INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością X, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu 7 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania poniesionych strat towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania poniesionych strat towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, udostępnia gościom hotelowym w pokojach minibary, zawierające różnego rodzaju towary, za które gość, w razie spożycia zostaje dodatkowo obciążany w chwili zapłaty za całość usługi. Spółka dokłada ze swej strony wszelkich starań, aby systematycznie i skrupulatnie wykazywać stany towarów w minibarach. Codziennie rano wyznaczony specjalnie do tego celu pracownik Zainteresowanego dokonuje sprawdzenia w pokojach hotelowych stanu minibarów i identyfikuje towary, które zostały zużyte. Informacja taka jest przekazywana natychmiast do działu recepcji, który rozlicza usługę i obciąża gościa za spożyte towary w ramach minibaru. Dochodzi jednak do sytuacji, gdy nie ma możliwości wyegzekwować zapłaty za przedmiotowe towary. Goście nie przyznają się do ich spożycia, według nich w ogóle nie korzystali z usługi minibaru, więc nie mogą być za to obciążani. W takich sytuacjach dział recepcji ewidencjonuje takie towary jako „straty na minibarach”. Raz w miesiącu tego typu straty rozliczane są w formie faktury wewnętrznej o nazwie „Minibary-straty”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy dokonać obliczenia i odprowadzenia podatku należnego od towarów i usług za niesprzedane towary...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co do zasady opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów. Udostępnienie w pokojach towarów w minibarach, wg Spółki nie oznacza ich dostawy. Jest tylko jednym z dodatkowych elementów usługi hotelowej, z której za opłatą gość może, choć nie musi skorzystać. Poza tym, ewentualne obliczanie i odprowadzanie podatku należnego od towarów i usług byłoby konieczne, jeśli doszłoby do sprzedaży towaru. W przedstawionym stanie faktycznym do sprzedaży w ogóle nie dochodzi, gdyż gość odmawiając zapłaty, uzasadnia to tym, że nie skorzystał z usługi i nie spożył towarów znajdujących się w minibarze. Wg Zainteresowanego, w związku z niezaistnieniem faktu sprzedaży, nie ma on obowiązku obliczania i odprowadzania podatku od towarów i usług z tytułu strat w towarach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, za sprzedaż uważa się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, udostępnia gościom hotelowym w pokojach minibary, zawierające różnego rodzaju towary, za które gość, w razie spożycia zostaje dodatkowo obciążany w chwili zapłaty za całość usługi. Często zdarzają się jednak przypadki, gdy gość skorzystał z minibaru, ale się do tego nie przyznaje i Zainteresowany nie może wyegzekwować należnej zapłaty. W takich sytuacjach dział recepcji ewidencjonuje takie towary jako „straty na minibarach”. Wg Zainteresowanego, nie ma on obowiązku obliczania i odprowadzania podatku od towarów i usług od strat w towarach.

W świetle przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, straty towarów w minibarach nie stanowią ani dostawy towarów, ani świadczenia usług, a więc nie podlegają opodatkowaniu VAT i nie wymagają dokumentowania fakturami VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku należnego z tytułu strat w towarach.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, faktury wewnętrzne wystawiane są w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług, bądź dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany wystawił faktury wewnętrzne VAT z tytułu poniesionych strat w towarach, co jest niezgodne z powołanym art. 106 ust. 7 ustawy, w którym zawarto zamknięty katalog czynności dokumentowanych fakturami wewnętrznymi.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 6 sierpnia 2008 r. nr ILPB3/423-274/08-4/DS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.