INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2008 r. (data wpływu: 25 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przed nadaniem numeru NIP – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przed nadaniem numeru NIP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 26 października 2007 r. Rep. A nr (…) (ze zm.), sporządzonym w Kancelarii Notarialnej z siedzibą we W. Fakt zawiązania Spółki z o.o. został zgłoszony w dniu 2 listopada 2007 r. do Krajowego Rejestru Sądowego IV Wydział Gospodarczy Sądu Rejonowego dla W. Wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dokonano w dniu 16 stycznia 2008 r. Zgłoszenie działalności gospodarczej do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław – Fabryczna dokonano na formularzu NIP-2 w dniu 25 stycznia 2008 r. Również w dniu 25 stycznia 2008 r. zgłoszono do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław – Fabryczna na formularzu VAT-R zgłoszenie rejestracyjne dla celów podatku od towarów i usług. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w dniu 1 lutego 2008 r. decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej podmiotu.

Występuje tu rozbieżność w czasie pomiędzy dokonanym przez Spółkę zgłoszeniem rejestracyjnym dla celów podatku od towarów i usług, a datą wydania postanowienia przez Naczelnika Urzędu Skarbowego o zarejestrowaniu Spółki jako czynnego podatnika podatku VAT. Spółka po złożeniu do Naczelnika Urzędu Skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego NIP-2 i VAT-R wystawiła fakturę sprzedaży przed wydaniem decyzji o nadaniu numeru NIP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna wystawiać faktury VAT oraz dokonywać odliczenia podatku naliczonego poczynając od dnia złożenia do naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R – także przed nadaniem Spółce numeru NIP...

Zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, od którego momentu podmiot składający na formularzu VAT-R zgłoszenie rejestracyjne staje się podatnikiem zarejestrowanym dla celów VAT. Natomiast przepis art. 96 ust. 4 ww. ustawy mówi o tym, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT „czynnego”. Spółka uważa, że rejestracja dla celów VAT następuje w dacie złożonego, potwierdzonego zgłoszenia we właściwym urzędzie skarbowym, a nie w dacie wydania przez naczelnika urzędu skarbowego stosownego potwierdzenia. I właśnie od tej daty Spółka podlega rygorom ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym ma obowiązek wystawiania faktur VAT, jak również przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów. Podatnik uważa, iż data wydania decyzji o nadaniu nr NIP, nie ma w takiej sytuacji znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. Natomiast zgodnie z art. 96 ust. 3, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako "podatnika VAT zwolnionego" (art. 96 ust. 4).

Z powyższego wynika, iż ustawodawca nie określił wprost, od jakiego momentu podmiot składający zgłoszenie rejestracyjne do podatku od towarów i usług staje się zarejestrowanym podatnikiem tego podatku. Z treści ww. art. 96 ust. 4 wnioskować należy, że rejestracja następuje w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Datę rejestracji podmiotu dla potrzeb podatku od towarów i usług wyznacza zatem dzień złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na formularzu VAT-R, a nie dzień otrzymania potwierdzenia zarejestrowania podmiotu jako „podatnika VAT czynnego”.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15 – czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – są zobowiązani do wystawiania faktur stwierdzających w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) stanowi, że podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, obowiązani są do wystawienia faktury oznaczonej wyrazami „FAKTURA VAT”.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały przez ustawodawcę w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo to powstaje – zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Regulacja ta jednoznacznie wskazuje, iż wyłącznie podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nie może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika jednakże, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego VAT, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka w dniu 25 stycznia 2008 r. dokonała zgłoszenia działalności gospodarczej w urzędzie skarbowym na formularzu NIP-2 oraz złożyła zgłoszenie rejestracyjne dla potrzeb podatku od towarów i usług na stosownym formularzu VAT-R. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej podmiotu w dniu 1 lutego 2008 r.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Spółka uzyskała status podatnika VAT czynnego od dnia złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w urzędzie skarbowym, tj. od 25 stycznia 2008 r. Od tego też momentu jest zobowiązana do dokumentowania swojej sprzedaży za pomocą faktur VAT. Od tej daty również przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT otrzymanych po dniu dokonania rejestracji.

Jednocześnie wskazać należy, że brak numeru NIP na fakturze jest brakiem formalnym, który można uzupełnić w drodze noty lub faktury korygującej po otrzymaniu decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.