INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług dotyczących badania rynku i opinii publicznej oraz reklamy, refakturowanych na rzecz firmy z Litwy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2008 roku został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług dotyczących badania rynku i opinii publicznej oraz reklamy, refakturowanych na rzecz firmy z Litwy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka współpracuje z firmą „S”, która na podstawie umowy wystawia faktury dokumentujące usługi marketingowe w zakresie wprowadzenia do swoich sklepów nowych indeksów (nowych produktów), opodatkowując je 22% stawką podatku. Spółka w celu zwiększenia sprzedaży będzie mogła korzystać z usług innych firm w zakresie badania i rozwoju rynku oraz reklamy produktów. Firmy te, będą Spółce wystawiały faktury dokumentujące usługi marketingowe. Firma macierzysta z Litwy, od której Spółka nabywa duże ilości nowych produktów, zamierza zwrócić część kosztów (korzyści z tych transakcji są obopólne) na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę ze stawką 22%.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż usługi refakturowane na rzecz firmy z Litwy dotyczące badania rynku i opinii publicznej, sklasyfikowane są według PKWiU 74.13.1, natomiast w zakresie reklamy PKWiU 74.40. Usługi refakturowane są na rzecz firmy litewskiej, która posiada siedzibę i jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej na terenie Litwy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Z jaką stawką należy wystawić fakturę VAT na rzecz firmy macierzystej z Litwy...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ usługa została wykonana w Polsce, dla firmy litewskiej należy wystawić fakturę (refakturę) ze stawką 22%. Usługa nie mieści się w załącznikach o obniżonych stawkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1 tej ustawy – terytorium kraju oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii refakturowania usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy. Niemniej jednak wyjaśnienia wymaga okoliczność, że refakturowanie polega na tym, że podatnik kupuje usługę, a następnie obciąża nią w „nieprzetworzonym” stanie ostatecznego beneficjenta. W praktyce refakturowanie ma miejsce, gdy zostaną spełnione poniższe warunki:

• przedmiotem refakturowania są usługi;
• podmiot dokonujący refakturowania nie korzysta lub korzysta tylko w części z refakturowanych usług, korzystającym w całości lub w części jest finalny odbiorca usługi;
• refakturowanie dokonywane jest z zachowaniem stawki podatku z pierwotnej faktury;
• sprzedaż (odsprzedaż) musi być dokonana po cenie zakupu, bez marży narzuconej przez odsprzedającego,
• możliwość dokonania refakturowania usług wynika z ustaleń pomiędzy stronami.

Z regulacji art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 powołanego wyżej artykułu stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

W myśl § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Stosownie do § 27 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca refakturuje część usług w zakresie badania rynku i opinii publicznej oraz reklamy na rzecz firmy macierzystej z Litwy, która posiada tam siedzibę i jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej na terenie Litwy.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, a także uwzględniając treść interpretacji nr ITPP2/443-819b/08AD, w której stwierdzono, że miejscem świadczenia ww. usług jest Litwa, stwierdzić należy, iż świadczenie usług na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty (Litwy), a więc w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, zgodnie z wyżej cytowanym przepisem § 27 ust. 4 rozporządzenia – Wnioskodawca powinien dokumentować fakturą VAT zawierającą między innymi informację, że zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług jest nabywca usługi. Na fakturze nie powinna być wskazana stawka podatku, ponieważ świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski, w związku z tym do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotyczące wysokości stawek oraz zwolnień podatkowych.

Jednocześnie informuje się, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337). Zgodnie § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia, faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy (tj. między innymi w zakresie badania rynków i opinii publicznej oraz reklamy), dla których w każdy przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.