Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1391/08-2/JB
z 24 lutego 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-1391/08-2/JB
Data
2009.02.24
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Katalog źrodeł przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
nabycie nieruchomości
najem
rozliczanie (rozliczenia)
Istota interpretacji
Które z w/w kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę, w związku z zakupem, utrzymaniem i najmem nieruchomości mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w przypadku rozliczania przychodów z najmu na zasadach ogólnych?
Wniosek ORD-IN 587 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11.12.2008 r. (data wpływu 15.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów- jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 15.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca w dniu 15.10.2005 r. umową przedwstępna sprzedaży nabył nieruchomość – lokal mieszkalny, sfinansowany w pełni kredytem bankowym zaciągniętym w dniu 11.07.2007 r. Umowa przedwstępną nabycia nieruchomości została zastąpiona umową przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu, jego sprzedaży oraz umową przedwstępną sprzedaży udziału w nieruchomości w formie aktu notarialnego w dniu 25.10.2007 r. Ostateczny akt notarialny, będący umową o ustanowienie odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży został podpisany przez Wnioskodawcę w dniu 14.11.2008 r. Z dniem 25.11.2008 r. Wnioskodawca rozpoczął wynajem w/w lokalu mieszkalnego zgodnie z podpisaną umową najmu. W związku z zakupem, utrzymaniem i najmem nieruchomości strona ponosi następujące koszty:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Zdaniem Wnioskodawcy rozliczenia wydatków i kosztów ponoszonych przez podatników osiągających przychody z najmu można m.in. udokumentować w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 wraz z późn. zm.). Artykuł ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 W świetle powyższego artykułu, aby wydatek/koszt mógł być uznany za koszt podatkowy, nie może znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartych w art. 23 ustawy. Ponadto musi być również spełniony warunek, że wydatek ma związek z prowadzoną działalnością, a jego poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu (jego powstanie lub zwiększenie). Inaczej mówiąc, poniesione wydatki powinny pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem uzyskiwanym z tytułu najmu. Wnioskodawca uważa więc, iż charakteru związku przyczynowo-skutkowego nie należy zawężać wyłącznie do związków bezpośrednich. Istnieją bowiem sytuacje, w których wydatek jest jedynie pośrednio związany z przychodami. Kosztem uzyskania przychodów w ocenie strony powinny być zatem wszelkie koszty/wydatki, które można uznać za poniesione w celu zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Zdaniem Wnioskodawcy żadna z kategorii przedmiotowych kosztów nie jest wymieniona w katalogu wydatków/kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Strona uważa więc, że wszystkie wymienione w stanie faktycznych koszty, związane są z przychodami osiąganymi najmu w sensie związku przyczynowo – skutkowego, który wyraża się w gwarantowaniu funkcjonowania źródła przychodów w teraźniejszości i przyszłości tzn. ich poniesienie ma bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu (jego powstanie lub zwiększenie), a nieponiesienie może lub mogłoby spowodować zaprzestanie osiągania przychodów z najmu. Reasumując, Wnioskodawca uważa, iż kosztem uzyskania przychodów z najmu mogą być wszystkie wymienione koszty związane z zakupem, utrzymaniem i wynajmem wynajmowanej nieruchomości - lokalu tj.:
Natomiast stosownie do załącznika Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych właściwa do zastosowania zdaniem strony będzie stawka amortyzacji lokalu 1,5 % (grupa KŚT „Lokale mieszkalne” Nr 122). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Artykuł 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wymienia najem (który nie stanowi działalności gospodarczej) jako odrębne źródło przychodu. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy. Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Duże znaczenie dla ustalenia wysokości kosztów najmu ma treść zawartej umowy. Powinno z niej wynikać, jakie wydatki związane z wynajmowaną rzeczą ponosi właściciel, a jakie najemca. W przypadku najmu, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które mają związek z uzyskaniem przychodu z najmu. Niemniej jednak podkreślenia wymaga, iż wydatki te muszą być faktycznie poniesione przez wynajmującego, a nie przez najemcę. Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W myśl art. 22f ust. 1 cyt. ustawy podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Podatnik, który podejmie decyzję o amortyzowaniu przedmiotu najmu, musi ustalić jego wartość początkową oraz właściwą stawkę amortyzacyjną. Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w art. 22g ust.1 i ust. 3 oraz w art. 22g ust.10 ww. ustawy. Artykuł 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia. Jednakże nie bez znaczenia jest moment poniesienia przez podatników wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu. Zaznaczyć bowiem należy, że zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeśli odsetki od kredytu zostały naliczone i zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania, to zwiększają one wartość początkową tego środka trwałego i poprzez odpisy amortyzacyjne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W celu ustalenia właściwej stawki amortyzacyjnej, w pierwszej kolejności należy środek trwały zakwalifikować do odpowiedniego rodzaju według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), gdyż stawki amortyzacyjne ustalane są w zależności od przyporządkowanego danemu środkowi trwałemu symbolu KŚT. Czynność ta jest zatem konieczna dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej, a w konsekwencji warunkuje naliczenie odpisów amortyzacyjnych w prawidłowej wysokości. W Wykazie stawek amortyzacyjnych dla rodzaju 121 - Lokale niemieszkalne KŚT obowiązuje stawka 2,5%, natomiast dla rodzaju 122 - Lokale mieszkalne KŚT stawka 1,5%. Od zaliczenia lokalu do jednego z tych dwóch rodzajów zależy wysokość stawki amortyzacyjnej. Podkreślić jednakże należy, iż ustalając odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej, którą stanowi koszt nabycia lokalu, konieczne jest uwzględnienie regulacji wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy. Nabiera on szczególnego znaczenia, w sytuacji gdy z tytułu wydatków poniesionych na nabycie budynku lub lokalu będącego przedmiotem najmu podatnik skorzystał z ulgi podatkowej. Powołany przepis stanowi bowiem, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o ustawy, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż od z dniem 25.11.2008 r. Wnioskodawca rozpoczął wynajem lokalu mieszkalnego zgodnie z podpisaną umową najmu. Strona ponosi koszty w związku z zakupem, utrzymaniem i najmem nieruchomości. Na przedmiotowy lokal Wnioskodawca zaciągnął w dniu 11.07.2007 r. kredyt bankowy. Przychody z najmu przedmiotowego lokalu Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych. Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż wskazane przez wnioskodawcę wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu najmu lokalu mieszkalnego, jednakże:
W tym miejscu podkreślić należy, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania przedmiotowego wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na Wnioskodawcy i jest warunkiem koniecznym dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.