INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20.12.2007 r. (data wpływu 31.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie opodatkowania produkcji biopaliw opłatą paliwową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2007 r. wpłynął wniosek Pana X. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie dotyczącej opłaty paliwowej w zakresie opodatkowania produkcji biopaliw opłatą paliwową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik, jako rolnik, w oparciu o przepis ustawy o biopaliwach i biokomponentach, po spełnieniu wymogów formalnych określonych ustawą i innymi obowiązującymi przepisami, w uruchomionym i oddanym do użytku składzie podatkowym, będzie wytwarzał przeznaczone na własny użytek biopaliwa płynne.

Biopaliwa te w chwili wydania ze składu podatkowego będą obciążone podatkiem akcyzowym, który będzie przez Wnioskodawcę regulowany zgodnie zobowiązującymi przepisami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od wytwarzanych i przeznaczanych na własny użytek biopaliw zgodnych z ustawą o biopaliwach i biokomponentach a w szczególności biodiesla, czyli metyloestru o PKWiU 24.66.48-90.10 i czystego oleju roślinnego z przeznaczeniem jako samoistne paliwo o PKWiU 15.41.12-60.21 Podatnik powinien opłacać opłatę paliwową ...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata paliwowa w tej sytuacji nie obowiązuje gdyż, nie są spełnione warunki objęcia opłatą paliwową, ujęte w art. 37h ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2001r. Nr 110, poz. 1192, z późn. zmianami, to jest w szczególności:

1. nie wprowadza na rynek krajowy paliw silnikowych ani gazu,
2. wytwarzane biopaliwa nie są paliwami określonymi według symbolu PKWiU w art. 37h 3 ustawy, a w szczególności nie będą przeznaczane do użycia jako paliwa do silników samochodowych.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Art. 37h pkt 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571 ze zm.) zwanej dalej ustawą, stanowi, że wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą paliwową".

Przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz (art. 37h pkt 2).

Strona wskazała we wniosku, że biopaliwa w chwili wydania ze składu podatkowego będą obciążone podatkiem akcyzowym, tak więc, w świetle ustawy, Podatnik będzie dokonywał wprowadzenia na rynek krajowy paliw silnikowych, a tym samym podlegał opłacie paliwowej.

Natomiast zgodnie z art. 37h pkt 3 ustawy paliwami silnikowymi oraz gazem, o których mowa w ust. 1, są produkty o następujących symbolach PKWiU i odpowiadających im kodach CN:

• Lp. Symbol PKWiU Nazwa produktu

1. bez względu na symbol PKWiU, gaz płynny - propan, butan, mieszaniny propan-butan oraz inne gazy służące do napędu pojazdów samochodowych
2. 23.20.11-00.1, 23.20.11-00.2, paliwa silnikowe benzynowe
3. 23.20.15, oleje napędowe
4. bez względu na symbol PKWiU, wyroby przeznaczone do użycia jako paliwa do, silników samochodowych
   
   

Stosownie do postanowień art. 37j pkt 1 poz. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na producencie paliw silnikowych lub gazu (…).

Z analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Podatnik będzie wytwarzał przeznaczone na własny użytek biopaliwa płynne w szczególności biodiesel, czyli metyloester o PKWiU 24.66.48-90.10 i czysty olej roślinny z przeznaczeniem jako samoistne paliwo o PKWiU 15.41.12-60.21, które nie będą przeznaczane do użycia jako paliwa do silników samochodowych.

Biopaliwa, o podanym przez Stronę symbolu PKWiU nie zostały wskazane w art. 37h pkt 3, natomiast wymienione w poz. 4 paliwa silnikowe bez względu na symbol PKWiU to wyroby przeznaczone do użycia jako paliwa do silników samochodowych.

Istotnym elementem warunkującym opodatkowanie przedmiotowych biopaliw jest przeznaczenie wyrobu, zaś jak wskazuje Podatnik, wytwarzane przez niego biopaliwa nie będą przeznaczane do użycia jako paliwa do silników samochodowych.

Reasumując, wywarzane przez Wnioskodawcę biopaliwa o symbolach PKWiU 24.66.48-90.10 i PKWiU 15.41.12-60.21, nie przeznaczane do użycia jako paliwa do silników samochodowych nie będą podlegały opłacie paliwowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.