INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego (użytkowego) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego (użytkowego).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych. Wpłaty dokonywane przez potencjalnych nabywców lokali mieszkaniowych, użytkowych i garaży są traktowane jako zaliczka na poczet sprzedaży. Lokale są wydawane nabywcom na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, kilka miesięcy wcześniej przed przeniesieniem prawa własności lokalu w formie aktu notarialnego. Lokale te nie stanowią odrębnej własności, gdyż na dzień ich wydania brak jest aktu notarialnego ustanawiającego taką własność. Uregulowanie całej należności z tytułu sprzedaży przedmiotowych lokali następuje do dnia wydania lokalu. Faktury VAT są wystawiane w dacie otrzymania płatności, tj. zaliczek na poczet ceny, która jest w całości uregulowana przez nabywców do dnia wydania lokali.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego (użytkowego) powstaje z chwilą wydania lokalu, czy też obowiązek ten powstaje dopiero z chwilą przeniesienia własności tego lokalu w formie aktu notarialnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, bez aktu notarialnego nie ma dostawy towaru. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż umowa w formie aktu notarialnego jest umową o ustanowienie odrębnej własności tego lokalu. Dopóki nie zostanie ustanowiona odrębna własność lokalu nie można mówić o istnieniu nieruchomości lokalowej, zaś poszczególne lokale stanowią części składowe budynku, jako rzeczy głównej – część składowa nieruchomości nie może być przedmiotem odrębnej własności i dzieli los rzeczy głównej. Lokale więc do czasu prawnego wyodrębnienia nie stanowią rzeczy w rozumieniu art. 45 Kodeksu cywilnego, które mogą być przedmiotem odrębnej własności.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami związanymi z działalnością gospodarczą są także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat. Natomiast w art. 12 ust. 3a pkt 1 cytowanej ustawy określono moment powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą jako dzień wystawienia faktury, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub wykonano usługę albo częściowo wykonano usługę. Moment powstania przychodu z tytułu należności, których otrzymania może żądać podatnik, został powiązany z wydaniem towaru. Decydujące znaczenie ma więc fakt wydania towaru (rzeczy), a więc powstania przychodu należnego z tego tytułu.

W ocenie Spółki obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia w formie aktu notarialnego umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu na rzecz nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei z art. 12 ust. 3a ustawy stanowi, Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Powyższe przepisy regulują kwestię dotyczącą tzw. przychodu należnego. Zatem przychód z działalności gospodarczej powstaje w momencie powstania uprawnienia sprzedającego do uzyskania należności, niezależnie od jej faktycznego otrzymania w danym okresie sprawozdawczym.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Stosownie natomiast do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),

W świetle prawa cywilnego bezwzględnym warunkiem ważności umowy sprzedaży nieruchomości (lokalu mieszkalnego) jest jej zawarcie w formie aktu notarialnego. Toteż, ani umowa przedwstępna, ani wpłata zaliczki, czy też spisanie protokołu zdawczo-odbiorczego nie powodują przeniesienia prawa własności nieruchomości lokalowej. Powstanie obowiązku podatkowego związane jest z wydaniem rzeczy lub zbyciem prawa majątkowego. Zatem za datę przychodu należnego z tytułu budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych (użytkowych) należy uznać datę przeniesienia własności wynikającą z aktu notarialnego, bowiem z tym dniem Spółce będzie przysługiwała wierzytelność z tytułu sprzedaży przedmiotowych lokali.

Reasumując, w dniu spisania aktu notarialnego ustanawiającego prawo własności tegoż lokalu dla jego nabywcy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego (użytkowego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.