INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2008 r. (data wpływu 05.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z najmu kamienicy wydatków związanych z remontem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z najmu kamienicy wydatków związanych z remontem.

Z uwagi na brak podpisu przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31.05.2008r. (data wpływu 03.06.2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny .

Wnioskodawca jest właścicielem przedwojennej kamienicy, która jest zakwaterowana lokatorami na mocy decyzji Urzędu Gminy. Od 1996 r. sam zarządza nieruchomością. Najem rozlicza na zasadach ogólnych składając PIT-36. W 2007 r. zrobił nową elewację budynku jednocześnie ocieplił dom oraz dokonał renowacji płyt balkonowych i wymiany parapetów zewnętrznych. Obliczając roczny podatek z najmu domu za 2007 r. zaliczył wszystkie faktury za w/w remont w koszty przychodu za najem, a nie w podniesienie wartości początkowej nieruchomości i amortyzacji.

Wnioskodawca amortyzację oblicza w sposób uproszczony mnożąc wynajmowaną powierzchnię przez przelicznik 988 m2 i współczynnik 1,5 %. Analizując lekturę dotyczącą zasad opodatkowania przychodów z najmu zaczął mieć wątpliwości czy właściwie postąpił.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktury za ocieplenie budynku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z najmu...

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowo zaliczył faktury za ocieplenie budynku w koszty przychodu, ponieważ obecna technologia wykonywania elewacji domów polega na wykonywaniu jednocześnie ocieplenia ścian zewnętrznych. Wnioskodawca robiąc elewację domu starał się przywrócić stan techniczny i użytkowy pierwotny nieruchomości. Elewacja domu była bardzo zniszczona poprzez długie lata eksploatacji. To jest budynek z 1930 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów są poniesione wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź zagwarantowanie funkcjonowania źródła przychodów pod warunkiem, że nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Z treści art. 22g ust. 10 ustawy wynika, iż podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie w myśl art. 22g ust. 17 cytowanej ustawy, jeżeli środki trwałe zostały ulepszone w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1,3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych i peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3 500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórcza, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis nie ma zastosowania w sytuacji, gdy wartość początkowa została ustalona w sposób uproszczony, dlatego wydatki poniesione zarówno na remont jak i na ulepszenie zaliczane są bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i przytoczonych wyżej przepisów do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca mógł bezpośrednio zaliczyć poniesione koszty związane z ociepleniem budynku, ponieważ wartość początkowa kamienicy jako środka trwałego została ustalona metodą uproszczoną.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.