INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2008 r. (data wpływu 08.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie zgłoszeń identyfikacyjnych/aktualizacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.07.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ewidencji i identyfikacji podatników w zakresie zgłoszeń identyfikacyjnych/aktualizacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zatrudnia handlowców na podstawie umów o pracę. Miejscem wykonywania pracy przez handlowców, określonym w umowach o pracę jest miejscowość zamieszkania handlowca (bez podania dokładnego adresu), położona na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla siedziby Spółki. Do zadań handlowców należy kompleksowa obsługa kontrahentów Spółki oraz pozyskiwanie nowych kontrahentów na terenie szerokiego Regionu (np. Region Polski Południowo-Wschodniej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy tak określone miejsca prowadzenia działalności należy wykazać w bloku B. 11. adresy miejsc prowadzenia działalności druku NIP-2 zgłoszenie identyfikacyjne/zgłoszenie aktualizacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem, składanym na podstawie art. 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników...

Zdaniem Wnioskodawcy, określenie w umowach o pracę z handlowcami, iż miejscem wykonywania przez nich pracy jest miejscowość zamieszkania (bez podania dokładnego adresu) nie oznacza, że Spółka posiada tam zakład (oddział) w rozumieniu art. 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz że nie należy wykazywać tej miejscowości na druku NIP-2 w pozycji „adresy miejsc wykonywania działalności”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.),zwanej dalej ustawą - zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej. W myśl art. 5 ust. 4 ustawy - zgłoszenie identyfikacyjne podatników wykonujących działalność gospodarczą zawiera również informacje dotyczące tej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego określonego w art. 4 wymienieni w art. 6 ust. 1 (tj. podatnicy podatku od towarów i usług) - nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

Pojęcia „miejsce prowadzenia działalności” nie definiuje ww. ustawa o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ani też ustawa z dnia z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.1807 ze zm.). Należy zatem wziąć pod uwagę jego słownikowe brzmienie. Miejsce prowadzenia działalności oznacza zatem miejsce, w którym przedsiębiorca podejmuje czynności w zakresie działalności gospodarczej lub statutowej. Za takie miejsce można przykładowo uznać filie, przedstawicielstwa, oddziały, punkty, w których przedsiębiorca podejmuje czynności, nawet w sytuacji, gdy są one organizacyjnie podporządkowane.

Ponadto należy zauważyć, iż na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 5 ust. 5 zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 202, poz. 1959). Zgłoszenie identyfikacyjne/zgłoszenie aktualizacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem stanowi załącznik Nr 2 do niniejszego rozporządzenia. W opisie pola B.11 niniejszego zgłoszenia (adresy miejsc prowadzenia działalności) wpisano: „W zgłoszeniu identyfikacyjnym należy podać adresy wszystkich miejsc wykonywania działalności (również hurtowni, magazynów, składów), a w zgłoszeniu aktualizacyjnym – stosownie do okoliczności i zmian. W przypadku braku miejsca na wpisanie dalszych adresów należy wypełnić formularz NIP-C lub sporządzić listę adresów tych miejsc z zaznaczeniem powodu zgłoszenia każdego adresu.”

Zatem wymienione przez Spółkę miejsca wykonywania pracy przez zatrudnionych handlowców, określone w umowach o pracę miejscowości zamieszkania handlowców (bez podania dokładnego adresu), położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla siedziby Wnioskodawcy nie są miejscami prowadzenia działalności.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Spółki iż nie ma obowiązku wykazywania adresów powyższych miejsc wykonywania pracy przez zatrudnionych handlowców w formularzu NIP-2 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii posiadania przez Spółkę zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.