INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych z tytułu wyceny udziałów w podmiocie zagranicznym oraz wyceny wpłat w walucie EUR na kapitał zapasowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych z tytułu wyceny udziałów w podmiocie zagranicznym oraz wyceny wpłat w walucie EUR na kapitał zapasowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada 100% udziałów w firmie będącej osobą prawną i mającej siedzibę w Niemczech. Udziały do spółki niemieckiej były wpłacone przez Spółkę w walucie obcej, tj. EUR. Ponadto Spółka dokonała kilku wpłat w walucie EUR na kapitał zapasowy niemieckiej spółki w walucie EUR. Zgodnie z art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka począwszy od roku podatkowego 2007, tj. od 01.01.2007 roku, zaczęła rozliczać różnice kursowe na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Spółka wyceniła na dzień bilansowy 31.12.2007 roku wg kursu średniego NBP z dnia 31.12.2007 roku wartość udziałów w walucie EUR oraz wartość wpłat w EUR na kapitał zapasowy. W wyniku wyceny powstały różnice kursowe, które Spółka uwzględniła przy rozliczeniu dochodu za 2007 rok. Jednocześnie przy obliczaniu dochodu za 2007 rok zostały uwzględnione różnice kursowe wyliczone przy wycenie wyżej wymienionych udziałów i wpłat na kapitał własny na 31.12.2006 roku, które nie były uwzględnione przy rozliczeniu dochodu za 2006 rok. Spółka dodaje, że udziały w obcym podmiocie nie są wyceniane metodą praw własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnice kursowe uwzględnione w spółce polskiej na dzień bilansowy 31.12.2007 roku z wyceny udziałów w EUR w spółce niemieckiej i różnice kursowe z wyceny wpłat na kapitał zapasowy w EUR w spółce niemieckiej na dzień 31.12.2007 roku i na dzień 31.12.2006 roku są różnicami podatkowymi...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, różnice kursowe z tytułu wyceny udziałów w podmiocie zagranicznym, które zostały wpłacone w walucie EUR i z tytułu wyceny wpłat w walucie EUR na kapitał zapasowy podmiotu zagranicznego, które zostały obliczone na dzień 31.12.2006 i 31.12.2007 roku są różnicami podatkowymi, które można uwzględnić przy rozliczeniu dochodu za 2007 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Stosownie do art. 9b ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Natomiast na podstawie art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Powyższe podatkowe uregulowania różnic kursowych sprowadzają się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów ich uzyskania ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe, tj. różnice kursowe, które w świetle przepisów ustawy o rachunkowości wpływają na przychody i koszty finansowe. Zatem rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka z dniem 01.01.2007 r. ustala różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości. Ponadto Spółka posiada udziały w spółce niemieckiej. Dokonała również wpłat na kapitał zapasowy tej spółki. Przedmiotowe udziały i wpłaty wyrażone były w walucie obcej. W związku z tym, Spółka dokonała na dzień 31.12.2007 r. wyceny wartości udziałów i dokonanych wpłat oraz wskazała, iż w wyniku tej wyceny powstały różnice kursowe, które uwzględniała przy obliczaniu dochodu za rok 2007. Jednocześnie przy obliczaniu dochodu za wskazany rok, Spółka uwzględniła także różnice kursowe wyliczone przy wycenie przedmiotowych udziałów i wpłat za rok 2006.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zagadnienia dotyczące kwestii różnic kursowych w ujęciu rachunkowym regulują przepisy o rachunkowości, do interpretacji których tut. Organ nie jest uprawniony.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast na mocy art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W związku z powyższym, ustawa o rachunkowości nie stanowi ustawy podatkowej w rozumieniu wskazanych regulacji. Tym samym upoważnienie dyrektorów izb skarbowych do wydawania, w imieniu Ministra Finansów, interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego nie powinno obejmować przepisów dotyczących rachunkowości, bowiem określają one m. in. zasady rachunkowości oraz sporządzania i badania sprawozdań finansowych.

Tym samym, skoro w wyniku dokonanej przez Spółkę na dzień 31.12.2007 r. wyceny udziałów w podmiocie zagranicznym oraz wpłat na kapitał zapasowy tego podmiotu powstały różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości i jeżeli fakt ten został potwierdzony oceną sprawozdania finansowego dokonaną przez podmiot uprawniony do badania ksiąg, to – stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – stanowiły one również różnice kursowe w ujęciu podatkowym.

Ponadto zgodnie z art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

W świetle powyższej regulacji należy stwierdzić, iż jeżeli Spółka wybrała z dniem 01.01.2007 r. metodę ustalania różnic kursowych na podstawie ustawy o rachunkowości wówczas na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana wspomniana metoda (tj. na dzień 01.01.2007 r.) ma ona obowiązek zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego (31.12.2006 r.).

Zatem, jeżeli w wyniku dokonanej przez Spółkę na dzień 31.12.2006 r. wyceny wskazanych w stanie faktycznym udziałów oraz wpłat powstały różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości i jeżeli fakt ten został potwierdzony oceną sprawozdania finansowego dokonaną przez podmiot uprawniony do badania ksiąg, to – stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – stanowiły one również podatkowe różnice kursowe, które należało ująć podatkowo na pierwszy dzień roku podatkowego 2007.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.