INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 28 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 23 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących obciążenie z tytułu premii pieniężnych, jako wynagrodzenia za nabywaną usługę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących obciążenie z tytułu premii pieniężnych, jako wynagrodzenia za nabywaną usługę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje na rzecz „C.” sp. z o.o. („C.”, „Odbiorca”) dostaw towarów, które następnie sprzedawane są w sieci sklepów Odbiorcy. W omawianym zakresie podstawą współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a „C.” jest „Umowa ramowa długoterminowej współpracy gospodarczej” („Umowa Ramowa”).

„Umowa Ramowa” w sposób kompleksowy określa warunki współpracy pomiędzy Wnioskodawcą i Odbiorcą, w szczególności przewiduje szereg odrębnie traktowanych instrumentów mających na celu intensyfikację obrotów między jej stronami, np. rabaty, wynagrodzenie za usługi w zakresie promocji towarów czy premie pieniężne.

Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca zobowiązał się do przyznania „C.” premii pieniężnej z tytułu i pod warunkiem dokonania przez Odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym (kwartał, rok kalendarzowy), określonej wartości zakupów towarów handlowych od Wnioskodawcy.

Do tej pory, dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług wskazanych zdarzeń, „C.” wystawiała Wnioskodawcy fakturę na kwotę netto równą wartości przyznanych premii pieniężnych. Innymi słowy, do tej pory zarówno Wnioskodawca jak i „C.” traktowały wypłacone premie pieniężne jako wynagrodzenie za usługi podlegające opodatkowaniu.

Wnioskodawca podkreśla, że w przeszłości „C.” dwukrotnie zwracała się do właściwego dla niej organu podatkowego z wnioskiem o wydanie tzw. wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymywanych premii pieniężnych. W dwóch interpretacjach nr 1471/NTR1/443-306/05/AM z dnia 12 lipca 2005 r. oraz interpretacji nr 1471/VTR1/443-47/07/MA wydanych przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, organ podatkowy potwierdził, że premie pieniężne należy traktować jako wynagrodzenie za usługę świadczoną przez „C.” na rzecz swoich dostawców, w tym również na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 20 maja 2008 r., zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahenta w celu udokumentowania usługi świadczonej w zamian za przyznaną premię, na zasadach ogólnych przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, z pominięciem przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy (brzmienie obowiązujące od 1 stycznia 2008 roku)...

Wątpliwości Wnioskodawcy powstały w związku ze stanowiskiem niektórych sądów administracyjnych i organów podatkowych w zakresie traktowania dla celów VAT premii pieniężnych odmiennym od stanowiska Ministra Finansów wyrażonym w pismach z dnia 17 września 2004 r. (sygn. PP3-0602-774/2004/AP/9065BM6) oraz 30 grudnia 2004 r. (sygn. PP3-812-1222/204/AP/4026), a także w związku ze znowelizowanym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, który nie przyznaje podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej czynność, która nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca stwierdził, że zgodnie z zawartą umową wypłacane premie pieniężne dotyczą dostaw towarów określonej wartości i ilości w określonym czasie, nie dotyczą zaś konkretnej dostawy. Premia przyznawana jest za określone świadczenie, tj. zrealizowanie określonego wolumenu zakupów w określonym czasie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że wypłacane przez niego premie stanowią wynagrodzenie za określone zachowanie ze strony odbiorcy, które to zachowanie należy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1), potraktować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu.

Przyznawana premia, zdaniem Wnioskodawcy, ma charakter płatności wzajemnej, tzn. stanowi ekwiwalent za określone zachowanie ze strony odbiorcy, polegające na dokonaniu zakupów towarów o wartości określonej przez strony „Umowy Ramowej”. W efekcie, w przypadku zrealizowania przez „C.” określonego świadczenia, polegającego na dokonaniu określonych transakcji handlowych z Wnioskodawcą, wypłacanie premii nie ma charakteru dobrowolnego, ale stanowi zobowiązanie cywilnoprawne Wnioskodawcy.

W przypadku niezrealizowania przez „C.” przedmiotowego świadczenia brak jest podstaw do wypłaty wynagrodzenia, w związku z czym Wnioskodawca nie ma obowiązku przyznania premii.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym wypłacana premia stanowi ekwiwalent określonego świadczenia ze strony odbiorcy. W efekcie premia stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczonej przez „C.” usługi podlegającej opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że usługa świadczona Wnioskodawcy przez „C.” w zamian za premię powinna zostać udokumentowana fakturą na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług. W efekcie Wnioskodawca jest zdania, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach odbiorcy, na zasadach ogólnych określonych w art. 86 i następnych ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności dla określenia zakresu wspomnianego prawa do odliczenia podatku naliczonego nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Regulacja ta dotyczy bowiem tych faktur, które dokumentują czynności nie podlegające opodatkowaniu lub zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast, w świetle nowego brzmienia przepisu z art. 88 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r., wyłączona jest możliwość obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy transakcja udokumentowana tą fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, niezależnie od faktu uregulowania kwoty wykazanej na fakturze. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego powodu, że został wykazany na fakturze, w przypadku gdy sama transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z analizy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że wypłaca on premię pieniężną w związku z osiągnięciem przez odbiorcę określonego poziomu wartości nabywanych towarów handlowych, które są przedmiotem dalszej odsprzedaży. Premia pieniężna, w tym przypadku, nie jest związana z konkretną dostawą. Skonstruowane w ten sposób relacje handlowe wskazują, że przedmiotowe zdarzenie prawne ma charakter czynności dwustronnie zobowiązującej (dokonanie zakupów o określonej wartości – po stronie odbiorcy premii; zapłata premii – po stronie Wnioskodawcy). Zatem, skoro wypłacane przez Wnioskodawcę premie stanowią wynagrodzenie za określone zachowanie ze strony odbiorcy, to zachowanie takie, w świetle powyżej wskazanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać za odpłatne świadczenie usług.

Świadczący usługę, jeżeli jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązany jest wówczas do wystawienia faktury VAT, na podstawie której Wnioskodawca dokonuje wypłaty premii pieniężnej. Jednocześnie faktura wystawiona po zakończeniu okresu rozliczeniowego dokumentująca przedmiotową usługę, stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko takie należy uznać za prawidłowe, co oznacza, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących obciążenie z tytułu premii pieniężnych, jako wynagrodzenia za usługę w zakresie, w jakim ta usługa wykorzystana zostanie do wykonywania czynności opodatkowanych, o ile nie zachodzą inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.