INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przez cały 2007 r. wychowywała Pani dziecko razem z jego ojcem. W czerwcu 2007 r. zawarli Państwo związek małżeński. W związku z faktem, że nie spełniała Pani wraz z Małżonkiem wymogów ustawy do wspólnego rozliczenia, złożyli Państwo osobne zeznania PIT-37 za rok podatkowy 2007. Każde z Was dołączyło do zeznania załącznik PIT-O, w którym odliczyło, z tytułu wychowywania dziecka, kwotę równą wysokości zapłaconego w roku podatku: Pani 480,82 zł, Małżonek 471,49 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest możliwy dowolny podział ulgi z tytułu wychowywania dziecka do wysokości ustawowego limitu w przypadku oddzielnego rozliczenia małżonków, którzy razem, przez cały rok podatkowy wychowywali dziecko i nie orzeczono wobec nich rozwodu ani separacji...

Zdaniem Wnioskodawcy ulga z tytułu wychowywania dziecka przysługuje obojgu rodzicom do wysokości limitu określonego w ustawie, jeśli spełnione są wymogi w niej zawarte. Przepisy mówią o rodzicach, nie o małżonkach. Nie każdy rodzic jest małżonkiem, jak również nie każde małżeństwo ma prawo złożyć wspólne rozliczenie podatkowe.

Uważa Pani, że w przypadkach, w których nie stosuje się przepisu art. 27f ust. 5 ustawy, ulgę można podzielić dowolnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Natomiast odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy (tj. za 2007 r. dwukrotności kwoty 572 zł 54 gr).

Do osób o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zalicza się:

1. dzieci małoletnie,
2. dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,
3. dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 27f ust. 3 ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w art. 27f ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga. Rodzice mogą zatem podzielić kwotę ulgi według proporcji przyjętych przez siebie, tak aby móc realnie skorzystać z odliczenia, oczywiście do wysokości podatku wykazanego przez siebie.

Jak wynika ze złożonego wniosku, przez cały 2007 r. wychowywała Pani małoletnie dziecko wraz z jego ojcem, jednakże dopiero w czerwcu 2007 r. zawarli Państwo związek małżeński. Nie spełniając wymogów dotyczących wspólnego opodatkowania złożyła Pani wraz z Małżonkiem oddzielne zeznania roczne PIT-37.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż rodzice wspólnie sprawowali władzę rodzicielską nad dzieckiem, nie będąc jednocześnie przez cały rok małżeństwem. Zatem przyznanie prawa do zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka tylko jednemu rodzicowi byłoby pozbawione podstaw prawnych.

Z regulacji ustawowej wynika jednoznacznie, iż kryterium podstawowym skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym, pod warunkiem że istnieje między dzieckiem a podatnikiem więź prawna wynikająca z bycia biologicznym rodzicem lub stosunku przysposobienia. Ulga dotyczy zawsze obojga rodziców, niezależnie od tego czy są małżeństwem. W związku z tym zarówno Pani jak i Małżonkowi przysługuje prawo do ulgi. Łączna kwota odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka przysługującej małżonkom nie może jednak przekroczyć sumy 1.145 zł 08 gr.

W tym przypadku ulgę należałoby podzielić albo w równych częściach albo w proporcji ustalonej przez małżonków. Nie ma przy tym przeszkód aby małżonkowie zdecydowali, iż ulgę odliczy tylko jedno z nich w pełnej kwocie.

Zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów, ma Pani prawo odliczyć od podatku dochodowego za 2007 r., łącznie z Małżonkiem kwotę 1.145 zł 08 gr z tytułu wychowania dziecka, oczywiście do wysokości wykazanego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie mając na uwadze, iż uwzględnienie ulgi z tytułu wychowania dziecka w rozliczeniu podatkowym za 2007 r. dotyczy Pani i Małżonka, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również Małżonka, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – tylko Wnioskodawcy.

Pani Małżonek chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.