INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2008 r. (data wpływu 10 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się wykonywaniem robót budowlanych i projektowych o zróżnicowanych terminach realizacji. Wśród nich bywają kontrakty długoterminowe (okres realizacji powyżej 6 miesięcy). Kończą się one zatem w innym okresie niż ten, w którym je rozpoczęto i podczas których kontynuowano prace. W czasie wykonywania usług, w miarę ich postępu wystawiane są faktury częściowe, których przedmiotem jest pewien zamknięty etap usługi (roboty). Bywają także kontrakty, dla których nie wystawiane są faktury częściowe, a ponoszone są jedynie koszty związane z ich realizacją. Spółka na koniec roku obrachunkowego (będącego jednocześnie rokiem podatkowym) dokonuje w myśl art. 34a, 34c i 34d ustawy o rachunkowości, wyceny stanu zaawansowania niezakończonych na dzień bilansowy usług (robót) i wykazuje jako przychód, natomiast koszt ich wytworzenia jako koszt osiągnięcia przychodu a nie jako produkcję w toku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione w związku z realizacją kontraktu długoterminowego winny być rozliczane proporcjonalnie do realizowanego przychodu, czy w momencie poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z cytowanymi przepisami koszty realizowanego budowlanego kontraktu długoterminowego (okres kontraktu powyżej 6 miesięcy) winny być realizowane zgodnie z osiągniętym w danym roku podatkowym przychodem.

Do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym zaliczamy tylko część kosztów, która jest związana ze zrealizowanym w danym roku przychodem.

Pozostała część kosztów poniesionych w danym roku podatkowym, które dotyczą przychodów realizowanych w następnym roku podatkowym, winna być zaksięgowana w bilansie w pozycji „czynne rozliczenia kosztów”.

Zdaniem Spółki można ww. koszty zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie osiągnięcia przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności Wnioskodawcy, związane z funkcjonowaniem firmy. Gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem, wówczas spełniony jest podstawowy warunek do uznania poniesionego wydatku za koszt podatkowy, po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

Zatem, wydatki ponoszone w związku z realizacją kontraktu długoterminowego i spełniające kryteria określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Dla prawidłowego ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Mając na względzie powołany przepis, stwierdzić należy, iż w kosztach uzyskania przychodów konkretnego roku podatkowego można uwzględnić:

• koszty uzyskania przychodów poniesione w tym roku podatkowym, dotyczące przychodów osiągniętych w tym samym roku podatkowym,
• koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających dany rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów osiągniętych w tym właśnie roku podatkowym,
• określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodów, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów osiągniętych w tym roku podatkowym,
• koszty poniesione w tym roku podatkowym, nie mające bezpośredniego związku z przychodami tego roku podatkowego – koszty pośrednie.
  
  

Na podstawie analizowanych przepisów wydatki poniesione na realizację samej inwestycji, między innymi zakup gruntu pod budowę, zakup materiałów i usług budowlanych, to koszty bezpośrednie, które stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stają się kosztem uzyskania przychodów w tym roku podatkowym w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy przy tym zaznaczyć, iż koszty inne niż bezpośrednie, np. koszty zarządzania procesem realizacji projektu inwestycyjnego, usługi koordynacji procesu sprzedaży, usługi marketingowe należy klasyfikować jako wydatki, które dotyczą całokształtu działalności gospodarczej Wnioskodawcy i są związane z jej funkcjonowaniem. Wydatki te zatem stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i są potrącane w dacie ich poniesienia.

Reasumując, należy stwierdzić, że koszty bezpośrednie związane z realizacją kontraktu długoterminowego stają się kosztem uzyskania przychodów w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.