INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008r. (data wpływu 27 lutego 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności Spółka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, zgodnie z którą zamierza nabyć prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją. Sprzedający przedmiotową nieruchomość jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą; jest on podatnikiem podatku od towarów i usług. Wedle oświadczenia sprzedającego (dostawcy nieruchomości):

1. nabył on opisany wyżej grunt w 1991 roku;
   
2. w 1992 roku uzyskał pozwolenie na budowę stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją; budowa ta została zakończona w listopadzie 1992 roku;
   
3. w dniu 9 listopada 1992 roku zgłosił on użytkowanie stacji paliw do organu administracji – Wydziału Architektury Urzędu Miasta Krakowa;
   
4. stacja paliw została oddana w najem w listopadzie 1992 roku; pozostałe obiekty sprzedający oddał w najem w lipcu 1993 roku;
   
5. sprzedający jest podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 9 kwietnia 1994 roku;
   
6. w związku z budową stacji paliw i pozostałych obiektów wzniesionych na przedmiotowej nieruchomości sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ budowa ta była wykonywana i została zakończona – zgodnie z opisem zawartym w pkt 3 – przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50);
   
7. w okresie użytkowania nieruchomości sprzedający dokonał ulepszeń i poniósł wydatki na ulepszenia o wartości niższej aniżeli 30% wartości początkowej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją jest zwolniona od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług a to na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Przedmiotowa nieruchomość jest towarem używanym w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (od końca roku, w którym zakończono budowę minęło 5 lat) nadto został spełniony warunek zwolnienia wskazany w art. 43. ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku ze wznoszeniem budynku i obiektów budowlanych). Jednocześnie nie znajdzie zastosowanie przepis art. 43 ust 6 ustawy o VAT, bowiem nakłady poniesione przez zbywcę na nieruchomość w okresie użytkowania były niższe aniżeli 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Ponadto kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 2 pkt 1, rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W art. 43 ust. 6 ww. ustawy wskazano, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
   
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar nabyć prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw z myjnią, warsztatem i restauracją. Przedmiotowa nieruchomość spełnia definicję towaru używanego (od końca roku, w którym zakończono jej budowę minęło 5 lat), a Sprzedającemu, w związku z budową stacji paliw i pozostałych obiektów wzniesionych na przedmiotowej nieruchomości, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ budowa ta była wykonywana i została zakończona – przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.)

Sprzedający w okresie użytkowania nieruchomości dokonał ulepszeń, ponosząc wydatki o wartości niższej aniżeli 30% wartości początkowej, zatem wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 nie znajduje w tym wypadku zastosowania.

Z uwagi na powyższe do przedmiotowej dostawy nieruchomości będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ust. 5 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.