INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.05.2008 r. (data wpływu 30.05.2008 r.) w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Polska spółka M. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest komplementariuszem polskiej spółki komandytowej M. S Sp. z o.o. Sp. Komandytowa (dalej: Sp. Kom.) i m.in. z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (jej przychody i koszty związane z udziałem w Sp. Kom. są równe 1 % przychodów i kosztów podatkowych uzyskanych przez Sp. Kom.).

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2007 Spółka stosuje przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. Do rozliczania różnic kursowych stosuje metodę podatkową o której mowa w art. 15a ww. ustawy.

Sp. Kom. w marcu 2007 r. zaciągnęła pożyczkę w walucie obcej (w EURO) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W październiku 2007 r. aneksem do umowy pożyczki dokonano przewalutowania pożyczki poprzez przeliczenie wyrażonej w EUR kwoty pożyczki na PLN według obowiązującego na dzień operacji średniego kursu Narodowego Banku Polskiego. Co ważne, przewalutowanie nastąpiło w drodze zmiany wybranego parametru (waluty) w dalszym ciągu istniejącej umowy pożyczki, nie zaś poprzez spłatę dotychczasowego zobowiązania walutowego i zaciągnięcie nowego zobowiązania złotowego. Kurs, po jakim dokonano przeliczenia zobowiązania Sp. Kom. z tytułu pożyczki i zaksięgowania go w księgach tego podmiotu, był niższy od kursu obowiązującego w dniu, w którym Sp. Kom. zaciągnęła to zobowiązanie. W rezultacie Sp. Kom. rozpoznała dla celów księgowych dodatnie różnice kursowe.

Przedmiotowe różnice kursowe nie zostały wykazane jako przychód podatkowy Spółki, gdyż poprzez dokonanie przewalutowania nie nastąpiło uregulowanie zobowiązania z tytułu pożyczki w jakiejkolwiek formie, w szczególności nie doszło do jego wygaśnięcia lub do zaciągnięcia nowego zobowiązania. Pomimo przeprowadzenia operacji przewalutowania zobowiązanie Sp. Kom. z tytułu otrzymanej pożyczki nadal istnieje pomiędzy tymi samymi stronami, czyli pożyczkodawcą i Sp. Kom. W wyniku przewalutowania zobowiązanie jest wyrażone w innej walucie — w PLN w miejsce EUR, a jego dalsza spłata będzie dokonywana już w PLN.

W związku z powyższym Spółka zadała pytania.

Czy dokonanie przewalutowania otrzymanej przez Sp. Kom. pożyczki z EUR na PLN wg kursu niższego niż kurs, po jakim przedmiotowe zobowiązanie zostało ujęte dla celów podatkowych w księgach Sp. Kom., powoduje powstanie przychodu podatkowego dla Spółki będącej komplementariuszem Sp. Kom....

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, jakie kursy należy zastosować dla wyliczenia powstałych dodatnich różnic kursowych...

Na jaki dzień należy rozpoznać w Spółce będącej komplementariuszem Sp. Kom. powstały przychód — na dzień przewalutowania czy też na dzień spłaty zobowiązania wyrażonego w PLN...

Czy na dzień spłaty przedmiotowego zobowiązania, po przewalutowaniu wyrażonego w PLN, może powstać dla Spółki, będącej komplementariuszem Sp. Kom. przychód lub koszt podatkowy wynikający z różnicy pomiędzy wartością zobowiązania na dzień jego zaciągnięcia przez Sp. Kom. a wartością na dzień spłaty...

Zdanie wnioskodawcy.

Spółka stoi na stanowisku, że dokonanie przewalutowania pożyczki udzielonej w EUR na PLN nie spowoduje konieczności rozpoznania przychodu do opodatkowania zarówno na dzień dokonania tej operacji, jak i w przyszłości w momencie spłaty w PLN przewalutowanej pożyczki.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast w świetle art. 15a ust. 2 pkt 5 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość kredytu (pożyczki) wyrażonego w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15a ust. 7 ww. ustawy, za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2, uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

W opinii Spółki, z regulacji zawartych w wyżej wymienionych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że operacja przewalutowania zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki nie skutkuje powstaniem różnic kursowych dla celów podatkowych. Jak wskazał ustawodawca, warunkiem powstania różnic kursowych dla celów podatkowych jest uregulowanie zaciągniętego zobowiązania w jakiejkolwiek formie. Skoro zatem przewalutowanie pożyczki skutkuje jedynie zmianą waluty, w której jest ona wyrażona, nie powoduje natomiast spłaty tej pożyczki, różnice kursowe dla celów podatkowych nie powstają W rezultacie Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania przychodu do opodatkowania w związku z przewalutowaniem zobowiązania.

Zdaniem Spółki, nie jest ona obowiązana również do rozpoznania różnic kursowych w przyszłych okresach rozliczeniowych, w momencie spłaty przedmiotowej pożyczki, która po przewalutowaniu przestaje być zobowiązaniem walutowym. Norma prawna przewidziana w art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż do powstania różnic kursowych związanych ze zobowiązaniami z tytułu pożyczek i kredytów dochodzi wówczas, gdy w momencie spłaty zobowiązania jego wartość wyrażona w walucie obcej jest niższa (lub wyższa) od wyrażonej również w walucie obcej wartości w dniu otrzymania, przy założeniu, że do przeliczenia użyto faktycznie zastosowanych kursów waluty z tych dni. Skoro zatem po dokonaniu przewalutowania wartość zobowiązania będzie wyrażona w PLN, i do określenia jego wartości na dzień spłaty nie będzie stosowany żaden kurs walutowy, nie można uznać, że spełnione zostają przesłanki warunkujące powstanie różnic kursowych w dniu spłaty przewalutowanego zobowiązania.

Konkludując, zdaniem Spółki operacja przewalutowania z EUR na PLN kwoty pożyczki zaciągniętej przez Sp. Kom. nie spełnia przesłanek przewidzianych w art. 12 ust. 1 w związku z art. 15a ust. 2 pkt 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do uznania, że dochodzi do powstania przychodu podatkowego. W efekcie operacja przewalutowania kredytu jest dla Spółki neutralna podatkowo. W szczególności, przewalutowanie nie spowodowało u Spółki konieczności rozpoznania przychodu podatkowego zarówno w dniu przewalutowania, jak i na dzień spłaty przedmiotowej pożyczki w przyszłych okresach rozliczeniowych.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała się na interpretacje organów podatkowych oraz orzecznictwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.