INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2008 r. (data wpływu 10 kwiecień 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwiec 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. (data wpływu 12 czerwiec 2008 r.) o podpis drugiej osoby upoważnionej do reprezentowania Stowarzyszenia oraz w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (organizacja pożytku publicznego) przystępuje do realizacji zadania inwestycyjnego – rozbudowy domu dla potrzeb hospicjum poradni medycyny paliatywno-nowotworowej i centrum zespołów wyjazdowych.

W realizowanym obiekcie będą się znajdować pomieszczenia i gabinety lekarskie przeznaczone do wykonywania zabiegów i udzielania świadczeń zdrowotnych, obejmujących pełną diagnostykę tzw. jednego dnia osób starszych. W zakresie chorób wewnętrznych, neurologii, leczenia bólu wykonywane będą zabiegi chirurgiczne, anestezjologiczne – w zakresie leczenia bólu – z wykorzystaniem toru wizyjnego RTG, a także leczenie ran odleżynowych. Pacjentami Stowarzyszenia będą w szczególności ludzie starsi i niepełnosprawni.

Z powyższych względów oraz z uwagi na zakres udzielanych świadczeń w realizowanym obiekcie, uwzględniono pomieszczenia na 2-3 łóżka szpitalne dla osób poddanych procesowi diagnostycznemu oraz zabiegom chirurgicznym. Czas pobytu pacjentów z zapewnioną opieką pielęgniarsko-lekarską wynosić będzie od kilku do 14 godzin.

Zainteresowany oświadczył, że rozbudowywany budynek, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych sklasyfikowany został w grupie 126, klasie 1264.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonawca powyższej inwestycji przy naliczaniu wynagrodzenia za wykonane prace uprawniony jest do stosowania 7% stawki podatku od towarów i usług, czy też zobowiązany jest do stosowania 22% stawki tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z ust. 12 i 12a ustawy, uprawnia do stosowania 7% stawki podatku m.in. dla obiektów sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 – budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla osób starszych i niepełnosprawnych. Powyższa klasa obiektów wymieniona jest w rozporządzeniu RM z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie PKOB (Dz. U. Nr 112, poz. 1316).

Pojęcie „zakwaterowania" nie zostało zdefiniowane w ww. przepisie ani w rozporządzeniu RM w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 844), stworzonego m.in. dla celów podatku od towarów i usług – które wymienia usługi „zakwaterowania" i „krótkotrwałego zakwaterowania".

Z tych względów, realizacja obiektu stanowiącego instytucję ochrony zdrowia, w której w związku z udzielanymi świadczeniami stosowany będzie kilkunastogodzinny pobyt pacjentów pod opieką personelu medycznego, który zdaniem Wnioskodawcy może być zakwalifikowany jako zakwaterowanie, uprawnia wykonawcę do stosowania 7% stawki podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) (art. 7 ust. 1 ustawy).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepis art. 8 ust. 3 ustawy stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% (…), przy czym ustawodawca od tej reguły ustanowił pewne wyjątki. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W świetle tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Na mocy § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11), lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem do klasy 1264 zalicza się: Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej. Klasa ta obejmuje:

• Budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,
• Sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,
• Szpitale kliniczne,
• Szpitale więzienne i wojskowe,
• Budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne, itp.,
• Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.

Klasa nie obejmuje:

Domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych, itp. (1130).

Jak wynika z wniosku, Zainteresowany (organizacja pożytku publicznego) przystępuje do realizacji zadania inwestycyjnego – rozbudowy domu dla potrzeb hospicjum poradni medycyny paliatywno-nowotworowej i centrum zespołów wyjazdowych.

W realizowanym obiekcie będą się znajdować pomieszczenia i gabinety lekarskie przeznaczone do wykonywania zabiegów i udzielania świadczeń zdrowotnych, obejmujących pełną diagnostykę tzw. jednego dnia osób starszych.

Uwzględniono pomieszczenia na 2-3 łóżka szpitalne dla osób poddanych procesowi diagnostycznemu oraz zabiegom chirurgicznym. Czas pobytu pacjentów z zapewnioną opieką pielęgniarsko-lekarską wynosić będzie od kilku do 14 godzin.

Biorąc pod uwagę analizę powyższych przepisów zauważyć należy, iż powołane przepisy w zakresie stosowania obniżonej stawki podatku na usługi budowlane dotyczące obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, uprawniają do stosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7%.

Natomiast budynek opisany we wniosku jest budynkiem instytucji świadczącej przede wszystkim usługi medyczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi, nie świadczy jednak usług zakwaterowania. Bowiem pobytu pacjentów (maksymalnie 14 godzin) w przedmiotowej instytucji, koniecznego do leczenia, nie można uznać za usługę równoznaczną z usługą zakwaterowania. Zatem wykonanie robót w tym budynku nie może korzystać z preferencyjnej stawki w wysokości 7%, lecz winno podlegać opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.