli do końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. (art. 43 ust. 2 pkt 1 VAT), co w sprawie ma miejsce. Zgodnie z art. 29 ust. 5 VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Wg treści art. 43 ust. 6 VAT wyłącza się zwolnienie jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Wyłączenie to nie ma zastosowania w sprawie, z uwagi na użytkowanie budynku przez podatnika ponad 5 lat. Podatnikowi nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o naliczony w wyniku przekształcenia formy prawnej prowadzonej działalności jak i uprzednio w wyniku wniesienia nieruchomości aportem do spółki. W tych okolicznościach podatnik uważa, że nieruchomość ta stanowi towar używany i jej sprzedaż będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowli lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli do końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
   
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
   
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też o okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ww. ustawy wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego, gdyż od końca roku, w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu w formie aportu ww. budynku.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6, ponieważ nie zostały łącznie spełnione zawarte w tym przepisie przesłanki. Wnioskodawca dokonał ulepszenia budynków przekraczającego 30% ich wartości początkowej. Jednakże Wnioskodawca użytkował ww. nieruchomość w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług dłużej niż 5 lat.

Zatem w świetle powyższego zbycie gruntu zabudowanego ww. budynkiem wykorzystywanym w działalności gospodarczej będzie zwolnione z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania przekazania akcjonariuszowi ruchomych składników majątku zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.