INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2008r. (data wpływu 29 sierpnia 2008r.), uzupełniony pismem z dnia 29 września 2008r. (data wpływu 02 października 2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 września 1999r. nabyłem na współwłasność z drugą osobą działkę. W dniu 25 kwietnia 2000r. zawarłem z tą osobą umowę spółki cywilnej. Na działce, która nie została wniesiona aktem notarialnym na własność spółki, Spółka w 2000r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowego wraz z barem. Decyzją z dnia 17 czerwca 2002r. udzielono pozwolenia na użytkowanie pawilonu handlowego. W skutek nieprzewidzianych okoliczności spółka cywilna została rozwiązana, naczelnik urzędu w dniu 30 kwietnia 2003r. wykreślił spółkę z rejestru podatników podatku VAT. Spółka w ramach prowadzonej działalności odliczała podatek od towarów i usług związanych z budową pawilonu handlowego. Pawilon ten nie został jednak objęty spisem z natury, dlatego też Naczelnik Urzędu wydał w tym zakresie w dniu 26 marca 2004r. decyzję określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2003r. W decyzji tej ustalono m.in. podatek od niesprzedanego pawilonu handlowego. Obecnie będę zbywał swój udział w działce zabudowanej tym pawilonem.

W dniu 22 września 2008r. tutejszy organ pismem Nr IP-PP2/443-1314/08-2/KK wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego stanu faktycznego. W dniu 02 października 2008r. do tutejszego organu wpłynęło uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1. po rozwiązaniu Spółki cywilnej nieruchomość była wykorzystywana do działalności gospodarczej,
2. grunt był wykorzystywany do prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej,
3. grunt nie był wynajmowany ani dzierżawiony,
4. nie dokonano wydatków na ulepszenie nieruchomości,
5. od momentu rozwiązania Spółki, wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna,
6. przedmiotem dostawy będzie udział we współwłasności gruntu i budynku.
   
   

W świetle opisanego powyżej zdarzenia przyszłego wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie

czy będzie zobowiązany sprzedając, jako osoba fizyczna udział własności działki zabudowanej pawilonem do zapłaty podatku od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż udziału we współwłasności działki wraz z pawilonem powinna być zwolniona z podatku od towarów i usług, bowiem udział sprzedaje jako osoba fizyczna a nie jako spółka cywilna czy też wspólnik spółki. Ponadto od końca roku ,w którym zakończono budowę minęło już 5 lat, a więc pawilon powinien być traktowany jako towar używany, a ja jako osoba fizyczna nie odliczałem podatku od jego budowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia od podatku, bądź też opodatkowana jest 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy podstawowa stawka wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. W ust. 6 powołanego artykułu wskazano, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli:

• przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej,
• a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków
• oraz użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  

Przez użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” rozumieć należy całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem, żeby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku od towarów i usług znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednej z ww. przesłanek oznacza obowiązek zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zbyć zabudowaną nieruchomość. Przedmiotowa nieruchomość spełnia definicję towaru używanego (od końca roku, w którym zakończono budowę budynków i budowli minęło ponad 5 lat), a przy jej zakupie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (ponieważ zakupu dokonały osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej a nieruchomość została do Spółki wniesiona aportem) oraz nie dokonywano wydatków na jej modernizację.

Reasumując, mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, gdyż dostawa zabudowanej nieruchomości gruntowej będzie korzystała ze zwolnienie od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.