INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Towarzystwa Turystycznego, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 08 stycznia 2008r.), uzupełnionym w dniu 5 lutego 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie :

• możliwości zaliczenia do wartości początkowej zakupionego środka trwałego kwoty jego zakupu, a także wydatków poniesionych w związku z uruchomieniem środka trwałego w miejscu jego posadowienia,
• możliwości zastosowania wyższej stawki amortyzacyjnej do zakupionego, używanego wcześniej, środka trwałego,
• sposobu amortyzowania środka trwałego używanego sezonowo- jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08 stycznia 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek Towarzystwa Turystycznego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie :

• możliwości zaliczenia do wartości początkowej zakupionego środka trwałego kwoty jego zakupu, a także wydatków poniesionych w związku z uruchomieniem środka trwałego w miejscu jego posadowienia,
• możliwości zastosowania wyższej stawki amortyzacyjnej do zakupionego, używanego wcześniej, środka trwałego,
• sposobu amortyzowania środka trwałego używanego sezonowo

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 22 stycznia 2008r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP 05 lutego 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca zakupił od kontrahenta austriackiego kolej linową (wyciąg narciarski krzesełkowy) zaliczaną w Klasyfikacji Środków Trwałych do rodzaju 290, za równowartość 700.144,00 zł. Obiekt ten następnie poddał przebudowie i adaptacji polegającej na dostosowaniu wymiaru poszczególnych podpór do warunków w miejscu posadowienia, wymianie i sprawdzeniu rolek jezdnych na podporach, nałożeniu warstwy powłoki antykorozyjnej na podporach, wymianie liny nośnej, badaniach wszelkich elementów poprzez odpowiednie prześwietlenia, renowację krzesełek kolei oraz wymianę zużytych ich części, wybudowanie nowych fundamentów pod kolej i montaż podpór na tych fundamentach, naprawie elektroniki sterowania silnikiem kolei a także zakup nowych potrzebnych części. Działania te kosztowały podatnika około dwóch milionów złotych.Zakupiona kolej była środkiem używanym w Austrii przez 20 lat, na co posiada stosowne dokumenty.

Wnioskodawca wprowadził środek trwały (jako budowlę) do ewidencji z dniem odbioru kolei przez Transportowy Dozór Techniczny, w cenie nabycia będącej sumą ceny zakupu i wszystkich działań zmierzających do uruchomienia tego środka trwałego – przebudowy i adaptacji, w miejscu posadowienia.Od następnego miesiąca po miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji, wnioskodawca rozpoczął jego amortyzację ze stawką 10%.Ponieważ kolej jest użytkowana przede wszystkim w okresie zimowym (sezonowo) wnioskodawca podzielił wartość rocznego odpisu amortyzacyjnego przez ilość miesięcy użytkowania i dokonywał pełnego odpisu w miesiącach użytkowania kolei.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik prawidłowo postąpił wliczając do wartości początkowej środka trwałego kwotę jego zakupu, a także kwoty wszelkich działań zmierzających do uruchomienia tego środka trwałego (przebudowy i adaptacji), w miejscu posadowienia ...
2. Czy miał prawo do zastosowania wyższej stawki (10%) odpisu amortyzacyjnego dla wymienionego środka trwałego ...
3. Czy prawidłowo postąpił odpisując w koszty raty amortyzacyjne sezonowo i czy prawidłowo obliczył ratę – dzieląc całoroczną kwotę odpisu przez miesiące użytkowania kolei ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy :

1. Na wartość początkową środka trwałego składa się suma wszystkich kwot poniesionych na zakup, transport, adaptację, przebudowę oraz wartość odsetek od kredytów dotyczących tego środka trwałego, aż do dnia oddania go do użytkowania. Dniem oddania środka do użytkowania był odbiór przez Transportowy Dozór Techniczny, który autorytatywnie stwierdził jego kompletność i zdatność do użytkowania.
2. Zakupiony środek trwały był środkiem używanym przez okres 20 lat. Ponadto na adaptację, przebudowę środka trwałego podatnik wydał (według opisu stanu faktycznego) zdecydowanie ponad 30% jego wartości początkowej (zakupu). W związku z tym miał prawo do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%.
3. Od zakupionych środków trwałych używanych sezonowo, miał prawo podzielić kwotę rocznego odpisu amortyzacyjnego na miesiące używania środka trwałego i w ich wysokości dokonać odpisów.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

ad 1)

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wszystkie wymienione w poz. 50 wniosku wydatki na zakup, transport, adaptację, przebudowę oraz wartość odsetek od kredytu dotyczących tego środka trwałego poniesione do dnia oddania do użytkowania będą wpływać na wysokość wartości początkowej. A zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznaje się za prawidłowe.

ad 2)

W myśl art. 16j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:

1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
   - dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata,

Zgodnie z art. 16j ust. 3 ww. ustawy środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1. używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z wniosku wynika, iż zakupiona kolej była środkiem używanym przez 20 lat, na co Wnioskodawca posiada stosowne dokumenty. Ponadto na adaptację, przebudowę środka trwałego Wnioskodawca wydał (według opisu stanu faktycznego) ponad 30% jego wartości początkowej (zakupu).

Minimalny okres amortyzowania przedmiotowego środka trwałego wynosi 10 lat, stąd przyjęta przez Wnioskodawcę stawka amortyzacji 10% jest prawidłowa.

ad 3)

Art. 16h ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi, iż od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.

Cyt. przepis przewiduje dwa sposoby ustalania wysokości odpisu miesięcznego dla środków trwałych używanych sezonowo :

• przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (w miesiącach używania składniki majątku ulegają przyspieszonej amortyzacji),
• przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku (następuje wówczas wydłużenie okresu amortyzowania).
  
  

Wnioskodawca wybrał pierwszy sposób. A zatem jego stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.