INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 8 września, 3 i 5 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania deklaracji VAT-7 z tytułu nabycia paliwa do samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej 3.500 kg - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania deklaracji VAT-7 z tytułu nabycia paliwa do samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej 3.500 kg.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada pojazd marki Citroen Jumper 2,8 HDI, który był przedmiotem leasingu operacyjnego od 31 marca 2005 r. Wykup samochodu nastąpił w dniu 13 marca 2008 r. Przedmiotowy pojazd został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w marcu 2008 r. Całkowita masa pojazdu wynosi 3500 kg. Z dowodu rejestracyjnego wynika, iż samochód ten jest pojazdem ciężarowym. Przeróbek przedmiotowego pojazdu nie dokonywano. Wnioskodawca nie odlicza podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowego auta od września 2005 r. Dodatkowe badanie techniczne przeprowadzono w dniu 2 maja 2008 r. i było pierwszym zaświadczeniem, o które się ubiegano. Z dodatkowego badania technicznego wynika, iż opisywany pojazd odpowiada warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdu samochodowego wymienionego w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów usług. Odliczeń podatku nie dokonywano ponieważ zasugerowano się artykułem prasowym. Ponadto od miesięcznych rat leasingowych dokonywano odliczenia podatku w wysokości 60% z otrzymywanych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest skorygowanie deklaracji VAT-7 z uwzględnieniem podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących nabycia paliwa do samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej 3.500 kg, za jaki okres wstecz...

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty deklaracji VAT-7 do 5 lat wstecz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W ust. 3 powołanego przepisu postanowiono, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepisu tego – zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy - nie stosuje się do:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van
;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków
;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków
;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu
;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawo o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy
;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie
;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest
:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 86 ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego (art. 86 ust. 5 a).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10,11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 czyli samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów dla stwierdzenia, że pojazdy samochodowe określone w ust. 4 art. 86 ustawy spełniają wymagania do uznania ich za pojazdy samochodowe, w związku z którymi Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wymagane są dwa dokumenty tj. zaświadczenie wydane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów (po dokonaniu dodatkowego badania technicznego) oraz dowód rejestracyjny pojazdu (zawierający właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań).

Ustawa o podatku od towarów nie przewiduje żadnych sankcji związanych z uchybieniem obowiązku dokonania stosownych dodatkowych badań technicznych, a co za tym idzie wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa. Wykonanie dodatkowego badania technicznego oraz następnie dostarczenie kopii zaświadczenia do urzędu skarbowego w wyżej cytowanych terminach jest wyłącznie obowiązkiem podatnika, a nie warunkiem dającym uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa przeznaczonego do napędu samochodów, o których mowa w art. 86 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W istocie zatem ustawodawca uzależnił prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od spełnienia przez dany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 86 ust. 4 ustawy, nie zaś od wykonania przedmiotowych badań technicznych w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o VAT, czyli przed dniem 1 czerwca 2006 r.

Zaświadczenie wydawane przez uprawnioną okręgową stację kontroli pojazdów, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług ma jedynie potwierdzać prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 2 maja 2008 r. uzyskał Pan zaświadczenie, potwierdzające spełnienie przez opisany pojazd samochodowy wymagań określonych w art. 86 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Sugerując się artykułem prasowym nie dokonywał Pan jednak odliczenia podatku z tytułu zakupu paliwa od miesiąca września 2005 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy należy stwierdzić, że od września 2005 r. tj. od miesiąca, w którym zaprzestano odliczeń podatku, przysługuje Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu paliwa do przedmiotowego samochodu bowiem pojazd spełnia wymogi określone w art. 86 ust. 4 cyt. ustawy. Dlatego też ma Pan prawo do złożenia stosownych korekt deklaracji VAT-7 za okresy, w których dokonywano nabyć paliwa w trybie określonym w art. 86 ust. 13 powołanej ustawy, o ile przedmiotowy samochód ciężarowy był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.