INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 31 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług spedycji międzynarodowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług spedycji międzynarodowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, podatnik podatku od towarów i usług świadczy swoim klientom usługi spedycji międzynarodowej, polegające głównie na zorganizowaniu transportu towarów i wykonaniu wszelkich niezbędnych czynności związanych z tym transportem. Klienci zlecają Spółce zarówno całościowe zorganizowanie transportu międzynarodowego, jak i usługi częściowe, np. obsługę transportu tylko na pewnym odcinku. W ramach prowadzonej działalności Spółka korzysta z usług innych przewoźników, ponieważ nie posiada własnych środków transportu.

Typowe zlecenie związane jest z organizacją i obsługą transportu, który odbywa się drogą morską z kraju trzeciego (np. Chiny) do H., a stamtąd drogą lądową do Polski. W H. towar jest ostatecznie odprawiany. Wartość transportu morskiego (wraz z usługami pomocniczymi) z Chin do H. jest wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów i jest wykazana w niemieckich dokumentach odprawy celnej. Niemiecki urząd celny stosuje procedurę celną 4200 - import na terytorium Niemiec ze zwolnieniem w podatku od wartości dodanej, przy jednoczesnej deklaracji, że importowane towary zostaną przemieszczone do innego państwa członkowskiego UE. Świadcząc swoją usługę Spółka stosuje stawkę 0% dla transportu morskiego na odcinku z Chin do H., oraz stawkę 22% na transport na odcinku z H. do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo stosuje stawkę 0% dla frachtu morskiego i 22% do usług transportu samochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy spełnione są warunki z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, traktuje On zatem usługę jako transport międzynarodowy, pomimo dokonanej w Niemczech ostatecznej odprawy celnej. Stosownie do tego przepisu przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju. Koszty frachtu morskiego z Chin do H. są wliczone do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów i są wykazane w niemieckich dokumentach odprawy celnej. W związku z powyższym odcinek z Chin do H. Spółka opodatkowuje według stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka nie posiada natomiast dokumentów, z których jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej na odcinku z H. do Polski do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. W związku z tym Spółka nie spełnia warunku z art. 83 ust. 5 pkt 2, w wyniku czego w przypadku transportu na odcinku z H. do Polski Spółka stosuje stawkę 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast terytorium państwa członkowskiego, to terytorium państwa wchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 4 ustawy), zaś terytorium państwa trzeciego, to terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W znaczeniu słownikowym spedycja to ogół czynności, których celem jest zorganizowanie przewozu rzeczy. Zgodnie z art. 794 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki zobowiązany jest między innymi do:

1. podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki,
2. podejmowania czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora,
3. ponoszenia odpowiedzialności za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonywaniu zlecenia.

Z art. 800 Kodeksu cywilnego wynika ponadto, że spedytor przy realizacji przewozu nie musi korzystać z usług podmiotów zewnętrznych, lecz może również sam dokonywać przewozu. W takim przypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Z powyższego wynika, iż pod pojęciem spedycji mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem transportu. Spedycja bowiem obejmować może cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, iż spedytor musi sam wszystkie te czynności wykonać. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na zlecenie spedytora. Transport natomiast, to z reguły umowa o przewóz.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich klientów usługi spedycyjne polegające na organizowaniu transportu towarów z krajów znajdujących się poza Unią Europejską do Polski. Towar transportowany jest z kraju trzeciego na terytorium Niemiec (transport morski), a następnie z Niemiec do Polski (transport drogowy). Towar podlega odprawie celnej w Niemczech, przy czym tylko wartość transportu morskiego (wraz z usługami pomocniczymi) z Chin do H. wliczana jest do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów i wykazywana w niemieckich dokumentach odprawy celnej. Brak jest natomiast dokumentów, z których jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi transportowej na odcinku z H. do Polski do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

W związku z powołanym wcześniej art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług spedycji będzie wg zasad ogólnych miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę, a więc terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, na mocy art. 83 ust. 3 ustawy, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów
:
1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty
,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju
,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt)
,
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego
:
1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju
,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju
,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2
.

Stosownie do art. 83 ust. 5 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;
4. osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Przez import towarów – zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy – rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Wnioskodawca transportuje towar z kraju trzeciego na terytorium Niemiec, tam też ma miejsce odprawa celna towarów. W związku z tym, iż odprawa celna dokonywana jest w Niemczech, sytuacja ta nie spełnia definicji importu towarów zawartej w art. 2 pkt 7 ustawy, nie ma zatem konieczności – dla zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług – spełniania warunku z powołanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy i dowodzenia, że wartość usługi włączona została do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Wystarczającym dla zastosowania na całej trasie transportu towarów preferencyjnej, 0% stawki podatku od towarów i usług dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi spedycji związanej z transportem międzynarodowym będzie spełnienie wymogu z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, a więc posiadanie dokumentu, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.