INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2008 r. (data wpływu 8 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prowadzonej w trybie egzekucji sądowej budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prowadzonej w trybie egzekucji sądowej budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne z nieruchomości dłużnika M. W Sądzie Rejonowym dla tej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta. W skład nieruchomości wchodzą działki gruntu nr 145/2, 2/4, 5/4, 5/6 o powierzchni 1,6148 ha, będące w użytkowaniu wieczystym oraz własność budynków:

• magazyn materiałów łatwopalnych oddany do eksploatacji w 1972 r.,
• budynek zaplecza technicznego oddany do eksploatacji w 1973 r.,
• wiata magazynowa oddana do eksploatacji w 1972 r.,
• budynek garażowy oddany do eksploatacji w 1972 r.,
• suszarnia drewna oddana do eksploatacji w 1910 r., przejęta po uprzednim użytkowaniu w 1961 r.,
• budynek przemysłowy (garaże, remiza p-poż.) oddany do eksploatacji w 1902 r., przejęty po uprzednim użytkowaniu w 1961 r.,
• akumulatorownia oddana do eksploatacji w 1972 r.,
• zbiornik wodny murowany oddany do eksploatacji w 1964 r.,
• budynki przemysłowe oddane do eksploatacji w 1902 r., przejęte po uprzednim użytkowaniu w 1961 r.,
• rampa murowana przy zbycie oddana do eksploatacji w 1965 r.,
• zajezdnia wózków akumulatorowych oddana do eksploatacji w 1994 r.,
• wiata rowerowa oddana do eksploatacji w 1971 r.,
• wiata rowerowa oddana do eksploatacji w 1971 r.

Działki oznaczone numerami 2/4, 5/6 i 145/2 są działkami zabudowanymi, natomiast działa nr 5/4 jest działką niezabudowaną.

Obecnie plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu obejmującego przedmiotowe działki nie obowiązuje. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania działki nr 2/4, 5/4 i 5/6 leżą w „obszarze usług”, natomiast działka nr 145/2 leży w „obszarze usługowo-produkcyjnym”. W ewidencji gruntów tereny te są oznaczone jako BI – inne tereny zabudowane. W poprzednio obowiązującym planie zagospodarowania był to teren przeznaczony pod przemysł.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika, w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy jej nabyciu. Ponadto dłużnik nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej.

Zgodnie z wnioskiem wierzycieli w dniu 25 sierpnia 2008 r. odbędzie się pierwsza licytacja nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy komornik będzie płatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług w imieniu dłużnika przy sprzedaży opisanej nieruchomości oraz czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu, jeżeli tak to jaka będzie stawka VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług w imieniu dłużnika z tytułu sprzedaży nieruchomości w trybie egzekucji, przy czym w związku z tym, iż w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy jej nabyciu oraz dłużnik nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej na ulepszenie, sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostaw, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa m.in. przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Budynki mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast treść art. 29 ust. 5 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Ponadto na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż będzie dokonana w trybie egzekucji m.in. sprzedaż budynków posadowionych na działkach oznaczonych numerami 2/4, 5/6 i 145/2 wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Przedmiotowe budynki spełniają kryteria, aby uznać je za towary używane, gdyż od końca roku w którym zakończono budowę minęło więcej niż 5 lat, a dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto nie występują przesłanki przepisy wyłączające zwolnienie od podatku od towarów i usług, bowiem nie ponoszono wydatków na ulepszenie budynku.

A zatem stwierdzić należy, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdą przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 8 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, a co za tym idzie transakcja będzie zwolniona od podatku od towarów i usług w odniesieniu do budynków oraz prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych tymi budynkami.

W odniesieniu natomiast do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu - działki niezabudowanej nr 5/4 należy stwierdzić, iż istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. (sygn. I FPS 1/06) również oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jako dostawę towarów. Sąd stwierdził, iż należy mieć na uwadze szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i obejmuje grunty, należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest dostawą towaru podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Dla zastosowania cytowanego zwolnienia decydujące znacznie ma więc kwalifikacja przedmiotowego terenu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż obecnie plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu obejmującego przedmiotową działkę nie obowiązuje. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania działka 5/4 leży w „obszarze usług”. W ewidencji gruntów teren ten jest oznaczony jako BI – inne tereny zabudowane. W poprzednio obowiązującym planie zagospodarowania był to teren przeznaczony pod przemysł.

Zatem opis zdarzenia przyszłego nie wskazuje, aby prawo użytkowania wieczystego w odniesieniu do działki niezabudowanej dotyczyło terenu innego niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, co wskazuje, iż dostawa tego prawa podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22% (art. 41, ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), gdyż zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Reasumując planowana transakcja sprzedaży opisanej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu, przy czym:

1. dostawa budynków stanowiących towary używane w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego tymi budynkami będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu do art. 29 ust. 5 tej ustawy i § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
2. dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego (działki nr 5/4) będzie podlegała opodatkowaniu wg stawki podatkowej tj. 22%.

Zatem przy sprzedaży towarów określonych w pkt 2 Wnioskodawca stosownie do powołanych wyżej przepisów będzie płatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.