INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminnej Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 13.10.2008r. (data wpływu 20.10.2008r.), uzupełniony pismem z dnia 29.10.2008 r.(data wpływu do BKIP w Płocku 03.11.2008 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr. IPPP3/443-60/08-2/CS z dnia 28.10.2008 r. do uzupełnienia wniosku o pełnomocnictwo do reprezentowania Wnioskodawcy, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2008r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29.10.2008 r. (data wpływu do BKIP w Płocku w dniu 03.11.2008 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr. IPPP3/443-60/08-2/CS z dnia 28.10.2008 r. do uzupełnienia wniosku o pełnomocnictwo do reprezentowania Wnioskodawcy, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1989 roku wybudowany został przez gminną spółdzielnię z własnych środków budynek z przeznaczeniem na rozlewnię piwa i wytwórnię wód gazowanych. Ze względu na brak środków od 1989 roku nie była kontynuowana budowa i w stanie surowym budynek stoi do dziś. Budynek nie został oddany do użytkowania. Wnioskodawca jest wieczystym użytkownikiem gruntu na którym posadowiony jest obiekt. W 2008 roku Spółdzielnia zamierza sprzedać w/w nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w/w obiektu wraz z gruntem w świetle przedstawionych faktów będzie zwolniona z VAT ...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż obiektu wraz z gruntem powinna być zwolniona z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 - jako dostawa towarów używanych w stosunku do których nie występowało prawo odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1989 roku wybudowany został obiekt, z przeznaczeniem na rozlewnię piwa i wytwórnię wód gazowanych. Przedmiotowy budynek nie został jednak oddany do użytkowania, ponieważ od 1989 roku nie kontynuowano budowy, ze względu na brak środków. Budynek w stanie surowym stoi do dziś. Ponadto, Spółdzielnia wskazuje, że jest wieczystym użytkownikiem gruntu, na którym stoi budynek.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w myśl ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W myśl art. 3 pkt 3 ww. Prawa budowlanego, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (...).

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie wskazuje, aby obiekt posadowiony na przedmiotowym gruncie nie wypełniał przesłanek pozwalających uznać go za budynek, gdyż Wnioskodawca opisuje, że obiekt został wybudowany i znajduje się w stanie surowym.

Przedmiotowa nieruchomość spełnia – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – definicję towarów używanych, ponieważ od końca roku w którym zakończono budowę przedmiotowego budynku upłynęło co najmniej 5 lat oraz spełnia warunek upoważniający do zwolnienia od podatku, zawarty w treści art. 43 ust. 1 pkt 2, ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nabywanych towarów związanych z inwestycją.

Ponadto, w myśl art. 29 ust. 5 powyższej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem, niezależnie od tego, czy ta łączna wartość będzie wartością zwolnioną od VAT, opodatkowaną stawką 7%, czy 22%.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów ( Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Reasumując, jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Gminną Spółdzielnię nieruchomości zabudowanej budynkiem w stanie surowym korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul.1 Maja 10, 09-402 Płock